ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

José de Sousa Saramago
( 16 Νοεμβρίου 1922 - 18 Ιουνίου 2010).
Μέγας συγγραφέας και διανοούμενος πρώτης γραμμής,
που έθεσε την Τέχνη του στην υπηρεσία του πάσχοντος ανθρώπου.
Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1998

"Είπαν οι στρατιώτες στον Ιησού να ξαπλώσει κι εκείνος ξάπλωσε,
πέρασε τα χέρια του ανοιχτά στο ικρίωμα, κι όταν το πρώτο καρφί ,
με μια βαριά σφυριά, του τρύπησε τον καρπό ανάμεσα στα δύο οστά,
ο χρόνος ξέφυγε προς τα πίσω σ΄ένα στιγμιαίο ίλιγγο, ο Ιησούς αισθάνθηκε
τον πόνο όπως τον είχε αισθανθεί κι ο πατέρας του, είδε τον εαυτό του
όπως είχε δει κι εκείνον, σταυρωμένο στη Σεπφώρ, ύστερα τον άλλο καρπό,
κι αμέσως ένιωσε τις πρώτες σάρκες να ξεσκίζονται όταν το ικρίωμα
άρχισε να υψώνεται με τραντάγματα προς την κορυφή του σταυρού,
με όλο του το βάρος να κρέμεται από τα εύθραυστα κόκαλα, κι ήταν
σχεδόν ανακούφιση όταν το τράβηξαν τα πόδια προς τα πάνω και
το πρώτο καρφί τού διαπέρασε τους αστραγάλους, δεν υπάρχει τίποτα
που να μπορεί να κάνει τώρα πια, περιμένει το θάνατο.

Ο Ιησούς πεθαίνει λίγο λίγο, η ζωή τον εγκαταλείπει, όταν ξαφνικά
ανοίγει ο ουρανός πάνω από το κεφάλι του, απ΄άκρη σ΄άκρη, κι
εμφανίζεται ο Θεός, με το ντύσιμο που είχε στο καΐκι, και η φωνή του
αντηχεί σ΄όλη τη γη καθώς λέει, Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός,
σε σένα έδωσα όλη μου την εύνοια. Τότε ο Ιησούς κατάλαβε πως σύρθηκε
στην πλάνη όπως σέρνεται ο αμνός στη σφαγή, ότι η ζωή του χαράχτηκε
για να πεθάνει έτσι από την αρχή της αρχής, και, όπως θυμήθηκε τον
ποταμό αίματος και τον πόνο που θα γεννηθεί απ΄αυτόν και θα
πλημμυρίσει τη γη, κραύγασε προς τον ανοιχτό ουρανό, όπου ο Θεός χαμογελούσε. άνθρωποι, συγχωρήστε τον, γιατί δεν ξέρει τι κάνει.
Ύστερα αργπέθαινε μέσα σ΄ένα όνειρο, ήταν, λέει, στη Ναζαρέτ
και άκουγε τον πατέρα του να του λέει, σηκώνοντας τους ώμους,
χαμογελώντας κι αυτός. Ούτε εγώ μπορώ να σου κάνω όλες
τις ερωτήσεις, ούτε εσύ να μου δώσεις όλες τις απαντήσεις.
Του απέμενε ακόμα μια ρανίδα ζωής όταν αισθάνθηκε
ένα σφουγγάρι βουτηγμένο σε νερό και ξίδι
να του αγγίζει τα χείλια, και τότε, κοιτάζοντας προς τα κάτω,
πρόσεξε έναν άνθρωπο που απομακρυνόταν με έναν κουβά
κι ένα καλάμι στον ώμο. Δεν πρόφτασε να δει, αφημένη
στο έδαφος, τη μαύρη γαβάθα που μέσα της έσταζε το αίμα του."

Ζοζέ Σαραμάγκου, "Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον", Μυθιστόρημα.
Μετάφραση: Αθηνά Ψύλλια. Εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 396-397.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ (Κάντε κλικ)