Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Όντεν ο κόρακας γενεί άσπρος σαν περιστέρι,7
όντεν ιδείς ασπούργιτα (=σπουργίτι) να διώχνει το ξιφτέρι(=γεράκι),
όντεν η θάλασσα σπαρθεί σιτάρι και κριθάρι,
όντεν ιδείς εις το βουνί να περπατεί το ψάρι,10
όντεν ο σκύλος κι ο λαγός ποίσουν (=κάνουν) αδελφοσύνη
κι η γάτα με τον ποντικόν ποίσουν συντεκνοσύνη (=κουμπαριά),
όντεν ο γάιδαρος γενεί άγγελος να πετάξει,
και ιδείς τον ήλιον τ’ ουρανού τη στράτα του ν’ αλλάξει,
όντεν ιδείς τς ασπάλαθους και να γενούν μερσίνη, 15
όντε γενούσιν οι μηλιές του λαγκαδίου σκίνοι,
όντεν ιδείς το πέλαγος ν’ αρχίσει ν’ αποφρύσσει (= ξεραίνεται),
τότες εμέν κι εσέν, κυρά, θέλουσιν ευλογήσει. 18

Ανωνύμου, " Ριμάδα κόρης και νιού"

Κρητικό άσμα ( δεύτερο μισό 15ου αιώνα)

Λίνου Πολίτη, "Ποιητική Ανθολογία",τ. Β΄ :
"Μετά την Άλωση (15ος και 16ος αιώνας)".
Εκδ. Γαλαξίας., 1965, σελ. 104.