Φορομπήχτου λάθη
του Στράτη Μυριβήλη
Διαχρονικοί φόροι.
«Αυτοί δεν θα αφήσουν τίποτα αφορολόγητο», λένε οι πολίτες εδώ και
τέσσερα χρόνια. Θα φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε, αλλά και το
πόσες φορές κάνουμε έρωτα. Όταν είχε ανακοινωθεί η φορολόγηση (μέσω
ΕΝΦΙΑ) των παμπάλαιων αγροτόσπιτων, των «νταμιών», στη Λέσβο κάποιοι
διαμήνυσαν στον βουλευτή της Λέσβου, και παλιό υπουργό Πολιτισμού, Νίκο
Σηφουνάκη ότι θα τα γκρεμίσουν. Αυτά εξαιρέθηκαν, όμως δεν συνέβη το
ίδιο και με τα κλειστά προσφυγικά σπίτια, αυτά στα οποία οι Μικρασιάτες
πρόγονοί μας στέγασαν τις οικογένειες και τον πόνο τους. Ίσως να γίνει
σε εύθετο προεκλογικό χρόνο, με την αντίστοιχη πολιτικάντικη
εκμετάλλευση.
Η φορολόγηση
διάφορων αγαθών με σκοπό την αύξηση των εσόδων είναι διαχρονική. Το
1927 προστέθηκε φόρος στη ζάχαρη από τον υπουργό Οικονομικών Γεώργιο
Καφαντάρη. Με αφορμή το γεγονός, ο Στράτης Μυριβήλης δημοσιεύει, στην
εφημερίδα Ταχυδρόμος της Μυτιλήνης, στις 12 Μαΐου, το
χρονογράφημα «Φορομπήχτου λάθη». Σ’ αυτό με το περιπαιχτικό, ιδιαίτερο
γράψιμό του σατιρίζει τη φορολόγηση καθημερινών αγαθών, τη φοροαποχή
διαφόρων επώνυμων γνωστών Μυτιληνιών, οι οποίοι ενίσχυσαν τον
προεκλογικό αγώνα του Καφαντάρη, αλλά και την αφέλεια των συμπολιτών του
για την πίστη στις προεκλογικές φορολογικές υποσχέσεις. Το γράψιμό του
τσακίζει!
Αριστείδης Καλάργαλης
Μα για στάσου να συνεννοηθούμε, κύριοι!
Δεν μπορώ να
καταλάβω επί τέλους γιατί αυτή η οργή των νοικοκυραίων κατά τού κ.
Καφαντάρη και των αποστόλων του, η οποία εκδηλώνεται κατ’ αυτάς μέσα στα
μπακάλικα την ώρα που πρόκειται να αγοράσουν τη ζάχαρη με την πρόσθετον
φορολογίαν την οποίαν ο Ευρυτάν, όπως τον λέει ο εκ Γέρας φίλος Μίδης ή
Τιτάν, εφόρτωσε κατά το τελευταίον εικοσιτετράωρον εις την ράχιν των
αγαθών ποιμένων οι οποίοι είδον τον πεντάκτινον αστέρα της Οθωμανικής
Τραπέζης κατά τας τελευταίας εκλογάς.
Μήπως είχατε
την αξίωσιν να φορολογήσει τα κουπόνια του καλού Τιντίνου, ο οποίος
εθυσίασε στις εκλογές χάριν της επιτυχίας του «Ευρυτάν» δεκάδας χιλιάδων
δραχμών καθώς και 3 κιλά λίπους; Ή μήπως εφαντασθήκατε ότι θα καλέσει
τον κ. Κατσακούλην να βοηθήσει με ένα ποσοστόν των εκατομμυρίων του το
πενόμενον Δημόσιον Ταμείον, αφού ήδη ο άνθρωπος του παρεχώρησεν αμισθί
το πολυτελές του μέγαρον ως εκλογικόν κέντρον;
Επιτρέψατέ μου να σας το πω καθαρά, προσφιλέστατοί μου Παλλέσβιοι. Επί του προκειμένου είστε κάπως αστείοι.
Και η ζάχαρη
θα ακριβαίνει και το ψωμί θανέβει ακόμα πιο ψηλά, και πίτουρον θα φάτε
και ουδείς φόρος του ελαίου θα έβγει, και πλήθος άλλων φόρων θα
προστεθούν επάνω εις εκείνους τους οποίους ο ανεκδιήγητος εκείνος
Τανταλίδης σας έβαλε και τους οποίους υπεσχέθη να ελαφρώσει –προεκλογική
υπόσχεσις– ο Ευρυτάν και οι απόστολοί του, ο Τιτάν, ο Ιβάν, ο Καπετάν, ο
Μποστάν, ο Ταν και ο Επί ταν.
Έπειτα έτσι
θα συνηθίσετε να εκτιμάτε τα ωραία πράγματα της ζωής και να μην τα
σπαταλάτε όπως εκάνατε έως τώρα. Διότι αυτό που εγίνετο έως τώρα με την
ζάχαρην και τα εξ αυτής παράγωγα ήτο σαρδαναπάλειος σπατάλη.
Όλοι οι
Λέσβιοι δεν έκαναν τίποτε άλλο απ’ το πρωί έως το βράδυ παρά να πίνουν
καφέδες ανατολικής χλιδής, καφέδες καϊμακλήδες, καφέδες «βαρύ-γλυκούς».
Σαν να μην υπήρχε μέσα στο ρεπερτόριο των καφετζήδων και ο
συντηρητικώτατος εκείνος «μέτριος» και ο φιλόσοφος εκείνος «βραστός και
όχι» και ο αιθέριος εκείνος «μέτριος βραστός» και ο άλλος εκείνος ο
«σκέτος» ο πικρός ως η αλήθεια.
Καλά έκανε
το λοιπόν ο Ευρυτάν και εφόρτωσε με άλλας τρεις δραχμάς εκάστην οκάν της
ζακχάρεως. Λυπούμαι μάλιστα, λυπούμαι κατάκαρδα αυτήν την στιγμήν διότι
δεν είμαι και εγώ ένας από την παρέαν των «εκλεκτών» τέκνων του Ευρυτάν
διά να του υποβάλω μίαν λογικωτάτην και δικαιοτάτην προέκτασιν της νέας
του φορολογίας.
Καλώς έχει
λοιπόν η νέα φορολογία της ζάχαρης. Αλλά διατί τα άλλα είδη που είναι
τόσον σχετικά μαζί της να μένουν σκανδαλωδώς αφορολόγητα; Διατί, κύριε
Ευρυτάν, να αφήνεται ασύδοτον το… «ζαχάρωμα»; Διατί όταν κάτωθεν των
τσαμακίων [πεύκων] «τα μελώνουν» ανενοχλήτως πλήθη ζευγαρίων, να μην
εμφανίζεται και ο σχετικός εισπράκτωρ του Τελωνείου; Διατί οι μελίπηκτοι
«κουραμπιέδες» των εκστρατειών να περιφέρονται αφορολόγητοι;
Διατί τόσοι
και τόσοι «χαλβάδες» κυκλοφορούν, και κρατούν δημόσιες θέσεις, και
γίνονται βουλευταί, και εκτίθενται ως γαμβροί διά τας προικοφόρους
χήνας, χωρίς το Κράτος να πέρνει τον φόρον του; Διατί, κύριε Ευρυτάν,
αφήνεται τόσες ωραίες κυρίες και τόσα κορίτσια να κάνουν «τα γλυκά
μάτια» τελείως ατελώνιστα; Και τόσοι άνδρες που «γλυκοσαλιάζουν» ενώπιον
μιας ορεκτικής εμφανίσεως; Και τόσα θήλεα τα οποία τα μπακαλάκια της
αγοράς διακηρύττουν κατά την διάβασίν των ως «μπακλαβοκόμματα» διατί δεν
τα θίγει ο φορολογικός σας νόμος; Και τα άλλα εκείνα; Τα ολοφούσκωτα
δουλικά διά την ζαχαρώδη προέλευσιν τών οποίων μαρτυρεί ρητώς η ομόθυμος
κραυγή των θεατών: «Ζαχαρουπλάστς ήταν μουρό μ’ η πατέρας;»
Διατί δεν
φορολογούνται αυτά; Και οι πάσχοντες από «ζαχαροδιαβήτην» προς τις
εξαιρούνται της φορολογίας της ζακχάρεως; Αμέ όταν ο λυγίφθογγος Σπύρος,
παίζων το βιολί του εις το Κιόσκι διαλαλεί την απόφασίν του καθ’ ην
«χίλια καντάρια ζάχαρη θα ρίξει μες τη λίμνη, για να γλυκάνει το νερό να
πιει η κυρά-Φροσύνη», διατί δεν τον καλείτε να δηλώσει τας αποθήκας του
αποκρυβέντος εμπορεύματος; Αμέ η Ζαχαρούλα; Αυτό το σκανδαλώδες
λαθρεμπόριον ζακχάρεως;
«Η Ζαχαρούλα-ζάχαρη, η Ζαχαρούλα μέλι, η Ζαχαρούλα αθόνερο που πίνουν οι αγγέλοι»;
Αυτά δεν είναι πολιτική συνεπής. Αυτά δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη, κύριε Ευρυνάν, και Τιτάν κ.λπ.
Μπορείτε να
μη φορολογείτε τους εκατομμυριούχους και τους εργοστασιάρχας φίλους σας.
Αλλά μια που βαλθήκατε να επιβαρύνετε τη ζάχαρη του φτωχού, διατί
αφήνετε αφορολόγητα τα εξ αυτής παράγωγα;*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου