ΕΓΩ Η ΜΑΡΘΑ ΦΡΟΪΝΤ

[.........]
"ΌΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΑ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ
δε θα με εκμεταλλεύονταν στην αρχή, για να με προδώσουν έπειτα".
Αυτό επιθυμείς. Όμως οι φίλοι είναι για να προδίδουν.
Η προδοσία κυλά στο αίμα τους.
Κυριακή , 3 Μαρτίου του 1907. Ήλθε για πρώτη φορά σπίτι μας ο νεαρός ψυχίατρος από την Ελβετία, ο Καρλ Γιουνγκ. Μαζί του ήταν η σύζυγός του Έμμα κι ένας νεαρός μαθητής, ο Λούντβιχ Μπισνβάγκερ. Δουλεύει στο Burgholzli, το δημόσιο ψυχιατρείο της Ζυρίχης , όπου διευθυντής είναι ο Ευγένιος Μπλόυλερ. Έχει διαβάσει την Ερμηνευτική των ονείρων κι έχει γοητευτεί. Θέλει να σε γνωρίσει. Αλληλογραφείτε έντεκα μήνες κι έπειτα έρχεται εδώ. Να σε δει από κοντά. "Ένα λαμπρό μυαλό" λες.
Και η σχέση χτίζεται σταδιακά και δυναμώνει.
Ο Γιουνγκ είναι χριστιανός, δεν είναι εβραίος και μένει στη Ζυρίχη.
Γιος ενός πάστορα.
"Θα γίνει ο διάδοχός μου" λες. "Διότι δεν πρέπει να αφήσουμε
την ψυχανάλυση μόνο στα χέρια των εβραίων. Δεν είναι μια
εβραϊκή υπόθεση. Ο Γιουνκ ως διάδοχος και πρίγκιπας θα
αναβαθμίσει την υπόθεσή μας".
Δεν υπάρχουν διάδοχοι. Μόνος σου είσαι. Με ακούς; Μόνος.
Αν υπήρχε διάδοχος, θα ήμουν εγώ. Μόνο εγώ. Αν πείραζε
που είμαι εβραία, θα άλλαζα θρήσκευμα. Θα γινόμουν χριστιανή.
Θα άλλαζα γεννήτορες. Η θυγατέρα ενός χριστιανού από τη Ζυρίχη θα γινόμουνα. Αρκεί να το επιθυμούσες. Αρκεί να διάλεγες εμένα.
Οι διάδοχοι είναι για να προστατεύουν το έργο των πατεράδων τους,
όχι να το κατασπαράσσουν.
Θα με παραμερίσεις για χάρη τους. Ώρες ολόκληρες θα τους
διαθέτεις. Κι εκείνοι στο τέλος θα σε αγνοήσουν. Θα αμφισβητήσουν τις απόψεις σου. Θα σε πικράνουν. Ο Φλις θα σε κατηγορήσει για
αγνωμοσύνη, πως προδίσεις τις θέσεις του και τις μεταφλερεις σε άλλους.
Η προδοσία κυλά στο αίμα. Αν ήμουν ο Γιουνγκ, δε θα σε πρόδιδα \ποτ'ε. Αγάπημου. Είμαι εδώ για σένα. Διάδοχος ή σιωπηλός μαθητής,
όλες τις αιρετικές μου σκέψεις τις κρύβω μέσα μου βαθιά.
Κλειδωμένες, δε θα τις μάθεις ποτέ.
Έρωτας είναι να σε προστατεύω από εμένα".

Απόσπασμα από το ενδιαφέρον ψυχογραφικό μυθιστόρημα της
Φωτεινής Τσαλίκογλου "Εγώ η Μάρθα Φρόυντ".
Εκδ. Καστανιώτη.

Η γυναίκα του πατέρα της Ψυχανάλυσης έμεινε πάντοτε στο
περιθώριο της ζωής του. Γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα
γι΄αυτήν και τη συμβολή της στην ερευνητική και επαγγελματική
σταδιοδρομία του. Η δουλειά της Τσαλίκογλου προσφέρει αρκετά
πραγματολογικά στοιχεία για την προσωπική ζωή του διάσημου
ζευγαριού, είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον από την πλευρά
της "διείσδυσης" εκ μέρους της συγγραφέως στο βαθύτερο κόσμο
της Μάρθας Φρόιντ και του φωτισμού των μύχιων
σκέψεων και επιθυμιών της.

Για μία συνοπτική αλλά ουσιαστική σκιαγράφηση
της προσωπικότητας της Μάρθας κοιτάξτε το
παρακάτω κείμενο:=>
www.research.olemiss.edu/.../TheDoctorsWife.htm