ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ
Ε, ωπ, ε, ωπ, εζούσε πρώτα φτωχικά
σε κάτι υπόγεια αρχοντικά
με τον κυρ -Παναγιώτη
στον Βύθουλα πολύ γνωστή
στα σουαρέ και απρέ μιντί
ερχόνταν πάντα πρώτη
Κι όλοι ρωτούσαν ποιά είναι αυτή
είναι η Σουσού η ξακουστή
Σουσού, Σουσού ( ε, ωπ, ε, ωπ)
Με τις παραξενιές σου
ο κόσμος πως γελά
τα γαλλικά σαν λες τα παρδαλά
Σουσού, Σουσού
με τα με, με, το βλαξ πτωχέ
ζαργάνα και γλωσσού
κι όλοι τα χάνουν με μαντάμ Σουσού
Σου πήρε μια κληρονομιά
ο Πάνος έπαθε ζημιά
γιατί μ΄αυτόν χωρίζει
σοκέλα τώρα μένει σικ
ντυμένη πάντοτε ξαντρίκ
και με πακάρ γυρίζει
Μια μέρα το βολάν κρατά
και κάποιο φουκαρά πατά
με το αυτοκίνητό της
το πρώτο θύμα της αυτό
της μοίρας ήτανε γραφτό
να είναι ο Παναγιώτης
ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ
Χειμώνα καλοκαίρι εκείνη θα ξέρει
Πως πρέπει μια κυρία ευπρεπώς να ντυθεί
Κι απ’ το παράθυρό της θα φτύνει τον θυμό της
Η κάθε τσοκαρία που με πάθος τη φθονεί.
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Όπως πρέπει θ’ απαντήσει
Σ’ όποιον την υποτιμήσει.
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Είναι ντεκαντάνς και κρίμα
Στη ζωή να είσαι θύμα.
Ο κόσμος τη χλευάζει μα ούτε τη νοιάζει
Μπύθουλα Κολωνάκι το ίδιο τουπέ
Και στον Παναγιωτάκη σαν πάει ν’ αρθρώσει κάτι
Εκείνη του απαντάει «Σιλάνς, Βλαξ, Κουτέ!»
Ε, ωπ, ε, ωπ, εζούσε πρώτα φτωχικά
σε κάτι υπόγεια αρχοντικά
με τον κυρ -Παναγιώτη
στον Βύθουλα πολύ γνωστή
στα σουαρέ και απρέ μιντί
ερχόνταν πάντα πρώτη
Κι όλοι ρωτούσαν ποιά είναι αυτή
είναι η Σουσού η ξακουστή
Σουσού, Σουσού ( ε, ωπ, ε, ωπ)
Με τις παραξενιές σου
ο κόσμος πως γελά
τα γαλλικά σαν λες τα παρδαλά
Σουσού, Σουσού
με τα με, με, το βλαξ πτωχέ
ζαργάνα και γλωσσού
κι όλοι τα χάνουν με μαντάμ Σουσού
Σου πήρε μια κληρονομιά
ο Πάνος έπαθε ζημιά
γιατί μ΄αυτόν χωρίζει
σοκέλα τώρα μένει σικ
ντυμένη πάντοτε ξαντρίκ
και με πακάρ γυρίζει
Μια μέρα το βολάν κρατά
και κάποιο φουκαρά πατά
με το αυτοκίνητό της
το πρώτο θύμα της αυτό
της μοίρας ήτανε γραφτό
να είναι ο Παναγιώτης
ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ
Χειμώνα καλοκαίρι εκείνη θα ξέρει
Πως πρέπει μια κυρία ευπρεπώς να ντυθεί
Κι απ’ το παράθυρό της θα φτύνει τον θυμό της
Η κάθε τσοκαρία που με πάθος τη φθονεί.
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Όπως πρέπει θ’ απαντήσει
Σ’ όποιον την υποτιμήσει.
Μαντάμ Σουσού (η Σουσού, η Σουσού)
Με το σις και με το σου (η Σουσού, η Σουσού)
Είναι ντεκαντάνς και κρίμα
Στη ζωή να είσαι θύμα.
Ο κόσμος τη χλευάζει μα ούτε τη νοιάζει
Μπύθουλα Κολωνάκι το ίδιο τουπέ
Και στον Παναγιωτάκη σαν πάει ν’ αρθρώσει κάτι
Εκείνη του απαντάει «Σιλάνς, Βλαξ, Κουτέ!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου