«Αποκαλύψεις» χωρίς διά ταύτα
Του Στάμου Ζούλα
Η Καθημερινή
Για φανταστείτε το. Το Παναθηναϊκό Στάδιο υπερπλήρες, με το
κοινό να καταλαμβάνει ακόμη και τον χώρο του στίβου. Είναι οι (τουλάχιστον)
85.000 υπάλληλοι, που διορίσθηκαν, από το 2004 έως το 2009 στο Δημόσιο και
εξακολουθούν να παραμένουν παράνομα, αφού υπέβαλαν πλαστά πτυχία και
πιστοποιητικά. (Φυσικά, δεν υπάρχει ανά την Υφήλιο στάδιο, με χωρητικότητα 1,5
εκατομμύριο, για να φαντασθούμε συναθροισμένο και το πλήθος των ανέργων του
ιδιωτικού τομέα). Ο παραλληλισμός δεν είναι άσχετος. Αν είναι δύσκολο να
συλλάβουμε την εικόνα αυτού του πλήθους, εύκολα αντιλαμβανόμαστε το πάθος του.
Εναντι ενός υπερπροστατευόμενου δημόσιου τομέα, στον οποίο ακόμη και οι 3.500
ένοχοι για βαρύτατα ποινικά αδικήματα μετά δυσκολίας εκδιώκονται, οι
συμπατριώτες μας αυτοί παραμένουν χωρίς καμιά προστασία, εκπροσώπηση και
δυνατότητα αντίδρασης. Εύλογα η οργή τους εξωθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Χ.Α. τους
ΑΝΕΛ και κάθε άλλον «φορέα», που πρεσβεύει το γαία πυρί μιχθήτω. Αλήθεια, πώς
αντιμετωπίζει η ΑΔΕΔΥ την αποκαλυπτόμενη κόπρο του Δημοσίου; Εξαγγέλλει
πανελλαδική απεργία, με την αξίωση να μην πειραχθεί ούτε τρίχα του...
Ομως η προέλευση και τα συμφέροντα που υπηρετούν οι
διοικήσεις της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Το ερώτημα είναι
τι κάνουν τα κόμματα. Μέχρι τώρα οι συγκυβερνώντες μας «αποκαλύπτουν» τα
προβλήματα. Προκλητική η ανισοτιμία μισθών μεταξύ του στενού και του ευρύτερου
δημόσιου τομέα. Τόσες είναι οι χιλιάδες συντάξεις σε νεκρούς δικαιούχους. Τόσες
δεκάδες οι άχρηστοι και δαπανηροί οργανισμοί. Εκατοντάδες οι χιλιάδες των
μαϊμουδοανάπηρων και των λάθρα επιδοματούχων. Μέγα το πλήθος των παρανόμως
προσληφθέντων στο Δημόσιο. Ομως, κάθε μέτρο και θεραπεία στις «αποκαλύψεις»
αυτές χωλαίνει και δολιχοδρομεί. Η πολιτική ατολμία των κυβερνώντων μεγαλώνει,
εξαιτίας της στάσης που τηρεί η αντιπολίτευση. Τα κόμματά της σπεύδουν να
υιοθετήσουν κάθε «θιγόμενο», ενώ ακόμη και στις πλέον προκλητικές περιπτώσεις,
προτιμούν τη σιωπηρή ανοχή. Παρά ταύτα η ατολμία των κυβερνώντων είναι σαφώς
επιβαρυντικότερη. Μας δημοσιοποιούν τις «αποκαλύψεις» τους σαν ξένο παραμύθι.
Ωσάν να μην υπάρχει πολιτική ευθύνη και ενοχή. Ομως η φαυλότητα και η διαφθορά
στην πολιτική έχουν ονοματεπώνυμο. Αρκεί τα δύο πρώην κόμματα εξουσίας να
διερευνήσουν τη χρονική σύνδεση -έστω ακραίων- περιπτώσεων φαυλότητος, με την
υπουργική θητεία συγκεκριμένων στελεχών τους. Ατόμων, που εξακολουθούν να
συμπεριλαμβάνουν στους κόλπους τους και τα οποία υπεραμύνονται από τα ΜΜΕ των
«πεπραγμένων» τους. Δεν προκαλούν μόνον το κοινό αίσθημα, αλλά κυρίως οδηγούν
στο συμπέρασμα πως οι διακηρύξεις των ηγεσιών τους, για εξυγίανση και
αναβάθμιση της πολιτικής ζωής είναι φούμαρα.
Ας αναλογισθούμε, τέλος, τις επιπτώσεις των -χωρίς του διά
ταύτα- «αποκαλύψεων». Οι «απάνθρωποι» τροϊκανοί μάς είχαν εξαρχής επισημάνει
πως προτού θιγούν συντάξεις και μισθοί κάθε προσπάθεια ορθοποδήσεως της χώρας
έπρεπε να αρχίσει από την εξυγίανση του Δημοσίου, από τις διαρθρωτικές αλλαγές
κ.λπ. Η ατολμία των κυβερνώντων επέφερε την πλήρη ανατροπή των προτεραιοτήτων
αυτών, με αποτέλεσμα την απύθμενη ύφεση και την τερατώδη ανεργία στον ιδιωτικό
τομέα. Τώρα και καθ’ όσον συνεχίζεται η ατολμία αυτή, η κυβέρνηση στρέφεται να
κατασπαράξει τα απομεινάρια αντοχής της ακίνητης «περιουσίας». Ετσι δεν θα ’ναι
διόλου παράδοξο στο τέλος η κυβέρνηση να συμφωνήσει με την αντιπολίτευση: ότι
για όλα φταίει η τρόικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου