Τούρκοι αγοράζουν Ελλάδα!

Η κτήση γης από Τούρκους και Άραβες στην Ελλάδα, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, είναι το φυσικό επακόλουθο των πολιτικών πράξεων της Ν.∆.

Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς*

newsbreak.gr

 

Μεταξύ του τέλους του 19ου αιώνα και του 1948 Εβραίοι ιδιώτες και οργανισμοί αγόραζαν γη στην Παλαιστίνη. Οι συναλλαγές ήταν ζωτικής σημασίας για την ίδρυση των εβραϊκών αγροτικών οικισμών και την προώθηση του στόχου του σιωνιστικού κινήματος για τη δημιουργία μιας εβραϊκής πατρίδας. Το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο (Jewish National Fund – JNF), που ιδρύθηκε το 1901, μέχρι το 1927 κατείχε περίπου 50.000 στρέμματα γης, τα οποία αυξήθηκαν σε 89.500 στρέμματα μέχρι το 1935. Μία από τις πιο σημαντικές συναλλαγές ήταν η απόκτηση μεγάλων εκτάσεων από την οικογένεια Σουρσόκ, μια ελληνική ορθόδοξη οικογένεια από τον Λίβανο. Οι αγορές αυτές, κυρίως μεταξύ των ετών 1901 και 1925, περιελάμβαναν τις εύφορες περιοχές και τον κόλπο της Χάιφα. Οι αγορές Σουρσόκ επηρέασαν σημαντικά το κοινωνικοπολιτικό τοπίο της περιοχής, αντιπροσωπεύοντας μέχρι το 1948 περίπου το 22% του συνόλου της αγοράς γης στην Παλαιστίνη. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 52,6% των εβραϊκών αγορών γης έγινε από μη Εβραίους αγοραστές, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας Σούρσοκ, η οποία αργότερα πούλησε τις εκτάσεις της στο κράτος του Ισραήλ, αποκομίζοντας μυθικά ποσά. Με τον ίδιο τρόπο, όπως και στην Παλαιστίνη, τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα πραγματοποιείται μαζική αγορά ακινήτων από αλλοδαπούς, στους οποίους οι Άραβες και οι Τούρκοι έχουν τον πρώτο λόγο. Οι τουρκικές αγορές σε ελληνικά ακίνητα παρουσιάζουν εκθετική αύξηση, κυρίως μέσω του προγράμματος Χρυσή Βίζα, που έφερε το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά με τον νόμο 4251/2014.

Χωρίς να αναλυθεί η στρέβλωση της εγχώριας αγοράς ακινήτων από το πρόγραμμα της Χρυσής Βίζας, οι άδειες διαμονής σε πολίτες εκτός Ε.Ε., που επένδυαν τουλάχιστον 250.000 ευρώ σε ακίνητα, στρέφεται κυρίως κατά των Ελλήνων ενοικιαστών. Η πρόσφατη αύξηση του ορίου σε 800.000 ευρώ είναι πλασματική, επειδή οι αγορές των 250.000 ευρώ ισχύουν για αγορές βιομηχανικών κτιρίων ή διατηρητέων κτισμάτων που θα μετατραπούν σε κατοικίες.

Οι Τούρκοι πολίτες βρίσκονται ανάμεσα στους κορυφαίους συμμετέχοντες στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, όπου οι αγορές το 2024 κυρίως γίνονται μέσω εταιριών. Από το 2021 έως το 2023, από τις 14.875 αιτήσεις για αγορές ακινήτων στο πλαίσιο του προγράμματος, οι Τούρκοι έκαναν 1.432 αιτήσεις, αποτελώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα μετά τους Κινέζους. Αυτή η τάση συνεχίζεται και το 2024, με αύξηση 6,4% στις άδειες διαμονής που χορηγήθηκαν σε Τούρκους επενδυτές, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο της προηγούμενης χρονιάς.

Οι Τούρκοι αγοραστές δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ακίνητα στα νησιά του Αιγαίου και στη Θράκη. Στις βορειοανατολικές περιοχές της Ελλάδας, όπως η Αλεξανδρούπολη και η Ορεστιάδα, καθώς και στη Θεσσαλονίκη, οι τουρκικές αγορές ακινήτων είναι μαζικές, εστιάζοντας τόσο σε ακίνητα όσο και σε βιομηχανικές και ξενοδοχειακές μονάδες, καθώς και σε επιχειρήσεις εστίασης, οι οποίες περνάνε μαζικά σε τουρκικά χέρια. Αυτές οι μονάδες είτε κλείνουν για να αποφύγουν τον ανταγωνισμό οι αντίστοιχες μονάδες στην Τουρκία είτε ο βιομηχανικός εξοπλισμός τους μεταφέρεται στην Τουρκία ή, αν παραμείνουν στην Ελλάδα, το ελληνικό εργατικό δυναμικό αντικαθίσταται σταδιακά από μουσουλμανικό, καθιστώντας το πρόβλημα της αφελληνοποίησης της Θράκης μη αναστρέψιμο.

Το οικονομικό μοντέλο που προωθεί η Ν.∆. για την Ελλάδα είναι αντίστοιχο της Πελοποννήσου, όπου τεράστιες εκτάσεις ελαιώνων έχουν αγοραστεί από τον αντιπρόεδρο και αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. ∆οθέντος ότι οι επενδυτές υψηλού προφίλ πραγματοποιούν συναλλαγές μέσω θυγατρικών εταιριών ή ιδιωτικών συμφωνιών, οι οποίες δεν δημοσιοποιούνται, είναι σχεδόν αδύνατον να ελεγχθούν οι ιδιώτες ή οι οργανισμοί που πραγματοποιούν τις μαζικές αγορές στην Ελλάδα. Μετά τη συνομοσπονδία με την Τουρκία και τη φινλανδοποίηση που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κτήση γης από Τούρκους και Άραβες στην Ελλάδα, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, είναι το φυσικό επακόλουθο των πολιτικών πράξεων της Ν.∆..

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών