Η (ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ) ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Φωτογραφία του εξωφύλλου από το θαυμάσιο
βιβλίο του Μάνθου Χρυσοφάκη, όπου,
μέσα από τη συστηματική εξιστόρηση
της ζωής μιας πολυπληθέστατης παραδοσιακής
Κρητικής οικογένειας, ξετυλίγονται και τα πιο
σημαντικά γεγονότα της νεότερης Ελλάδας .
Η συγγραφή του χρονικού τελείωσε το 2001
και εκδόθηκε σε βιβλίο το 2005.
Ο συγγραφέας σήμερα είναι 88 ετών.

[...] Η τρίτη αδελφή, η Πελαγία, παντρεύτηκε κάποιον Κούκη ή Κουκάκη,
έκαναν ένα γιο, ο οποίος, επειδή τον εμπόδισαν να παντρευτεί την κοπέλα
που αγάπησε, λόγω του ότι , όταν έβγαιναν οι αγκινάρες, η κοπέλα έβγαζε
σπυράκια στο πρόσωπο, έφυγε και πήγε στην Αθήνα και σκοτώθηκε στην
Κατοχή σε μάχη με τους Γερμανούς, πολεμώντας στις τάξεις του Εφεδρικού
ΕΛΑΣ. [...]
Και όταν η Σάρα γέννησε το νόθο του Βουλευτή Μιχάλη Κοθρή, τον αργότερα
βουλευτή και Υπουργό Μανώλη Κοθρή, σ' ένα μοναχικό δωμάτιο, χαμόσπιτο,
πάνω σε μια κουβέρτα χωρίς κρεβάτι (πριν το αναγνωρίσει ο Κοθρής σαν
παιδί του) έστελνε καθημερινά τα παιδιά της να της πάνε λίγο γάλα , ένα
ζεστό βραστάρι, λίγο ψωμί, ένα πιάτο φαγητό ή κάποιο ρούχο. Αυτή ήταν η
γιαγιά μας, η οποία δυστυχώς έφυγε ενωρίς από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η Σάρα ήταν μια ωραία γυναίκα , σύζυγος ενός εβραίου εμπόρου από το
Ηρακλειο, την οποία ξεγέλασε ένας ειρηνοδίκης, και χώρισε, την έφερε
στην Γεράπετρο και μετά λίγο καιρό την εγκατέλειψε.
Στην Επανάσταση του 1897, φύγανε για την Πρίνα. Επειδή είχε ξεμείνει
μέσα στα τείχη η ανεψιά της η Χαλβατάκενα (μητέρα της Ουρανίας
Παπαϊωάννου) πήγε η προγιαγιά μας η Καλλιώ να τη βγάλει έξω, επειδή
ήταν ηλικιωμένη και δεν θα την πείραζαν οι Τούρκοι. Όμως την ώρα που
έφθανε, έκλειναν οι Τούρκοι τις πόρτες του κάστρου και από το φόβο έπαθε
η καρδιά της και πέθανε σύντομα και θάφτηκε στην Πρίνα. Εκεί γεννήθηκε
η θεία η Όλγα. Η προγιαγιά μας πήγε να πλύνει τα μυρωμένα από τη βάπτιση
ρουχαλάκια του μωρού στη βρύση, αλλά οι Πρινιανοί τα πήραν και τα πέταξαν
εκεί που 'πιναν τα ζώα νερό, προς μεγάλη της λύπη.
Εκεί πήρανε και το όπλο του παππού, αλλά επενέβη ο καπετάν Μαστοράκης
και του το γύρίσανε πίσω. Επίσης ένα βράδυ έκλεψαν τις βράκες του παππού
και του Χαλβατάκη, που ήταν απλωμένες για στέγνωμα, τις μοναδικές που
διέθεταν, αλλά έκαναν έκκληση με τελάλη και την μεθεπομένη τις πέταξαν
στην αυλή της εκκλησίας, διότι δεν είχαν άλλη να φορέσουν.[...]
Η μαμά μας γέννησε 7 παιδιά 1) το Χαράλαμπο , που πέθανε τη χρονιά που
θα πήγαινε στο Δημοτικό, από ιλαρά μετά από ψυχρό μπάνιο που διέταξε
ο γιατρός, από την πόρτα του δωματίου χωρίς να εξετάσει το παιδί 2) τη
Φωτεινή (Φιφίκα), που πέθανε από τέτανο από το μολυσμένο ψαλίδι της μαμής,
που δεν το είχε απολυμάνει όταν έκοψε τον ομφάλιο λώριο 3) τον υποφαινόμενο
(Μάνθο), τέως Β. Γενικό Διευθυντή ΕΛΤΑ , με σύζυγο τη Μαρίκα, το γένος
Τσακιράκη, δισεγγονή του καπετά Νικολάου Τσακίρη, αρχηγού του Ιππικού
στο σώμα του μεγαλύτερου οπλαρχηγού της Ανατολικής Κρήτης Μιχάλη
Κόρακα, από την Πόμπια Μεσαράς και το 18ο παιδί του Θεμιστοκλή Ι. Τσακίρη
( από τους πρώτους αξιωματικούς της Κρητικής Χωροφυλακής)...[...].