Μωρέ, τι κόσμος τούτος! ω χαρά στον!
ποιος χαμπαρίζει αν ζεις ή αν ψοφάς΄
αφ΄τον (=άφησέ τον) να χάνεται και βράσ΄τον
κι ό,τι μπορέσεις κλέψε για να φας.
Ωχ αδερφέ! ποιος κέρδισε πολλά
ούλο χαρτιά γεμίζοντας την κόφα (=κοφίνι);
Έχεις να φας; έχεις να πιεις; καλά΄
δεν έχεις; α στο διάολο και ψόφα!
Άφτα (=άφησέ τα) λοιπόν κατά καπνού να πάνε
και με χαρτιά μη χάνεις τον καιρό σου.
-Μασάνε τα σαγόνια σου;-Μασάνε
Μπράβο σου!...Δε μασάνε; Τον κακό σου!...
Και τι θαρείς, σοφέ, με τσι παρλάτες
πώς θα βρεις του Κυρίου τα ελέη;
Να, δεν τα γλέπεις; σου γυρνούν τσι πλάτες
και λένε ούλοι:- Τούτος; όλο λέει!...
Μπορείς να κλέψεις, να βουτήσεις;βούτα,
και μη σε μέλει΄δε μιλεί κανείς,
δε θα σου πούνε: "Τα ΄κλεψες ετούτα",
μα θα σου πούνε: "Τι επιφανής!".
Πίσω σου; ε και τι να λένε τάχα;
σιγά μη σου ξυνίσουνε τον τραχανά σου...
Μωρές μπροστά σου κοίταε μονάχα
κι άφ΄τους να κουβεντιάζουν με τα πισινά σου!
Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864-1922)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου