Μαύρα κι άραχλα και στημένα παιχνίδια και καμένα χαρτιά τα βλέπουν πάλι οι μονίμως ολοφυρόμενοι για την κατάντια της πολιτικής και της δημοκρατίας, για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία που κινδυνεύουν από επιβουλές, επεμβάσεις και προειλημμένες αποφάσεις των γνωστών κέντρων.
Το ίδιο βιολί -οι ίδιοι, είτε πνευματικοί κληρονόμοι τους- από τη μεταπολίτευση (που δε λέει να περάσει στο... αρχείο η ρημάδα) μέχρι σήμερα· άμα δούμε και πιο πίσω, θα τρελαθούμε εντελώς! Μόλις πάει κάπου ένα κεράκι να φωτίσει το παραγώνι, το φυσάνε να το σβήσουν με τα καβαλημένα καλάμια τους. Γιατί καβαλημένα καλάμια είναι, πιστεύω, όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους σωτήρες της πολιτικής και λυδίες λίθους δημοκρατικής και εθνικής καθαρότητας, και όλους τους άλλους έτοιμους να ξεπουλήσουν μάνα και πατέρα και προγόνων δόξες για τριάντα ευραργύρια.
Βάζουν μπάρα και στο ελάχιστο χαμόγελο, και πρέπει να πληρώνεις διόδια (δηλαδή να απολογείσαι!), για να χαρείς μια στάλα που, λόγου χάριν, κέρδισε τις εκλογές ο Ομπάμα ή ευχήθηκες (ασχέτως τι ψήφισες) να τα πάει καλά ο Παπανδρέου ή... αυθαδίασες και επέτρεψες στον εαυτό σου να αισιοδοξήσει με τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα· τουλάχιστον στις τρεις, ενδεικτικές κατά τη γνώμη μου, περιπτώσεις Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, αλλά και στην εν γένει -ορθοθετημένη- κατανομή ψήφων. Δήθεν οι ανεξάρτητοι! Ψευδεπίγραφη και απάτη η κοινωνία των πολιτών! Αφελείς έως συνειδητοί υποστηρικτές του Μνημονίου όσοι έφτασαν μέχρι την κάλπη και έκριναν κατάλληλους τον Καμίνη, τον Μπουτάρη ή τον Δημαρά, ενώ, εξ άλλης παραλλήλου, αποδοκίμασαν τον Μίχα.
Και το μεγάλο αγκάθι: η μεγάλη αποχή, που δεν είδαν (ή δεν ερμήνευσαν εις βάθος!) όσοι ψήφισαν! Αλλά την είδαν και της άλλαξαν τον αδόξαστο στην ανάλυση, όσοι, για χίλιους δυο λόγους, δεν πήγαν να ψηφίσουν ή ακύρωσαν την ψήφο τους! Συγγνώμη παιδιά. Την επόμενη φορά θα είμαστε προσεκτικότεροι!
ΜΑΝΤΑΙΟΣ
[Ελευθεροτυπία, 24/11/2010]
[Ελευθεροτυπία, 24/11/2010]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου