Η Θεατρική Ομάδα Πυλαίας, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ορεστιάδας 2009, ανέβασε την παράσταση "Σπασμένη Στάμνα" του Χάινριχ Φον Κλάιστ
(1777-1811).[Χάινριχ φον Κλάιστ - Βικιπαίδεια]
*************************************************ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΣΤΑΜΝΑ. Μια κλασική κωμωδία, ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του ευρωπαϊκού αλλά και του παγκοσμίου δραματολογίου. Ο Κλάιστ, σημαντικός εκπρόσωπος του γερμανικού ρομαντισμού, αναπλάθει έναν παλιό μύθο και μας προσφέρει ένα ρεαλιστικό ψυχογράφημα αντίστοιχο μ' αυτό της μοναδικής θεατρικότητας κείμενο. Μια δίκη, που έχει για αντικείμενο τη σπασμένη στάμνα του τίτλου, γίνεται αφορμή για μια ολοζώντανη τοιχογραφία μιας κοινωνίας που βρίσκει τις αναλογίες της σε κάθε εποχή, αφού ξεδιπλώνει θέματα όπως αυτά της εξουσίας, του έρωτα, της καταπίεσης του είναι και του φαίνεσθαι. Ένα έργο με σπαρταριστούς χαρακτήρες, απροσδόκητες ανατροπές, συνεχείς παρεξηγήσεις, αναπόφευκτες συγκρούσεις. Μια καθαρή ματιά πάνω στις σκοτεινές και μυστικές πλευρές της ζωής.
*****************************
Η «Σπασμένη στάμνα» («Der zerbrochne Krug») είναι ένα από τα πιο γνωστά θεατρικά του Κλάιστ. Μια δίκη, που έχει για αντικείμενο τη σπασμένη στάμνα του τίτλου, γίνεται αφορμή για μια ολοζώντανη τοιχογραφία μιας κοινωνίας που βρίσκει τις αναλογίες της σε κάθε εποχή, αφού ξεδιπλώνει θέματα που αφορούν στις σχέσεις εξουσίας και πολιτών, που συχνά είναι σχέσεις αδηφάγου αρπακτικού με το θήραμά του. Η αυθαιρεσία, η σήψη και η διαφθορά δεν είχαν ούτε έχουν όρια και εποχές. Το διεισδυτικό μάτι του Κλάιστ διαπιστώνει, επισημαίνει και διακωμωδεί τα γεγονότα με ένα ιδιαίτερα οξυδερκή λόγο. Ως κεντρικός δραματουργικός άξονας του έργου, η σπασμένη στάμνα έχει διπλή λειτουργία. Ταυτόχρονα ενώνει αλλά και διασπείρει την πλοκή αναδεικνύοντας τον βασικό δραματουργικό στόχο του Κλάιστ, ότι τα φαινόμενα απατούν. Όταν ο Κλάιστ, βαθιά κοινωνικός συγγραφέας, έγραφε τη «Σπασμένη στάμνα» (1808) αδιάφορο αν τοποθετεί τη δράση της στην Ολλανδική επαρχία του 1700, είχε στο νου του την εικόνα της αποσυνθεμένης πρωσικής κοινωνίας. Το ιστορικό υπόβαθρο, για τον Κλάιστ, δεν έχει κατ’ ουσία καμία σημασία, απλώς πυροδοτεί τη φαντασία, προσδίδει στο θέμα επικαιρότητα και το καθιστά σύγχρονο. Μια καθαρή ματιά πάνω στις σκοτεινές και μυστικές πλευρές της ζωής.
Πηγή: eleftherizoni.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου