ΘΕΡΙΝΑ ΜΠΟΥΛΟΥΚΙΑ

Πέρασε, επιτέλους,  κι αυτό το καλοκαίρι  παίρνοντας μαζί του τον συρφετό  των "πρωτοκλασάτων" ηθοποιών που  κάνουν τις περιοδικές τους αρπαχτές   με τα  πολλαπλώς βιασμένα  έργα των κλασικών μας , πάνω σε πολυδιαφημισμένες  " προτάσεις"   διαφόρων σαλεμένων ημεδαπών και αλλοδαπών τύπων, που το παίζουν σκηνοθέτες. 
Δεν υπάρχει ραχούλα και κάμπος, δεν υπάρχουν κατσικοχώρια ή  παραθαλάσσιες πόλεις  που να μη φαντασιώνονται ότι "σέβονται" τον πολιτιστικό εαυτό τους , χωρίς να έχουν  θεσμοθετήσει  κάποιο θεατρικό  φεστιβάλ , με τα λεφτά φυσικά  του  αγρίως φορολογούμενου λαού. Προς δόξαν των αρπαχτών από  τα μπουλούκια των  "αστέρων" της τηλεόρασης, που αλωνίζουν πεινασμένοι για χρήμα την ελληνική επαρχία , σερβίροντας  στους αδαείς κολοκύθια νερόβραστα για τρούφες.

Το φαινόμενο είχε πάρει τις διαστάσεις επιδημίας τις τελευταίες δεκαετίες και είναι σύμφυτο με την κακοήθεια  που είχε  κατακυριεύσει την κοινωνία  της πλασματικής ευμάρειας, η οποία , καίτοι αγράμματη και πνευματικώς ανεπαρκής, καμωνόταν την κουλτουριάρα μαντάμ Σουσού που περνούσε θριαμβικά πρώτα από τις Επιδαύρους,  πριν αμοληθεί τις μεταμεσονύχτιες ώρες στις πίστες  των ελληνάδικων, για  δείξει ποια είναι η "πραγματική" διασκέδαση.

Δεν είναι ανάγκη να είσαι  "ψαγμένος" ηθοποιός και σκηνοθέτης ή ελλόγιμος θεατής , για να καταλάβεις  ότι  οι πειραματισμοί και οι "εκσυγχρονισμοί" που επιχειρούνται είναι θεμιτοί και αναγκαίοι , μόνον όταν αυτοί που τους επιχειρούν διαθέτουν γερό μορφωτικό υπόβαθρο και έχουν μέσα τους την αίσθηση του μέτρου. Αλλιώς , το αποτέλεσμα καταντάει κωμικοτραγικό. Πας να δεις π.χ. ένα έργο του Αριστοφάνη και στη θέση του βλέπεις μία κινούμενη μάζα που βγάζει τα απωθημένα της επί σκηνής εμέσσοντας επίκαιρες πολιτικολογίες  , χυδαιολογώντας επίμονα και αλλάζοντας τα φώτα στο αρχαίο κείμενο μπροστά στους   θεατές, οι περισσότεροι από τους οποίους  πηγαίνουν στο θέατρο μόνο και μόνο για  να δουν από κοντά τα τηλεοπτικά τους είδωλα . 
Το κακό λοιπόν  δε βρίσκεται μόνο στο μυαλό όσων  ¨φευγάτων" επιχειρούν τέτοια ανοσιουργήματα ,αλλά και  σ'  εκείνους  τους θεατές που τους  χειροκροτούν μανιωδώς αντί να τους περιλάβουν με τα ζαρζαβατικά, για να μάθουν , μια και καλή, να μη τους  κοροϊδεύουν.
Κακά τα ψέματα: παραείναι λίγοι για να μπορέσουν να τα βάλουν με την αγυρτεία και την αμορφωσιά...
                                                                                        ***- Ποιον περιμένετε , παρακαλώ;
- Τον σκηνοθέτη της παράστασης!
- Τι τον θέλετε;
- Θέλουμε να του πούμε την άποψή μας
για τη σκηνοθετική του ερμηνεία
στον  Οιδίποδα Τύραννο.
- Και , ασφαλώς, θα του δώσετε τα θερμά σας συγχαρητήρια...
- Όχι ακριβώς, αλλά,  βλέποντας εκείνη τη σκηνή
 όπου ο Οιδίποδας  "καθαρίζει" με εξάσφαιρό την Αντιγόνη.
και κρεμάει από το πόδι το γιό του σαν αρνί μάς έδωσε μιαν  ιδέα,
.