Παρασκευή, Φεβρουαρίου 26, 2016

Χωρίς ο αναιδής να ρωτήσει τον Μητσοτάκη και τον Θεοδωράκη!

Ο Γερμανός ιστορικός Κάρλ Χάιντς Ροτ προς την κυβέρνησή του : "Πληρώστε τις πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα σε χρυσό"!

| TVXS.gr, 26 Φεβroυαρίου 2016
Εξόφληση των πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας προς την Ελλάδα και μάλιστα με αποπληρωμή σε ράβδους χρυσού προτείνει ο Γερμανός ιστορικός Κάρλ Χάιντς Ροτ που δηλώνει φίλος της ιστορικής αλήθειας.
Ο Κάρλ Χάιντς Ροτ είναι καθηγητής Ιστορίας και Ιατρικής στα Πανεπιστήμια Κολονίας, Βόννης, Ντίσελντορφ, Αμβούργου και Βρέμης και συγγραφέας του βιβλίου «Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις - Η Ελλάδα μπορεί».
Ο Ροτ απευθύνεται στο γερμανικό κοινό με γεγονότα, τεκμήρια και αριθμούς παρουσιάζοντας τους φριχτούς φόνους αμάχων, τις καταστροφές υποδομών, τις κλοπές αγαθών, τις αρπαγές εγκαταστάσεων στην καθημαγμένη Ελλάδα, με αποκορύφωμα το αναγκαστικό δάνειο που επέβαλε το Γ' Ράιχ για έξοδα διατροφής των δυνάμεων κατοχής.
Αρχικά αναφέρεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει το 2015 σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα των αποζημιώσεων, που όμως βρήκαν τείχος άρνησης. Επισημαίνει επίσης ότι οι γερμανικές ελίτ θεωρούν «εξωτική» την απαίτηση των Ελλήνων για αποζημιώσεις, «σαν να μην έχουν συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των συμμάχων που προέβαλε τόσο σθεναρή αντίσταση στις δυνάμεις κατοχής που κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα».
Το ποσό
Κάνοντας μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάση τις ισοτιμίες ο Γερμανός ιστορικός εκτιμά το συνολικό οφειλόμενο ποσό στα 90 δισ. ευρώ. «Στη Γερμανία το ποσό αυτό θα θεωρηθεί σκανδαλώδες από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και θα απορριφθεί εν μέσω οργής», σημειώνει και παραθέτει τα παρακάτω επιχειρήματα που αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Βερολίνου:
Ισχυρισμός: Από τη Συμφωνία των Παρισίων το 1946 έχουν παρέλθει σχεδόν 70 χρόνια.
Απάντηση: Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο η συμφωνία ισχύει. 'Αλλωστε και το γερμανικό εξωτερικό χρέος έναντι ιδιωτών πιστωτών του 1924 εξυπηρετείτο κανονικά μέχρι την οριστική εξόφληση που έγινε στη δεκαετία του 1980. Επίσης, οι υψηλοί τόκοι που χρωστούσε η Δυτική Γερμανία για επανορθώσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μπορεί να πάγωσαν για ένα χρονικό διάστημα αλλά καταβλήθηκαν στο ακέραιο με την τελευταία δόση στις 3 Οκτωβρίου του 2010, περίπου έναν αιώνα μετά το τέλος του πολέμου.
Ισχυρισμός: Οι σημερινοί Γερμανοί φορολογούμενοι και συνταξιούχοι δεν είναι δίκαιο να πληρώσουν τις αποζημιώσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Απάντηση: Η σημερινή Γερμανία ως κράτος αποτελεί συνέχεια της κρατικής υπόστασης του Ράιχ και έχει δεσμευθεί με τη Συνθήκη Ειρήνευσης να προβεί σε αποζημιώσεις όταν θα επέλθει η συνένωση, γεγονός που συνέβη με την ενσωμάτωση της Ανατολικής Γερμανίας. Εκτός αυτού, πέρα από τη Ράιχσμπανκ, το γερμανικό δημόσιο, τους εμπορικούς συνδέσμους και τα οικονομικά επιτελεία της Βέρμαχτ, εκείνοι που οργάνωσαν τις λεηλασίες στην Ελλάδα και επωφελήθηκαν από αυτές ήταν κυρίως οι μεγάλες επιχειρήσεις που εξακολουθούν και σήμερα να θησαυρίζουν με την ελληνική υπόθεση. Μιλάμε για την πολεμική βιομηχανία Thyssen Krupp, την Siemens, την κατασκευαστική Todt, την deutsche Bank, την καπνοβιομηχανία Reemsma που το 1941 επίταξε και απέστειλε στη Γερμανία 85.000 τόνους ακατέργαστου καπνού και μόλις το 1967 δέχθηκε να καταβάλει 4, 8 εκατομμύρια μάρκα μόνο για 2.000 τόνους.
Προς Γερμανία: Πληρώστε τις πολεμικές αποζημιώσεις 
Ο μελετητής προχωρεί ένα βήμα παραπέρα. Στο τελευταίο κεφάλαιο προτείνει στην κυβέρνηση της χώρας του να εξοφλήσει επιτέλους τα χρέη της, μεταβιβάζοντας στην Τράπεζα της Ελλάδας ως πρώτη δόση ράβδους χρυσού αξίας 7 δισ. ευρώ από τα αποθέματα της Μπούντεσμπανκ, η οποία είναι νόμιμός διάδοχος της Ράιχσμπανκ.
Να ακολουθήσει μια δεύτερη δόση χρυσού αξίας 28 δισ. προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ως μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πρόγραμμα δανεισμού. Μια τρίτη δόση χρυσού αξίας 25 δισ. ευρώ θα πρέπει να κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με τη μορφή άτοκου δανείου σε μια ελληνική τράπεζα ανασυγκρότησης.
Επίσης, προτείνει η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας να πουλήσει ράβδους χρυσού αξίας 8 δισ. ευρώ διαθέτοντας το ποσό σε ένα ελληνικό Ταμείο Πολεμικής Αποζημίωσης και Ιστορικής Μνήμης για να αποζημιωθούν οι κληρονόμοι όσων σφαγιάσθηκαν ή κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από τους Ναζί.
Τέλος, ο Ροτ προτείνει το εναπομείναν ποσό των 22 δισ. ευρώ να το καταθέσει η Ελλάδα σε ένα κοινό Ταμείο Επανορθώσεων για θύματα των άλλων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Karl Heinz Roth





Ο Καρλ Χάιντς Ροτ γεννήθηκε το 1942 στο Wertheim am Main της Γερμανίας. Σπούδασε ιατρική και ιστορία στα Πανεπιστήμια της Κολωνίας, Βόννης, Ντύσελντορφ, Αμβούργου και Βρέμης. Το 1984 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου και το 1992 διδάκτορας της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης. Από το 1965 είναι δραστήριο μέλος του κινήματος της Νέας Αριστεράς. Με το πέρας των ιατρικών σπουδών του, από το 1980 μέχρι και το φθινόπωρο του 1997 εντάσσεται ως γιατρός σε μια ομάδα γιατρών με έδρα το Sant Pauli του Αμβούργου, που προσφέρουν δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες σε φτωχούς και ανασφάλιστους. Το 1986 συγκροτεί μαζί με άλλους το ‘Ίδρυμα για τη μελέτη της Κοινωνικής Ιστορίας του 20ού αιώνα, με έδρα το Αμβούργο, το οποίο εκδίδει το περιοδικό "1999". Αυτό το περιοδικό το 1998 μετονομάστηκε σε "Κοινωνική Ιστορία" και από το 2010 κυκλοφορεί σε τρίγλωσση ηλεκτρονική (on line) έκδοση, στην οποία ο Κ. Χ. Ροτ έχει την επιστημονική ευθύνη του γνωστικού αντικειμένου "Οικονομική Ιστορία - Οικονομική Θεωρία". Το ίδρυμα "Κοινωνική Ιστορία του 20ού αιώνα" από το 1998 έχει μεταφέρει την έδρα του στη Βρέμη, όπου κατοικεί και ο Κ. Χ. Ροτ. Ο Κ. Χ. Ροτ έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία (μεταξύ των οποίων και το Die "andere"Arbeiterbewegung (Το "άλλο" εργατικό κίνημα, 1974), μελέτες και άρθρα για θέματα κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας, για θέματα ιστορίας της ιατρικής και της επιστήμης του 20ού αιώνα, καθώς επίσης και για Μεθοδολογικά προβλήματα της επιστημονικής ιστοριογραφίας και της Κριτικής της Πολιτικής Οικονομίας της Εργασίας. Το 1994 προστέθηκε η "Παγκόσμια Ιστορία" ως νέο ερευνητικό πεδίο με κέντρο βάρους τις παγκόσμιες σχέσεις εργασίας, την ιστορία των υπερεθνικών επιχειρήσεων και τους οικονομικούς κύκλους του παγκόσμιου συστήματος. Στο πλαίσιο αυτού του πεδίου δημοσιεύτηκαν πολλές μελέτες και βιβλία, σημαντικότερα των οποίων είναι: "Die Wiederkehr der Proletaritat" ("Η επιστροφή της Προλεταριοποίησης"), 1994. "Der Zustand der Welt" ("Η κατάσταση του κόσμου" ), 2005. "Die globale Krise I" ("Η παγκόσμια κρίση"), 2009, κ.ά.
Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2016) Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις: Η Ελλάδα μπορεί, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2012) Η Ελλάδα και η κρίση, Νησίδες
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2013) Να εμποδίσουμε την καταστροφή, Νησίδες

Δεν υπάρχουν σχόλια: