Πάλε στα μονοπάτια ακούστηκε του λόφου
σαν ουρλιαχτό αγριμιών
η φωνή του πληγωμένου τ΄αδικημένου η κραυγή
Πάλε δεν το κατάλαβε κανείς από ποιο μίσος
είπανε δικαιοσύνη τις δολοφονίες
τη σφαγή το κάψιμο τις σφαίρες μ΄άλλα ονόματα
Από ποιο μίσος χτίσανε τ΄άγρια ετούτα τείχη
γύρω απ΄την Αυγή και στον Αυγερινό τη σιδερένια πόρτα
με ποια κλειδιά μάς κρύψανε το μυστικό της μέρας
σε ποια σκοτάδια βρέθηκε σφαγμένη η σίγουρη ψυχή
Από ποια στάχτη βγάλαμε τη φλόγα της ελπίδας
με τι κορμιά στηρίξαμε τη στέγη της Ζωής
Σαν ουρλιαχτό αγριμιών
με ουρλιαχτό αγριμιών
φυλακισμένο στο αίμα
στου πάθους τα λαγούμια
Υψώνεται ένας λόφος ένας καινούριος λόγος δυνατός
Που οδηγεί τα βήματά μας στην κόψη σου νέο
νέο και ακονισμένο ακούραστο μαχαίρι
ΙΑΣΩΝ ΔΕΠΟΥΝΤΗΣ (1917-2008)
[Φωτο: Περ. "Μανδαγόρας"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου