Δημήτρης Λαμπρέλλης*
Η λαμπάδα
Ο σπίνος που χτες γελούσε και πετούσε
σήμερα στα μάτια μου εμπρός έπεσε ξερός.
Την χαρά που χτες καθόταν δίπλα μου και μου μιλούσε
σήμερα την έσφαξε ο τρόμος που περνούσε βιαστικός
Το σώμα το γυμνό που χτες δίπλα στον πάγο ξαγρυπνούσε
σήμερα άναψε σαν να ’τανε λαμπάδα που άναψε ένας πιστός.
Σήμερα δεν είναι όπως χτες
Δεν έχω άλλες ρίμες
ούτε και βάζω πια τις λέξεις στις σειρές.
Μόνο
πίνω το αμίλητο νερό
κι ανάβω μία μία τις φωτιές
Σήμερα δεν είναι όπως χτες
Κρατώ σφιχτά στα χέρια μου το νήμα
Περιμένω το δικό σου πρώτο βήμα
Σήμερα δεν είναι όπως χτες
Ναι, τα μήλα είναι κόκκινα επάνω στις μηλιές
Μα
από κάτω τους πάλι σφυρίζουν εκείνες οι οχιές.
Από τη συλλογή Σχετικά με την Εκάτη (2021)
Άλλο ένα δείγμα γραφής από τη συλλογή
Είναι της Εκάτης οι φωνέςμικρές φωτιές.
Μ' αυτές στολίζει την ζωή μας το σκοτάδι.
Είναι της Εκάτης οι φωνές
στο χάδι απαλές.
Αυτές μάς κάνουν συντροφιά
όταν ο ήλιος σφάζει τα μάτια του
κι απλώνεται το βράδυ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΚΗ
Η ΑΝΤΙΛΟΠΗ
Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΥΛΑΔΗΣ
Η ΦΑΤΝΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΠΑ
Η ΕΝΕΔΡΑ
Η ΚΑΜΠΑΝΑ
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ
ΟΙ ΩΡΕΣ
Η ΑΝΑΣΚΑΦΗ
Η ΜΟΡΜΩ
ΤΑ ΨΑΡΙΑ
Η ΔΑΣΚΑΛΑ
ΤΑ ΚΑΡΦΙΑ
(Σ)ΤΟ ΕΡΗΜΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ
Η ΜΑΥΡΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
Η ΛΑΜΠΑΔΑ
ΤΟ ΑΜΟΝΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου