O ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή Φάμελλου

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η γυναίκα του Καίσαρα

Θανάσης Καρτερός

Η Αυγή

avgi.gr

Καμιά συλλογικότητα και καμιά εκλογική επίδοση δεν μπορεί να κρύψει την προσωπική ευθύνη της καθεμιάς και του καθενός

Για νέα αρχή, όπως έλεγε το σύνθημα πίσω από το προεδρείο, καλή η συνεδρίαση της ΚΕ την Κυριακή. Χαμόγελα, αγκαλιές, ενωτικό κλίμα, και επιστροφή των «ασώτων» έδιναν το μήνυμα και την εικόνα ότι κάτι αρχίζει να κινείται. Όχι προς την κατεδάφιση, επιτέλους, αλλά προς την ανοικοδόμηση. Έλειπαν δυστυχώς ο Κασσελάκης, η Θεοδώρα, ο Ευάγγελος και οι λοιποί ακραιφνείς, που κοσμούσαν με την παρουσία και το λόγο τους τον αριστερό δημοκρατισμό. Αλλά τίποτε δεν είναι τέλειο στη ζωή και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να πορευτεί χωρίς τη ζωογόνα πνοή τους. Του Πέτρου Παπά συμπεριλαμβανομένου.  

Έπεσαν βέβαια και μερικές τροχιοδεικτικές -ΣΥΡΙΖΑ αφού. Οι κακές  συνήθειες δεν κόβονται εύκολα, ακόμα κι αν υπάρχουν καλές προθέσεις. Ο Φάμελλος πάντως ήταν προσηνής και ενωτικός, όσοι πήραν το λόγο επίσης, οι ψηφοφορίες ειρηνικές και χωρίς ενστάσεις και παρατράγουδα, τα λευκά έδωσαν στη συνεδρίαση το χώρο για κουβεντούλες στον καφέ έξω από την αίθουσα. Τίποτε εν ολίγοις το δραματικό δεν ήρθε να χαλάσει το κλίμα, παρά το γεγονός ότι πολλοί περίμεναν πολλά από την πρώτη αυτή εμφάνιση. Λιγότερα πόθεν, περισσότερα έσχες, προσπάθεια σοβαρότητας στη θέση της λάμψης και πάμε παρακάτω.    

Με αυτά τα δεδομένα έχει τη σημασία του ότι κανένα χειροκρότημα δεν υπήρξε από τους απέναντι. Το βιολί τους αυτοί. Συγκρούσεις, ποσοστώσεις, επικείμενες αγριάδες, στα δύο ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ο ένας, αλλιώς ο άλλος. Τα ίδια Παντελάκη μου, λες και είναι κουρντισμένοι. Δεν κρύβουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι καρφί στο μάτι τους, οι αποχωρήσαντες βάζουν σφήνες κατά του πρώην κόμματός τους, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι αναζητούν χαραμάδες και ρωγμές για να περάσουν τα δικά τους. Να θολώσουν την εικόνα, να αποσπάσουν την προσοχή, να μην αφήσουν το ΣΥΡΙΖΑ να ορθοποδήσει.

Κάτω από το μεγεθυντικό φακό της διαπλοκής και των προθύμων για ζημιά θα πορευτεί εν ολίγοις το κόμμα-στόχος. Θα εκμεταλλευτούν κάθε λέξη, κάθε σιωπή, κάθε γκριμάτσα, κάθε υποψία και κάθε ανοησία για να δώσουν χώρο στη διάλυση. Ή έστω στην εικόνα της διάλυσης, που τόσο κόστισε τον τελευταίο καιρό. Ως εκ τούτου καμιά συλλογικότητα και καμιά εκλογική επίδοση δεν μπορεί να κρύψει την προσωπική ευθύνη της καθεμιάς και του καθενός. Ξέρουν όλοι τι οφείλει να είναι, αλλά και να φαίνεται, γυναίκα του Καίσαρα…