" Η βραδιά [στο ελληνικό προξενείο του Γιοχάνεσμπουργκ] κυλάει όπως κυλάνε αυτού του είδους οι βραδιές, κάπως χαλαρά, κάπως ευχάριστα, κάπως ανιαρά. Εγώ άλλοτε κάθομαι δίπλα στην [Ναντίν] Γκόρντιμερ*, άλλοτε ακούω τις ιστορίες που αφηγείται ο Μπίζος**, άλλοτε απομακρύνομαι και κοιτάζω με περιέργεια τα βιβλία που μπορεί να έχει στις βιβλιοθήκες της μια προξενική κατοικία. Οι σερβιτόροι πηγαινοέρχονται με ποτά και ελληνικούς μεζέδες, οι κουβέντες είναι συμβατικές και γεμάτες ευγένεια, όλοι περιμένουμε να καθίσουμε στο μακρόστενο τραπέζι για το δείπνο, όταν ξαφνικά ακόυω την Γκόρντιμερ να έχει υψώσει κάπως τη φωνή και να λέει στους διπλανούς της αλήθειες που συνήθως δεν ακούγονται σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις: ΄Όχι. κύριοι, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση του Γιώργου Μπίζου και δύο ή το πολύ τριών άλλων ανθρώπων, όλη η ελληνική κοινότητα υποστήριζε μέχρι τέλους φανατικά το απαρτχάιντ. Οι Έλληνες της Νοτίου Αφρικής δεν έδειξαν την παραμικρή ευαισθησία σε όσα συνέβαιναν στη μεγάλη πλειονότητα του λαού αυτής της χώρας, δεν ύψωσαν ούτε για μια στιγμή φωνή διαμαρτυρίας, δεν πήραν ποτέ ούτε μια πρωτοβουλία για να βελτιωθεί η κατάσταση, το αντίθετο επιθυμούσαν να διατηρηθεί για πάντα εκείνο το καθεστώς ανισότητας και ανελευθερίας'.
Σιωπή, θυμάμαι, ακολούθησε τα λόγια της. Ύστερα ο πρόξενος μάς κάλεσε να καθίσουμε στο τραπέζι για το δείπνο.
Μέσα στο αυτοκίνητο της επιστροφής, της έδωσα τα συγχαρητήριά μου για την - αν μη τι άλλο- αντικομφορμιστική στάση της.΄Χρόνια ήθελα να τα πω αυτά΄, μου είπε. ΄Σήμερα, ξαφνικά, όλοι οι Έλληνες είναι κατά του απαρτχάιντ. Τότε όμως δεν ήταν κανείς΄. "
Από το βιβλίο του Ανταίου Χρυσοστομίδη "Οι κεραίες της εποχής μου". εκδ. Καστανιώτη. Σελ.156-157.
Δείτε:Ναντίν Γκόρντιμερ - Βικιπαίδεια
**Γιώργος Μπίζος:ΤΟ ΒΗΜΑ - Γιώργος Μπίζος«Υποφέρουμε όπως εσείς στους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου