Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τα αβγά του φιδιού πληθαίνουν στα Χανιά

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
_________________
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ/3//32010

Το αβγό του φιδιού ήρθε και ριζώνει απειλητικά.

Το φασιστικό χτύπημα σε 27χρονη Χανιώτισσα έρχεται να προστεθεί σε σειρά παρόμοιων γεγονότων. Τώρα, όμως, το ποτήρι ξεχείλισε. Οι «νοσταλγοί» του Χίτλερ, νεαροί νεοναζιστές ή νεο-ναζιάρηδες, που αγνοούν τα εγκλήματα του ναζισμού εις βάρος της Ελλάδας και ειδικότερα της Κρήτης, «βιάζουν» με τις πράξεις τους τον τόπο στον οποίο ζουν. Βιάζουν αυτή την πατρίδα κι ας το παίζουν... πατριώτες.
Ακούγεται ότι στα Χανιά υπάρχουν διάφορες τέτοιου τύπου ομάδες. Οχι μόνο μία. Και κάποιοι -άγνωστοι- δυστυχώς έχουν ξεφύγει επικίνδυνα, με αποτέλεσμα να απειλούν τη σωματική ακεραιότητα άλλων ανθρώπων αλλά και να κινδυνεύουν οι ίδιοι με εγκλεισμό σε σωφρονιστικά καταστήματα εάν και εφόσον συλληφθούν.

Δεν είναι δικαιολογία ότι η οικονομική κρίση επιτρέπει την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων. Μπορεί αυτό να αποτελεί μια διαπίστωση, αλλά είναι μόνον έτσι; Το 1940 -περίοδος φτώχειας- ο λαός της Κρήτης για να υπερασπιστεί τον τόπο του όρθωσε το ανάστημά του στους ναζί κατακτητές. Και το έκανε όχι μόνο για την ελευθερία του αλλά και για αυτήν την πατρίδα. Και τότε υπήρχε πραγματική πείνα.

Δεν μπορεί, λοιπόν, ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει, έχοντας την όποια ιδεοληψία. Πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να κρύβεται κάτω από μια κουκούλα και να χτυπάει όποιον θέλει. Και να χαράζει σβάστικες μιμούμενος πράξεις των χιτλερικών.

Κι αν οι δράστες είναι νέα παιδιά, ας μελετήσουν την Ιστορία. Ας γνωρίσουν ότι αυτός ο τόπος και οι άνθρωποί του υπέφεραν από τους ναζί. Βασανίστηκαν, θανατώθηκαν, φυλακίστηκαν.

Το πρόβλημα του νεοναζισμού πρέπει, επιτέλους, να απασχολήσει πιο σοβαρά την κοινωνία και την πολιτεία. Πριν είναι πλέον αργά... Αλλο ο πατριωτισμός κι άλλο οι ποινικά κολάσιμες πράξεις.
Κάτοικοι της Χαλέπας κατήγγειλαν προ ημερών σε ΜΜΕ ότι στην ιστορική και όμορφη αυτή συνοικία -και όχι μόνον- δρα με ανεξέλεγκτο τρόπο μια παρέα πιτσιρικάδων που έχουν γίνει «φόβος και τρόμος». Μαζεύονται ενίοτε σε πάρκα, ενοχλούν τους περαστικούς και στη συνέχεια βγαίνουν παγανιά, κάνοντας... τρέλες.
Κάποιοι, λέει, φοβούνται να προχωρήσουν επωνύμως σε καταγγελίες. Και βέβαια, δεν είναι μόνο η Χαλέπα, είναι και άλλες συνοικίες στις οποίες υπάρχει κοινωνικό πρόβλημα. Και γιατί άραγε αυτά τα παιδιά αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο; Τι τους λείπει; Τι κενά καλύπτουν με παραβατικές συμπεριφορές; Και η πολιτεία τι έχει κάνει; Πότε, για παράδειγμα στη Χαλέπα, δημιουργήθηκαν δομές (αθλητικό κέντρο, πολιτιστικό στέκι κ.ά.) για τη δημιουργική απασχόληση κάποιων παιδιών που, για κάποιους λόγους, περνάνε την ώρα τους κάνοντας σούζες, αράζοντας στα πάρκα και παίζοντας... ξύλο -όπως συμβαίνει σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και στις ΗΠΑ; Τώρα στα Χανιά δραστηριοποιείται ξανά η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων. Μήπως θα πρέπει να σκύψει σ' αυτά τα σύγχρονα προβλήματα;