Τρελλάς

Η παραφροσύνη σε όλο το μεγαλείο της

Ιωακείμ Γρυσπολάκης, 19/12/2014

---

Την Τετάρτη το βράδυ, σε αγαστή συνεργασία όλων των "προοδευτικών δυνάμεων" το ΠΑΡΩΝ συγκέντρωσε 135 ψήφους. Πόσο περήφανος θα αισθάνεται ο Τσίπρας και ο Λαφαζάνης, η Παπαρήγα και η Κανέλλη, ο Σταθάκης και ο Δραγασάκης, που οι ψήφοι τους συναθροίζονται πλέον στο "Πάνθεον των Παρόντων", δηλαδή στο «Πάνθεον των Αρνητών της επιταγής του Συντάγματος για εκλογή ΠτΔ», με τους Μιχαλολιάκο και Μίχο, Καμμένο και Κουίκ, Παναγιώταρο και Ζαρούλια, αλλά και τον Κασιδιάρη; Όλοι για το καλό της Πατρίδας ενήργησαν λοιπόν! Για την απαλλαγή της χώρας από τους κατακτητές και τους μερκελιστές, αλλά και για την επανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Έτσι θα περάσουμε από Ειδικά Δικαστήρια τον Λουκά Παπαδήμο, τον Σταύρο Δήμα, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Ευάγγελο Λιβιεράτο, τον Γιάννη Στουρνάρα, την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Τάσο Γιαννίτση και όλους εκείνους, που διετέλεσαν υπουργοί της μεταβατικής κυβέρνησης. Θα πάρουμε πίσω την εθνική κυριαρχία, όπως ο Τέρενς Κουίκ διακηρύσσει. Θα αξιοποιήσουμε, μόνοι μας και όχι με τους ιμπεριαλιστές και τους τοκογλύαφους, τους . . . «υδρογονάνθρακες» (που έλεγε ο Καμμένος), και θα έχουμε την περηφάνια μας. Και με τον τελευταίο, ως υπουργό της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και τον Κουβέλη σε κάποια περίοπτη θέση, θα είμαστε πλέον περήφανοι, ελεύθεροι, αυτοδιαχειριζόμενοι και με τη εθνικό νόμισμα, που τόσο βίαια και βάναυσα μας αφαίρεσαν οι βάρβαροι μερκελιστές.

Αν λυπάμαι όμως κάποιους, είναι όλοι αυτοί που θυσιάζουν την αξιοπρέπειά τους για μια θέση του Φ. Κουβέλη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Τί ποταπός και ανάξιος κάθε αναφοράς αυτός ο . . . ιδιώτης. Αυτός, που ξεγέλασε τους ψηφοφόρους του τον Ιούνιο 2012. Από την υπόσχεση να στηρίξει κυβέρνηση για τη σωτηρία της χώρας και να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις, στην άρον άρον επάνοδο στο ΣΥΡΙΖΑ. Γλύφει εκεί που μέχρι προ έτους έφτυνε. Και οι άλλοι; Γιατί ακολουθούν; Για μια θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ; Ποταποί και μοιραίοι όλοι αντάμα, περιμένοντας ίσως κάποιο θαύμα να εκλεγούν και πάλι βουλευτές. Και πού ξέρεις. Αυτή τη φορά ίσως τα καταφέρουν και εκείνοι που απέτυχαν ως υποψήφιοι με τη ΔΗΜΑΡ το 2012.

Η διαίρεση του πολιτικού κόσμου και η οξεία πόλωση μου θυμίζουν το 1828. Ημέρες που η Ελλάδα διαιρεμένη σε συντεχνίες και οικογένειες, που πολεμούσαν για το ποια θα πάρει τα πρωτεία και τα δανεικά, είχε χάσει τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Αν, όμως, τότε βρέθηκε ο Λόϋντ Τζώρτζ στην πρωθυπουργία της Αγγλίας και ο συμμαχικός στόλος στο Ναυαρίνο, τώρα δεν θα βρεθεί κάποιος αντίστοιχος, αφού όλους αυτούς εμείς θα τους χορεύουμε στο ρυθμό του ζουρνά και της λύρας. Και εκείνοι δεν θα έχουν πλέον ούτε χρόνο ούτε βούληση να μας σώσουν, γιατί θα χορεύουν στο ρυθμό που εμείς θα προστάζουμε. Πού είστε Κύρκο, Παπαγιαννάκη, Ελεφάντη και Λουλούδη να τους καμαρώσετε. Με όλα αυτά, ας είμαστε έτοιμοι για τα χειρότερα.

Και από την άλλη, οι άλλοι προοδευτικοί αναμένουν το μάνα εξ ουρανού ή την πρόσκληση για παράδοση της ηγεσίας ενός νέου κόμματος. Μέμφονται τον Ε. Βενιζέλο για αλαζονεία, αλλά οι ίδιοι δεν τολμούν ή δεν διακινδυνεύουν να πάρουν πρωτοβουλίες για συγκρότηση, από κοινού με τις άλλες δυνάμεις, του μετώπου της Κεντροαριστεράς. Της παράταξης εκείνης, η οποία θα μπορούσε να είναι το μόνο ανάχωμα τόσο στην συντηρητική Δεξιά όσο και στην οπισθοδρομική, φοβική και λαϊκίστικη δήθεν Αριστερά. Εδώ και τώρα είναι επείγουσα η συγκρότηση ενός Προοδευτικού Μετώπου με το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, τους Μεταρρυθμιστές και όσους άλλους θέλουν να ακολουθήσουν για να σώσουμε τη χώρα από την λαίλαπα του λαϊκισμού και την καταστροφή, στην οποία μας οδηγούν ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης και ο Μητρόπουλος σε αγαστή συνεργασία με τον Κουβέλη, τον Καμμένο, τον Κουίκ και τους άλλους «Παρόντες». Μην εξαιρέσουμε για να μην αδικήσουμε βέβαια και τους Μιχαλολιάκο, Κασιδιάρη, Παναγιώταρο και Λαγό.

O Ιωακείμ Γρυσπολάκης, είναι καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης
**********************************************************

Σύνθεση: Gerontakos