ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ (5)

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ

Πολύτιμα κείμενα .

Κείτονται σκονισμένα στα  ράφια

κάποιων δημόσιων βιβλιοθηκών 

και ελάχιστων μερακλήδων ιδιωτών

Κινδυνεύουν με τον αφανισμό

της λησμονιάς, υποκύπτοντας

στον αδήριτο νόμο της αναγνωστικής

μόδας των "μοντερνιστών" αναγνωστών  

και  της αδιαφορίας για τα έργα του παρελθόντος

εκ μέρους των ανορεκτικών περί το βιβλίο.

Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΑ

Ποιήματα 
(1965-1995)

ΝΗΣΙΔΕΣ

Σκόπελος 2001

 

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΑΛΛΟΘΙ


1

Για μια αναπαράσταση ζωής

Μ΄έσυραν ως αυτό το καλοκαίρι

με πέταξαν στην άμμο σαν μαλάκιο

Με ξέρανε ο ήλιος τους καλά

Τώρα τα δροσερά μου έργα

Ναυάγια γοερά μιας λεπτομέρειςας

Που πάντα θα διαφεύγει των κυμάτων

3

Κάτι έψαχνε πάντα τη νύχτα

έσα στην άμμο σκόνη

Ξύλα ξόανα κοχύλια κουφά

Δίχως πνευστά κρουστά τραγούδια

Κάτι έψαχνε μες στη θαλάσσια ερημιά

Ξεχνούσε τα γυαλιά του στο νερό

Μπροστά σε ξένα βλέμματα

Έχανε τα χέρια τα μάτια του

Δεν είμαι εγώ εκείνος έλεγε
μη με κοιτάτε

4

Όταν μπορούσε να κοιμηθεί

Άκουγε μες στον ύπνο του

Μια μακρινή φωνή αγέρα

Σα να φώναζε: μεταμέλεια...

Κι έλεγε: φαίνεται καμέλια θα εννοεί

Γύριζε από τ΄άλλο πλευρό της τύψης

Και για λίγο ξεχνούσε

6

Κανείς πια δεν την αναζητάει εκεί

Κάθε πρωί σηκώνεται μ΄ένα κύμα βαρύ

Ανοίγει μια τρύπα προς τη θέα του δρόμου

Βλέπει να μην έρχεται κανείς

Τις νύχτες κάτι χτυπά υπόκωφα

Κάποιος κάνει να τρίζουν οι σάπιοι αρμοί

Σκ΄λεθρα της νεκρής αρμονίας ο ήχος

Στοιχειωμένος αέρας που κάθεται

Πάνω στο λρύο στήθος της

Και μιλάει μονότονα

Μ΄ ένα άδειο στόμα

Από τη Συλλογή "Μετανάστες του εσωτερικού νερού", 1985.