Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ

Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ
[Κακουργηματικές πρακτικές εικονικών υπερχρεώσεων
των Ασφαλιστικών Ταμείων από επίορκους υπηρέτες του Ιπποκράτους, σε συνεργασία με αδηφάγες ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες και υπό το αδιάφορο έως ενθαρρυντικό βλέμμα των ταγών περί την Υγεία , οδήγησαν στην εντατική το πάλαι ποτέ λαμπρό ΕΣΥ. Διαβάστε μία ενδεικτική περίπτωση ασύστολης κλοπής δημόσιου
χρήματος από λαμόγια ιατρούς και φαρμακευτικούς αντιπροσώπους. Τα στοιχεία δημοσιεύτηκαν στην Ημερησία του Σαββάτου (19/06/2010)
και στηρίζονται σε πορίσματα των ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης.]

[...............]
Η ίδια (χειρουργική) επέμβαση με τη χρήση των ίδιων υλικών (στεντ, μπαλόνι, νοσηλεία) στοίχισε στον ιδιωτικό τομέα 2.200 ευρώ, όταν δημόσιο νοσοκομείο ζήτησε από το ασφαλιστικό ταμείο 12.795,17 ευρώ και άλλο δημόσιο νοσοκομείο 16.431 ευρώ! Δηλαδή στο ΕΣΥ το κόστος για την επέμβαση ήταν έξι έως οκτώ φορές υψηλότερο. Σε άλλη περίπτωση, μια απλή αγγειοπλαστική στοίχισε σε δημόσιο νοσοκομείο 2.935 ευρώ, ενώ σε ιδιωτικό μόλις 1.084 ευρώ. Η τιμή εκτοξεύθηκε σε 4.998 όταν τοποθετήθηκε στεντ για το δημόσιο νοσοκομείο και στα 2.541 για την ιδιωτική κλινική. Από 500 ευρώ που στοιχίζει ένα μεταλλικό στεντ βρέθηκαν τιμολόγια, όπου το κόστος στα κρατικά νοσοκομεία έφθανε τα 4.305 ευρώ ή 4.065 ευρώ.

Ανάλογη είναι η εικόνα και στους βηματοδότες, όπου η ίδια προμηθεύτρια εταιρεία στο ίδιο νοσοκομείο χρέωνε στις 29/9/09 34.400 ευρώ και στις 3/3/10 «έπεσε» στις 26.000. Αντίστοιχα, μεγάλο νοσοκομείο στην Αττική κοστολόγησε την αντιμετώπιση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς 53.000 ευρώ, ενώ ζήτησε από τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώσουν για δύο μεταγγίσεις 500.000 ευρώ! Υλικά σπονδυλοδεσίας: με ΦΕΚ έχει καθοριστεί η ανώτατη τιμή για τα οστικά αλομοσχεύματα χωρίς όμως να διευκρινίζεται το μέγεθος. Έτσι, αμερικάνικη εταιρεία χρεώνει 54 δολάρια το ένα cc και 100 δολάρια τα 3 cc, αντίστοιχα στο Βέλγιο στοιχίζει 75 ευρώ το ένα cc. Στην Ελλάδα η τιμή ανέρχεται σε 2.000 ευρώ τα 5 cc! Έτσι στα ελληνικά νοσοκομεία, το σύνολο των υλικών που χρησιμοποιούνται (μέταλλα και μοσχεύματα) κοστίζουν από 70.000 - 80.000 ευρώ. Βρέθηκε μάλιστα νοσοκομείο όπου τα οστικά μοσχεύματα εκτίναξαν το κόστος ενός χειρουργείου στα 110.000 ευρώ. Επίσης, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο εντοπίστηκαν αποκλίσεις σε υλικά μοσχευμάτων από 28.743 σε 57.208 καθώς και σε νευροδιεγέρτες από 5.000 (σε ιδιωτικό νοσοκομείο) σε 16.000 (δημόσιο νοσοκομείο) ανά σπονδυλοδεσία και όταν το αντίστοιχο κόστος στο εξωτερικό δεν ξεπερνά τα 1.500 ευρώ!

Και το «πάρτι» κερδοσκοπίας στα δημόσια νοσοκομεία συνεχίζεται με τα χρέη τους να εκτοξεύονται, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται πλέον η χώρα. Το ίδιο νοσοκομείο: 15.000 ευρώ το 2006, 529.000 ευρω το 2009! Αιμορραγία με τα αιμοστατικά! Σύμφωνα με τους ελεγκτές, η ληστεία συνεχίζεται με τα αιμοστατικά: Νοσοκομείο της περιφέρειας πλήρωσε το 2006 15.000 ευρώ για την προμήθεια αιμοστατικών και το 2009 πλήρωσε 529.000 ευρώ! Οι ελεγκτές αναζήτησαν την αιτία: Αυξήθηκαν οι ασθενείς και οι επεμβάσεις όπου απαιτείται η χρήση του υλικού; Όχι, απαντούν αφού ανακάλυψαν ότι είναι ένας απλός τρόπος να αυξήσουν οι γιατροί τα έσοδά τους... Το κόλπο απλό: Η καθεμία συσκευασία κοστίζει 560 ευρώ συν το ΦΠΑ. Κάποιοι χειρουργοί ανοίγουν κατά το χειρουργείο το ένα αιμοστατικό προϊόν μετά το άλλο. Χρησιμοποιούν ένα μέρος της σκόνης και το άλλο το «φυλάσσουν» στον... κάδο των αχρήστων. Έτσι, εξηγείται, άλλωστε, πώς νοσοκομείο της Αττικής ξόδεψε ένα εκατομμύριο ευρώ σε αιμοστατικά, σε διάστημα 12 μηνών, και άλλο 59.269 ευρώ για... εννέα ασθενείς! Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση αιμοστατικών στον ιδιωτικό τομέα είναι περιορισμένη και ειδικά στην περίπτωση τοποθέτησης αγγειακού μοσχεύματος το κόστος δεν ξεπερνά τα 40 - 60 ευρώ.[............]