Που λες, Κώστα...

- Που λες, Kostas, θαυμάζω πολύ τις δημοκρατικές αξίες
που κληρονομήσαμε εμείς οι Αμερικανοί
από τους αρχαίους προγόνους σας: Δημοκρατία, Ελευθερία,
ισηγορία, ισονομία και άλλα πολλά.
Χωρίς αυτούς θα ήμασταν ένας λαός χωρίς αρχές...
- Ναι;; Χαίρομαι που το ακούω από το στόμα σας, κύριε Πρόεδρε .
- Άκου που σου το λέω! Θα ζούσαμε μες στην απάτη και στο ψέμα,
θα είχαμε αναπτύξει μια κυνική εξωτερική πολιτική,
θα κάναμε φίλους βασισμένοι αποκλειστικά στο συμφέρον
και θα κάναμε και άλλα πολλά κακά πράγματα.
- Ευτυχώς που υπήρξαν οι πρόγονοί μου και αποφύγατε
να υποπέσετε σε τέτοια αμαρτήματα !
Έχω ενθουσιαστεί με όσα μου λέτε! Κύριε Πρόεδρε,
θα ήταν ύψιστη τιμή για μένα
να σας προσκαλέσω στη χώρα μου , για να απολαύσετε
μια ζεστή φιλοξενία στη χώρα του Ξένιου Δία.
- Πολύ ευχαρίστως , αλλά ξέρεις ότι ως Πρόεδρος
μιας τόσο μεγάλης χώρας οφείλω να κρατώ αυστηρή
ουδετερότητα σχετικά με τις χώρες που επισκέπτομαι.
- Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε.
- Μεθαύριο πηγαίνω στην Τουρκία, που όπως ξέρεις είναι μία
πολύ ευαίσθητη χώρα.
Πρέπει λοιπόν να τους ρωτήσω αν τους ενοχλεί η προοπτική
μιας τέτοιας επίσκεψης.
- Μα , κύριε Πρόεδρε, εμάς δε μας ρωτήσατε για να πάτε
μεθαύριο στην Τουρκία, γιατί να μην κάνετε
το ίδιο και με τους Τούρκους;
- O , Kostas , Kostas, δεν είναι το ίδιο πράμα.
Η Αμερική μοιράζεται με την Ελλάδα τις ίδιες ηθικές αξίες,
αλλά με την Τουρκία μοιράζεται μόνο τις υλικές!