Βαλκανιζατέρ: Η ταινία-καθρέφτης της Ελλάδας της ασωτίας

«Τώρα θυμήθηκα ότι με την ταινία "Βαλκανιζατέρ" ανοίξαμε τις εργασίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, με θεατές τους ευρωβουλευτές όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Και τη στιγμή του χειροκροτήματος, στους τίτλους της ταινίας, θυμάμαι τα γελαστά πρόσωπα των Ευρωπαίων και αναρωτιόμουν:" Εμείς σας είπαμε έστω και συμβολικά την αλήθειααα. Η σειρά σας τώρα.". Γέλασαν και ας έκλεισαν το μάτι πονηρά. Μάλιστα, κάποιος Ευρωπαίος κοινοτικός παράγων μού συμπλήρωσε μετά τις ενθουσιώδεις κριτικές για την ταινία: "Εσείς οι Έλληνες έχετε υψηλή αίσθηση του χιούμορ, σας ζηλεύω". Και να τα Τσερόκι στους ελληνικούς χωματόδρομους να φέρνουν βόλτα τις Αράχωβες και τα Καρπενήσια με τα σπα. Και να η κοιλάδα του Βίκου, έγινε  must, και να τα εξοχικά στο βουνό και στη θάλασσα και να τα διακοποδάνεια,και να τα τραπέζια και τα κεράσματα, ακριβώς όπως ο ήρωας της ταινίας...
Πέρασαν όμως είκοσι χρόνια...Τι μου το θύμισες, ρε φίλε; Πέρασαν είκοσι ολόκληρα χρόνια που δουλεύω ασταμάτητα και κοιτάω πίσω και βλέπω το ίδιο σπίτι, την ίδια γειτονιά, το ίδιο αυτοκίνητο, ευτυχώς τους ίδιους ανθρώπους γύρω μου. Είκοσι χρόνια, φίλε, και δεν διορθώθηκαν. "Δεν συνεμορφώθημεν προς τα υποδείξεις". Το κουδούνι ακούστηκε, μα εμείς δεν μπήκαμε στην τάξη, καθόμαστε αφηρημένοι και αμήχανοι, περιμένοντας να χτυπήσει ξανά για διάλειμμα. 
Γιατί για μας, στο "Βαλκανιζατέρ"  και στο "Μπραζιλέιρο" , το μάθημα ήταν εκεί στην αυλή. Κι ας φώναζαν οι δάσκαλοι από τα παράθυρα : "Διάλειμμα τέλος!".»

Στέλιος Μάινας, "Βαλκανιζατέρ-Μπραζιλέιρο: Το μάθημα της αυλής" (απόσπασμα).
Πηγή: Νέα Σελίδα, 13/08/2017

Βαλκανιζατέρ - Βικιπαίδεια