Ο ανεύθυνος τρόπος συμπεριφοράς της αντιπολίτευσης γενικώς και των πρωτοκλασάτων στελεχών της ΝΔ ειδικότερα, στηρίζεται πάνω στη βασική αρχή του προπαγανδιστικού λόγου: το ψέμα!
Στηριζόμενοι στην παγκοίνως γνωστή κοντή μνήμη του λαού και ως εκτούτου στην ευπιστία του σε ώρες κρίσης, ακολουθούν την πολιτική των αναπόδεικτων καταγγελιών, των σκόπιμων
διαστρεβλώσεων της πραγματικότητας, της συκοφαντίας και κυρίως των ακατάσχετων ψευδολογιών σχετικά με γεγονότα
και δηλώσεις πολιτικών του απώτερου
αλλά και του πρόσφατου παρελθόντος.
Διαβάστε το παρακάτω διαφωτιστικότατο κείμενο
για την κακοποίηση της αλήθειας εκ μέρους
των σύγχρονων γκεμπελίσκων μιας παράταξης
που , αντί να ζητάει γονυπετής συγγνώμη απ΄το λαό
για τα εγκληματικά της λάθη, τολμάει να ζητάει
και τα ρέστα. Οι πολιτικοί που έπρεπε ήδη να βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου απολογούμενοι για τη φυσική και ψυχική μας εξόντωση, έχουν το θράσος να εγκαλούν τους αντιπάλους τους για... εθνική μειοδοσία.
|     | ||||
| της Χριστίνας Πουλίδου | Αναρτήθηκε στο www.protagon.gr | ||||
 Τις προάλλες ο Ευρ. Στυλιανίδης από την τηλεόραση του «MEGA» επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζοντας πως «ήταν ο Σημίτης αυτός που μιλούσε για το Ιρλανδικό θαύμα». Η πραγματικότητα είναι αντίθετη – ειδικότερα, το 2001 ο κ. Κώστας Σημίτης είχε προκαλέσει την μήνι επιχειρηματιών, πολιτικών και αναλυτών ακριβώς επειδή είχε πει πως «δεν θα γίνουμε Ιρλανδία». Ο ΣΕΒ, ο Γ.Μαρίνος, ο Ν.Νικολάου και πλείστοι πολιτικοί είχαν καταφερθεί κατά του τότε πρωθυπουργού επειδή «απαξιωτικά» είχε δηλώσει πως «εμείς δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία». Σε συνέντευξή του στους «Πρωταγωνιστές» στον Στ.Θεοδωράκη (ΝΕΤ, 5/6/2001) ο Κ.Σημίτης είχε εξηγήσει αυτή τη φράση του, αναφέροντας πως «ο ΣΕΒ έχει μιαν άποψη που δεν ταυτίζεται με τη δική μας πολιτικοοικονομική άποψη. Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, που λέει πως πρέπει να καταργήσουμε ένα τεράστιο ποσοστό φόρων στις επιχειρήσεις μας. Να γίνουμε δηλαδή Ιρλανδία. Εμείς, δεν θέλουμε να το κάνουμε – διότι οι φόροι είναι αναγκαίοι για να ενισχύσουμε τις κοινωνικές πολιτικές και να προωθήσουμε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης».Οι αναλυτές της εποχής μιλούσαν για τους «ιρλανδικούς όμφακες» του κ.Σημίτη και φωταγωγούσαν τη διάσταση απόψεων με την (τότε επίτροπο) κ.Άννα Διαμαντοπούλου, που είχε υποστηρίξει το μοντέλο της μικρής ευρωπαϊκής χώρας του Βορά. Φυσικά, ούτε ο κ.Σημίτης είχε τότε προβλέψει την κακή εξέλιξη που είχε το ιρλανδικό θαύμα, ούτε η κ. Διαμαντοπούλου μπορούσε να διαβλέψει ότι η άνθιση των ιρλανδικών τραπεζών οδήγησε στον υπερδανεισμό και την κατάρρευση. Το σωστό είναι όμως, πως ο κ.Σημίτης δεν είχε θαμπωθεί από το ιρλανδικό θαύμα - αντίθετα είχε αντιστάσεις. Όταν επομένως διατυπώνουμε δημόσιο λόγο, καλόν είναι να ξέρουμε τι λέμε και τι αποδίδουμε σε ποιόν. Το αυτό ισχύει και για τον κ.Σαμαρά – ο οποίος από την Κέρκυρα (μόλις πριν από ένα μήνα, στις 11/10!) υποστήριζε πως η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης «δεν ήταν μονόδρομος» και θριαμβευτικά δήλωνε: «και τώρα έρχεται η δικαίωση... Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, με προβλήματα ίδια με τα δικά μας δεν υπέγραψαν μνημόνιο. Στην κυβέρνηση προτείναμε να κάνει ό,τι έκανε κι η Ιρλανδία. Η οποία ομολόγησε έλλειμμα 32% (διπλάσιο απ΄το δικό μας) αλλά δανείστηκε όλα όσα χρειάζεται για ένα χρόνο μπροστά – ως τα μέσα του 2011»... Ο κ.Σημίτης λοιπόν τον Μάιο 2001 είχε πει πως «δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία», ενώ ο κ.Σαμαράς τον Οκτώβριο 2010 ζητούσε να γίνουμε Ιρλανδία – αυτή είναι η αλήθεια. Πικρή για τον κ.Στυλιανίδη, που καλείται να διαπιστώσει την ελλειμματική ευθυκρισία του αρχηγού του. Όταν όμως είμαστε λερωμένοι, δεν βοηθά το να πιτσιλάμε και τους άλλους, για να μην φαίνονται οι δικοί μας λεκέδες... | |||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου