Κάποια πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για την αρχαία Ρώμη
1. Οι Ρωμαίοι γιατροί συνιστούσαν το αίμα των μονομάχων για την αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών, μεταξύ των οποίων της επιληψίας και της στειρότητας.
2. Τα μοβ ρούχα συμβόλιζαν το κύρος και προορίζονταν μόνο για αυτοκράτορες ή συγκλητικούς. Για να επιτευχθεί το χρώμα, χρησιμοποιούσαν ειδικού τύπου κοχύλια. Ήταν προδοσία για οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον αυτοκράτορα το να ντύνεται στα μοβ.
3. Η τρίτη σύζυγος του αυτοκράτορα Κλαυδίου , η Βαλέρια Μεσσαλίνα, ήταν νυμφομανής. Σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς, η Μεσαλίνα μια φορά συναγωνίστηκε μια πόρνη για να δούνε ποια θα μπορούσε να συνευρεθεί με περισσότερους ερωτικούς συντρόφους σε μια νύχτα .
5. Οι αριστερόχειρες άνθρωποι θεωρούνταν κακοί ή άτυχοι.
Η λέξη "sinister" ήταν αρχικά το λατινικό επίθετο "αριστερός", αλλά αργότερα πήρε τις έννοιες του «διαβολικού» ή του «άτυχου».
6. Ο αυτοκράτορας Καλιγούλας έκανε συχνά δημόσιες εμφανίσεις ντυμένος με γυναικεία ρούχα.
7.Το αγαπημένο άλογο του Καλιγούλα , ο Incitatus (Ακάθεκτος) ,ζούσε σε μαρμάρινο σταύλο και έτρωγε σε φάτνη από ελεφαντόδοντο . Ο Καλιγούλας προσπάθησε επίσης να τον κάνει ύπατο- το υψηλότερο αιρετό αξίωμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
8.Στο πρώτο π.Χ. αιώνα, ο ποιητής Γάιος Βαλέριος Κάτουλλος απευθύνεται σε δύο από τους επικριτές του, τον ποιητή Φούριο και τον γερουσιαστή Αυρήλιο, με ένα ποίημα που επί αιώνες θεωρούνταν τόσο χυδαίο και άσεμνο ώστε δεν είχε μεταφραστεί μέχρι τον 20ο αιώνα.
Paedicabo ego vos et irrumabo,
Aureli pathice et cinaede Furi,
qui me ex versiculis meis putastis,
quod sunt molliculi, parum pudicum.
Nam castum esse decet pium poetam
ipsum, versiculos nihil necesse est,
qui tum denique habent salem ac leporem,
si sunt molliculi ac parum pudici
et quod pruriat
incitare possunt,
non dico pueris, sed his pilosis,
qui duros nequeunt movere lumbos.
Vos quod milia multa basiorum
legistis, male me marem putatis?
Paedicabo ego vos et irrumabo.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
"Θα σας πηδήξω και πίπες στο στόμα σας θα χώσω, Αυρήλιε που στο στόμα σου τον παίρνεις και Φούριε που τον δέχεσαι από πίσω,
Που νομίζετε πως εγώ είμαι ξεδιάντροπος κι αιτία είναι τα στιχάκια μου διότι παραείναι αισθησιακά.
Τούτο να έχετε στο νου: αγνός οφείλει να είναι ο ίδιος ο ποιητής, τα στιχάκια του καμία τέτοια υποχρέωση δεν έχουν· τα οποία στο κάτω-κάτω της γραφής έχουν νοστιμιά και τσαχπινιά μόνο εάν παραείναι αισθησιακά και όχι και πολύ σεμνότυφα, και εφόσον μπορούν το όργανο του έρωτα να διεγείρουν – και δεν εννοώ βέβαια στα αγόρια, αλλά στους κακορίζικους εκείνους που δύναμη δεν έχουν να κουνήσουν τα άκαμπτα λαγόνια τους.
Δηλαδή, επειδή διαβάζετε στα ποιήματά μου για πολλές χιλιάδες φιλιά, έχετε την εντύπωση πως εγώ δεν είμαι άνδρας;
Θα σας πηδήξω και πίπες στο στόμα σας θα χώσω!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου