ΕΠ' ΑΦΟΡΜΗ...

ΕΠ' ΑΦΟΡΜΗ...

[.....] Κοιτούσα σήμερα συγκινημένος φωτογραφίες του Άλμπαν Μπεργκ.

(1885-1935)


Ακόμα δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να πω πως τον είχα βιώσει.
[....]Για τελευταία φορά τον είδα μερικές εβδομάδες πριν από το
θάνατό του, στο καφέ Μουζέουμ, ήταν μια σύντομη νυχτερινή
συνάντηση έπαιτα από μια συναυλία, εγώ τον ευχαρίστησα
για ένα πολύ ωραίο γράμμα, εκείνος με ρώτησε εάν το βιβλίο μου
συζητήθηκε καθόλου.
[.....] Δεν του έλειπε του Μπεργκ η αυτοπεποίθηση.
Ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν. Υπήρχε όμως ένας εν ζωή
άνθρωπος, τον οποίο τοποθετούσε πάνω από τον
εαυτό του: ο Σένμπεργκ. Τον αγαπούσα τον Μπεργκ
γι' αυτό το μέγεθος θαυμασμού που ήταν ικανός
να νιώσει. Όμως είχα λόγο να τον αγαπώ για πολλά.
Τότε δεν ήξερα ότι ότι έπασχε μήνες από δοθιήνωση,
δεν ήξερα ότι του έμεναν μόνο μερικές βδομάδες ζωής.
Τα Χριστούγεννα έμαθα ξαφνικά από την Άννα ότι είχε
πεθάνει την προηγούμενη μέρα. Στις 28 Δεκεμβρίου πήγα στην
κηδεία του στο νεκροταφείο του Χίτσινγκ. Δεν είδα κίνηση
στο νεκροταφείο, όπως περίμενα να δω. Ρώτησα έναν κοντό,
καμπούρη νεκροθάφτη πού γινόταν η κηδεία του Άλμπαν Μπεργκ.
" Το πτώμα Μπεργκ είναι πάνω αριστερά !" έκρωξε αυτός δυνατά."

ΕΛΙΑΣ ΚΑΝΕΤΙ
(1905-1994, Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας1981),
"Το παιχνίδι των ματιών" , Εκδ. Καστανιώτη, σελ. 266-267.

-----
ΕΠ' ΑΦΟΡΜΗ, ακούτε τη Σονάτα Νο 1 για πιάνο του
σπουδαίου συνθέτη, σε μια δεξιοτεχνική εκτέλεση
από τον πιανίστα Τζουζέπε Ανταλόρο.