Γιώργος Σωτηρέλης: Φράγμα
Διδάσκει, όχι μόνο στους φοιτητές του, αλλά και στην κοινωνία, ότι οι συνταγματικές εγγυήσεις είναι που καθιστούν το Πανεπιστήμιο χώρο ελευθερίας της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας και ποτέ η παραβίασή τους
Στις κρίσιμες καμπές του δημοσίου βίου, οι συνταγματολόγοι είναι το τελευταίο φράγμα των πολιτών για να διατηρήσουν τα δικαιώματα τους.
Στη διάρκεια της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας κορυφαίοι νομομαθείς δάσκαλοι προστάτευσαν θεμελιώδη συνταγματικά αγαθά, που επιχείρησαν να αλλοιώσουν οι κυβερνήσεις - έχοντας ενίοτε στο πλευρό τους και… συνταγματολόγους.
Συμβαίνει και στη διάρκεια αυτής της κυβέρνησης, που είχε εξ αρχής έφεση σε αντίστοιχες καταστρατηγήσεις.
Η πανδημία γίνεται άλλοθι να τις πάει πέρα από το όριο της αναλογικότητας -που επιτάσσει ότι τα περιοριστικά μέτρα πρέπει να αντιστοιχούν στο προσδοκώμενο όφελος- σχέση οριζόμενη από τον καταστατικό χάρτη της χώρας.
Ο καθηγητής Γιώργος Σωτηρέλης βρίσκεται σταθερά απέναντι στη συνάθροιση ειδικών του συνταγματικού δικαίου στον κυβερνητικό αυλόγυρο.
Όπως με τις -δικαιωθείσες- νομικές και ακαδημαϊκές επιφυλάξεις του στον χιλιοτραγουδισμένο «νόμο Διαμαντοπούλου», διαμορφώνει μαζί με άλλους αξιόπιστο ανάχωμα της μαχόμενης επιστήμης στις κυβερνητικές απειλές κατά της συνταγματικής τάξης.
Η επιστημονική συγκρότηση και η βαθιά προοδευτική κουλτούρα του καθιστούν της συνταγματικές ερμηνείες του προσφορά στο δημόσιο βίο.
Στις μέρες μας, απέναντι στην κυβέρνηση σημαίνει και απέναντί στους ομότεχνούς του. Σε μεγαλόσχημους που της δίνουν άλλοθι συνταγματικών παραβιάσεων, σε ακαδημαϊκές ελευθέριες, στο δικαίωμα της δημόσιας συνάθροισης ή το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ και την εκλογική νομοθεσία.
Έτσι, κρατάει ανοιχτή μια συζήτηση που οι τιτλούχοι «ειδήμονες» του Μεγάρου Μαξίμου, θέλουν να αποφύγουν: τη συρρίκνωση της συνταγματικής ουσίας με νόμους, ή με απλές διοικητικές αποφάσεις - ακόμη και με αστυνομικές διατάξεις
Τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνηση Μητσοτάκη όταν επιχειρεί να καταστείλει τις, ενοχλητικές σε κάθε εξουσία, πλευρές των συνταγματικών δικαιωμάτων. Ακόμη και με έκνομες επιδείξεις αυταρχισμού, που πλησιάζει τα καθεστωτικά όρια...
Δεν είναι ο μόνος. Αλλά ως πιο προβεβλημένος ξεχωρίζει όταν πχ σηκώνει τη σημαία ότι το δικαίωμα του συνέρχεται δεν περιστέλλεται ποτέ και με κανένα τρόπο - εκτός από την κατάσταση πολιορκίας.
Ομοίως. στο υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας σε ακαδημαϊκούς χώρους και τις βίαιες ενέργειες από φασίζουσες μειοψηφίες, κρατάει στο τραπέζι την βασική υποχρέωση της πολιτικής σ’ αυτά τα φαινόμενα:
Να μην αντιμετωπίζονται όρους παράκαμψης του Συντάγματος αλλά τον ευλαβικό σεβασμό του - στον οποίο προέχει το ανέγγιχτο της «πλήρους αυτοδιοίκησης» του Πανεπιστημίου.
Ο Σωτηρέλης διδάσκει, όχι μόνο στους φοιτητές του, αλλά και στην κοινωνία, ότι οι συνταγματικές εγγυήσεις είναι που καθιστούν το Πανεπιστήμιο χώρο ελευθερίας της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας και ποτέ η παραβίασή τους.
Ουδείς μπορεί να εισέρχεται σε ακαδημαϊκό χώρο χωρίς την άδεια των πρυτανικών αρχών- πόσο μάλλον τα φθοροποιά εξωπανεπιστημιακά στοιχεία.
Η αστυνομία ασκεί το δικαίωμα επέμβασης -κατά νόμο, που έχει σε όλη την επικράτεια- σε περίπτωση εγκληματικής ενέργειας, αλλά δεν νοείται η μόνιμη εγκατάστασή της.
Με ανάλογη διάθεση προστασίας του Συντάγματος, ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου επισημαίνει τις αντισυνταγματικές συλλήψεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στο δικαίωμα του εκλέγειν στην Αυτοδιοίκηση. Με εκλογικά συστήματα που περιορίζουν τη λαϊκή νομιμοποίηση .
Όταν γράφει στο iEidiseis.gr για «κυνικές και κραυγαλέες μικρομικροπολιτικές επιλογές, με σοβαρό έλλειμμα σεβασμού σε θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές», δείχνει και τους συνήθεις συνταγματικούς υπηρέτες - προστάτες της εκτελεστικής εξουσίας κυβερνήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου