ΚΑΤΑΝΤΙΑ

 ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;

Άννα Φραγκουδάκη

Τα Νέα, 13/10/2012

Την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου, η «Αυγή» διένειμε την ιδρυτική διακήρυξη του ΕΑΜ. Εως εδώ καλά, επετειακή αναφορά στα 70 χρόνια του ιστορικού κειμένου

«Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Ομως την προλόγιζε κείμενο του Μανώλη Γλέζου με τίτλο «Οπως στην Κατοχή, το ίδιο και τώρα: αντίσταση». Τι σημαίνει αυτός ο πρόλογος; Τι εννοούν; Ιδίως τι επιδιώκουν; Λένε, διαβάστε, συμπολίτες, τη διακήρυξη αντίστασης στη ναζιστική κατοχή και πράξτε ανάλογα (;), γιατί «και τώρα» οι συνθήκες απαιτούν την ίδια «αντίσταση»;

- Η ταύτιση της αντιπολίτευσης με την τότε αντίσταση είναι λάθος πολιτικό, αντίστοιχο παλιότερων στην ιστορία της Αριστεράς (αποχή στις εκλογές του 1946 ή «τι Παπάγος, τι Πλαστήρας» κ.ά.).

Είναι ακραία ανιστορική η ταύτιση ανάμεσα στις «σιδερόφραχτες μεραρχίες» που επιβάλλουν τον «νόμο της ζούγκλας στην Ευρώπη», όπως καταγγέλλει η εαμική διακήρυξη, και στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες σήμερα, όποια κριτική κι αν τους ασκηθεί. Είναι χονδροειδώς ρατσιστική η ταύτιση του ναζιστικού καθεστώτος με τη σημερινή Γερμανία.   

- Πώς είναι πολιτικά νοητό να κηρύττει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι οι «προδότες και τα τσακάλια» της εαμικής διακήρυξης, οι «χαφιέδες και συνεργάτες της Γκεστάπο», οι κουίσλινγκ και οι καταδότες με τα κρυμμένα πρόσωπα είναι «το ίδιο» (!) με τα συγκεκριμένα τρία κόμματα της σημερινής κυβέρνησης; Τι επιδιώκει; Η διακήρυξη κυκλοφόρησε μέσα στην Κατοχή, το 1942. Καλεί σε συμμετοχή όλων στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, στον «ένοπλο» αγώνα για «την ανάχτηση της λευτεριάς» από τους «ξένους κατακτητές», μέχρι τη νίκη, που θα ακολουθήσει «Συνταχτική Εθνοσυνέλευση» για το «λαοκρατικό πολίτευμα της χώρας», για να φέρει «και την εσωτερική λευτεριά».

- Οταν ο πρόλογος του Γλέζου διευκρινίζει «σήμερα, βέβαια, δεν υπάρχει στρατιωτική κατοχή... υπάρχει όμως εξάρτηση από το ΝΑΤΟ και την τρόικα», άραγε συνειδητοποιούν τι λένε στον κόσμο; Τον καλούν σε «εθνικό, απελευθερωτικό αγώνα» σήμερα (!) ενάντια «στο ΝΑΤΟ και την τρόικα» (!); Μόνη απάντηση είναι τούτη: πέρα από τις όποιες επιδιώξεις της κομματικής ηγεσίας, έχουν πλέον μεγάλο μερίδιο ευθύνης όλοι όσοι ακολουθούν τον ΣΥΡΙΖΑ.