Οι αραχτές εταίρες και ο Ευρώτας της παρθένας

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΟΥΦΙΝΟΥ

 1. ΟΙ ΑΡΑΧΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΣ

Λέμβιον͵ ἡ δ΄ ἑτέρα Κερκούριον͵ αἱ δύ΄ ἑταῖραι
αἰὲν ἐφορμοῦσιν τῷ Σαμίων λιμένι.
ἀλλά͵ νέοι͵ πανδημὶ τὰ λῃστρικὰ τῆς Ἀφροδίτης
φεύγεθ΄ ὁ συμμίξας καὶ καταδὺς πίεται.

ΡΟΥΦΙΝΟΣ ο ποιητής ( Παλατινή Ανθολογία) 5.44

***

Όμοιες με βάρκα και μαούνα οι δυο πουτάνες
την έχουν αράξει για τα καλά στο λιμάνι της Σάμου.
Νεαροί,  μακριά απ΄ τα πειρατικά της Αφροδίτης !

Όποιος μπαρκάρει σ' αυτά , θα τον ρουφήξουν τα κύματα.

[Απόδοση: Gerontakos]

2. Ο ΕΥΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΑΣ

 

 Παρθένος αργυρόπεζος ελούετο, χρύσεα μαζών

χρωτί γαλακτοπαγεί μήλα διαινομένη΄
πυγαί δ' αλλήλαις περιηγέες ειλίσσοντο,
ύδατος υγροτέρω χρωτί σαλευόμεναι.
τον δ' υπεροιδαίνοντα κατέσκεπε πεπταμένη χειρ
ουχ όλον Ευρώταν, αλλ΄όσον ηδύνατο.

***

Λουζόταν  παρθένα με κατάλευκους μηρούς
και μούλιαζαν τα χρυσά μήλα του γαλατένιου σώματός της.
Οι γλουτοί της, πιο υγροί κι απ' το νερό, σάλευαν
κάνοντας περιδινήσεις, ενώ το χέρι σκέπαζε όσο μπορούσε
ένα μέρος απ' τον Ευρώτα* που φούσκωνε μπροστά της.

Anthologia Graeca ( Παλατινή Ανθολογία) , 60.

*Ευρώτας: συμβολισμός του αιδοίου 

Ρουφίνος (ποιητής) - Βικιπαίδεια