Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
Του Διονύση Τεμπονέρα
Πηγή: dnews.gr
Να προκύψει μια κοινή, διαρκής συντονιστική Επιτροπή όσων κομμάτων του προοδευτικού χώρου επιθυμούν εμπλακούν στο διάλογο, με τη συμμετοχή-συμβολή των μεγαλύτερων κοινωνικών εκφράσεων (ΓΣΣΕ, Επιμελητήρια, Ενώσεις Καταναλωτών, αυτοδιοίκηση, Ινστιτούτα-Think Tanks, προσωπικότητες).
Η τελευταία δημοσκόπηση της MRB («Τάσεις» 12/2024) αποτυπώνει με καθαρό τρόπο την αδυναμία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του προοδευτικού χώρου, να αρθρώσουν πειστική, εναλλακτική, προοδευτική, πολιτική πρόταση απέναντι στην ηγεμονία της «Δεξιάς» και των εφαρμοζόμενων πολιτικών της.
Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Μπορεί η δημοσκοπική σειρά κατάταξης να έχει αλλάξει μεταξύ του δεύτερου και τρίτου κόμματος (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ), όμως το άθροισμα των ποσοστών των δύο κομμάτων (ακόμα και με την αναγωγή) τον 12/2024 είναι μικρότερο από το άθροισμα των ποσοστών που πήραν στις τελευταίες εθνικές εκλογές(6/2023), αλλά και στις ευρωεκλογές(6/2024).
Με λίγα λόγια, σχεδόν 2 χρόνια μετά τις εθνικές εκλογές, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα αθροιστικά βρίσκονται από πλευράς επιδόσεων σε χειρότερο σημείο, διαγκωνιζόμενα για τη σειρά κατάταξης κοντά στη ζώνη του 8%-14%(ως προς την πρόθεση ψήφου).
Και ενώ θα περίμενε κανείς, να γίνεται μια απλή ανάγνωση της πραγματικότητας που θα καταλήγει στην παραδοχή ότι «κανείς μόνος του δεν μπορεί και χρειάζεται να προσθέσουμε δυνάμεις», στη λογική ενός δημοκρατικού μετώπου απέναντι στον πόλεμο, στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, επικρατούν οι ηγεμονισμοί και οι περιχαρακώσεις που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι καταλήγουν σε μια νέα τετραετία Μητσοτάκη.
Αλήθεια,
μετά την ανακοίνωση σε νεκρό μάλιστα εκλογικά χρόνο υποψηφιοτήτων για
τις Εθνικές εκλογές (βλ. κ.Ρωμανος, κ.Μαρινάκης ,κα.Αγαπηδάκη) από τον κ.
Μητσοτάκη, πόσοι στην πραγματικότητα πιστεύουν, ότι θα εξαντληθεί η
τετραετία; 
Και αν προκύψουν εκλογές το 2025 ή και το 2026, πόσοι στην
πραγματικότητα πιστεύουν, ότι μπορεί να προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση
από τον προοδευτικό χώρο, όταν μέσα σε δύο χρόνια τα ποσοστά ΠΑΣΟΚ και
ΣΥΡΙΖΑ αθροιστικά υποχώρησαν;
Συνεπώς, το ζήτημα των πολιτικών συνεργασιών είναι στο τραπέζι και πρέπει να ξεκινήσει τώρα ο διάλογος σε προγραμματική βάση για να αρθεί η καχυποψία, οι εκβιασμοί αλλά και οι προσωπικές φιλοδοξίες που πολλές φόρες παίζουν τον ρόλο τους στην ιστορία. Πρέπει τώρα να ξεκινήσει ο διάλογος για να επαναπροσδιοριστεί ο προοδευτικός χώρος στα σύγχρονα δεδομένα.
Το παράδοξο είναι, ότι στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό προέκυψαν συμπτώσεις και κοινές θέσεις των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, σε σημείο που αν στο κάτω μέρος της οθόνης δεν έβλεπες το όνομα του ομιλητή και την κομματική προέλευση, μάλλον θα δυσκολευόσουν να διαπιστώσεις ουσιαστικές διαφορές.
Από μόνο του όμως αυτό δεν αρκεί και η συζήτηση πρέπει να γίνει οργανωμένα και μεθοδολογικά σωστά. Για παράδειγμα, η τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για την έκτακτη φορολόγηση στις τράπεζες, όπως και η αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχε προηγηθεί τον Μάιο, άνοιξε μια συζήτηση για την φορολόγηση των υπερκερδών, που τελικά κατέληξε σε «πυροτέχνημα» και η κυβέρνηση την αντιπαρήλθε μειώνοντας (ελάχιστα) τις προμήθειες στα τραπεζικά ιδρύματα. Ούτε για την αισχροκέρδεια και τα καρτέλ στα καύσιμα έγινε κουβέντα, ούτε για τις εταιρίες τροφίμων που θησαυρίζουν από τα πληθωριστικά κέρδη, ούτε για τις εταιρίες ενέργειας, για τα σούπερ μαρκετ κλπ. που λεηλατούν το εισόδημα των πολιτών.
Μια τροπολογία και …ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα και πόσο θα πιεζόταν η κυβέρνηση της ΝΔ, αν πρόκυπτε μια κοινή πρωτοβουλία μέσω και έξω από τη βουλή των κομμάτων με τις κοινωνικές αναφορές τους για το νούμερο ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας; Τι θα συνέβαινε αν τα κόμματα σε συνεργασία με προοδευτικούς κοινωνικούς φορείς(ενώσεις καταναλωτών, συνδικάτα, επιμελητήρια) διοργάνωναν-προωθούσαν συνεχώς ημερίδες, εκδηλώσεις, ακτιβιστικές δράσεις, συζητήσεις με παραγωγικούς φορείς σε διαρκή βάση;
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν;
1. Να προκύψει μια κοινή, διαρκής συντονιστική Επιτροπή όσων κομμάτων του προοδευτικού χώρου επιθυμούν εμπλακούν στο διάλογο, με τη συμμετοχή-συμβολή των μεγαλύτερων κοινωνικών εκφράσεων(ΓΣΣΕ, Επιμελητήρια, Ενώσεις Καταναλωτών, αυτοδιοίκηση, Ινστιτούτα-Think Tanks, προσωπικότητες).
2. Η Επιτροπή έχει ως αποκλειστικό στόχο την επεξεργασία προγραμματικής συμφωνίας των κομμάτων του προοδευτικού χώρου σε βασικούς άξονες πολιτικής(ακρίβεια-οικονομία-παραγωγική ανασυγκρότηση, δημοκρατικοί θεσμοί, στήριξη κοινωνικού κράτους, εξωτερική πολιτική-διεθνείς εξελίξεις).
3. Τα κόμματα συμμετέχουν στο διάλογο διατηρώντας την πολιτική και οργανωτική τους αυτοτέλεια. Η Επιτροπή δεν επεξεργάζεται ιδεολογικά ζητήματα, αλλά προγραμματικές προτάσεις και δράσεις μέσα και έξω από τη βουλή με σχέδιο και συντονισμένη δράση.
4. Η επίτευξη προγραμματική συμφωνίας θα καταλήξει σε δεσμευτικό προεκλογικό πρόγραμμα, που μπορεί υπό προϋποθέσεις, να οδηγήσει σε εκλογική συμπόρευση των κομμάτων του προοδευτικού χώρου.
5. Τα πρόσωπα και οι ρόλοι ακολουθούν και καθορίζονται μέσα από ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες στον κατάλληλο χρόνο, μακριά από εγωισμούς και περιχαρακώσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει ένα ιστορικό κύκλο και ορθά αναδεικνύει ως πρώτο μέλημα τις συνεργασίες στον προοδευτικό χώρο. Η επάνοδος σε ένα παλιό δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θυμίζει χρεωκοπία, μνημόνια, διαφθορά και κοινωνική λεηλασία και δεν έχει τίποτα καινούργιο και χρήσιμο να προσφέρει στους πολίτες.
Για να προκύψει προοδευτική διακυβέρνηση στον τόπο, ουσιαστική πολιτική αλλαγή και ελπίδα, χρειάζεται πολιτικό σχέδιο και ενσυναίσθηση του χρέους κάθε αριστερού και προοδευτικού πολίτη.
Χρειάζεται «κάτι» καινούργιο αλλά και ταυτόχρονα και συμπεριληπτικό.
Η ανάγκη δεν γίνεται Ιστορία μόνο στη «Ρόζα», στη μεγάλη επιτυχία του Θάνου Μικρούτσικου, του Άλκη Αλκαίου και του Δημήτρη Μητροπάνου. Γίνεται και στην πραγματική ζωή, καθώς η ανάγκη είναι ο κινητήριος μοχλός των ιστορικών εξελίξεων.
*Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι Δικηγόρος- Εργατολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου