Παρασκευή, Δεκεμβρίου 19, 2014

Υπαρξιακά




Donata Berra
* 09.04.1947, Μιλάνο, Ιταλία
Ζει στη Βέρνη της Ελβετίας
. Σπούδασε ιταλική φιλολογία και μουσικολογία στο Μιλάνο.
Από το 1970 έχει  τη διπλή ιδιότητα του πολίτης τη Ιταλίας και της Ελβετίας.
Εργάστηκε στη Στουτγάρδη ως μουσικολόγος . Σήμερα διδάσκει στο Ινστιτούτο για την ιταλική γλώσσα  και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης / Ελβετία ..
Επιπλέον, είναι  ιταλόφωνη συγγραφέας και μεταφραστρια.

AL PORTO

 Al porto,uno
ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ , ΔΥΟ

A ridosso dell'onda, preso
tra le maglie della rete, perso
al finisterre sguardo, e le passioni:
fermo, aspettando che calino le nasse

*
Πίσω από το κύμα πιασμένη
ανάμεσα στα δίχτυα χαμένη
κοιτάζοντας  το φινιστρίνι,
και τα πάθη:
σταματώ, παριμένοντας
να κατέβουν οι γλάστρες.
Al porto, due
ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ, ΔΥΟ

Senza apparente scopo
come la lenta risacca

ma con visibile fastidio
per le frasi che non la riguardano                           

sta la bella donna
seduta al bar Blu Mare

*
Δίχως  προφανή σκοπό 
όπως το αργό υπόγειο  ρεύμα
αλλά με εμφανή ενόχληση
για φράσεις που δεν την αφορούν
είναι η όμορφη γυναίκα 

που κάθεται στο μπαρ
Blue Sea


  Aπόδοση στα ελληνικά:Gerontakos
Πηγή κειμένων και βιογραφικών της ποιήτριας: lyrikline.org
**************************************
ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ*

*Κώστας Ουράνης - Βικιπαίδεια

Ἕνα καράβι φεύγει

Ἕνα μεγάλο τετρακάταρτο καράβι
ἀφήνει ἀγάλια τὸ λιμάνι πρὸς τὸ βράδυ.
Ἡ νηνεμία τῶν νερῶν, καθὼς τὴ σχίζει,
μ᾿ ἀντιφεγγίσματα λευκῶν πανιῶν γεμίζει.
Εἶν᾿ ἕνα ξενικὸ καράβι, στὰ πλευρά του
μὲ κόπο συλλαβίζει ὁ κόσμος τ᾿ ὄνομά του.
Ἀπὸ ποιὰ μακρινὰ ἔχει ἔρθει μέρη
καὶ τὸ ποῦ πάει κανένας δὲν τὸ ξέρει.
Οὔτ᾿ ἕνα ἄσπρο μαντήλι δὲν τὸ χαιρετάει,
τώρα ποὺ ἀπ᾿ τ᾿ ἀκρολίμανο σιγὰ περνάει.
Μόνο οἱ γυναῖκες τὸ κοιτᾶν ἀπ᾿ τὰ μπαλκόνια,
σὰ ν᾿ ἀπολησμονήθηκαν ἐκεῖ ἀπὸ χρόνια.
Ὡστόσο ἀφήνοντας γιὰ πάντα τὸ λιμάνι,
ἕνα τεράστιο ψυχρὸ κενὸ ἔχει κάνει.
Καὶ τώρα ποὺ στὸ πέλαγο ἀρμενίζει
κι ὁ δειλινὸς ὁ ἥλιος τὸ φωτίζει,
-λάμπουν ἀπὸ χρυσάφι τὰ κατάρτια,
πορφύρες κυματίζουνε στὰ ξάρτια-,
οἱ ἀνθρῶποι ποὺ κοιτᾶν στὴν παραλία
νοιώθουν πιὸ ἄδεια, πιὸ στενὴ τὴν πολιτεία
καὶ πιὸ γυμνὴ ὁ καθένας τὴ ζωή του
-σὰν κάτι νὰ τοὺς ἔφυγε μαζί του...
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: