Πάλι γυρίζει το φεγγάρι,
καλό το λέω και γεμάτο μνήμες,
ήσυχοι νυχτωμένοι λόφοι της πατρίδας,
μες στην παλάμη της βροχής
στεγνές νησίδες τριζονιών,
φωνές της νύχτας ως κάτω στο ποτάμι
με τα πλατάνια και το νοικοκυριό των βατραχάδων.
Αν κάποτε υπάρξεις
καρπίζοντας τη μήτρα που σου ετοίμασα
θα ΄χεις καλάμια για πολλές χαρές
θα ΄χεις τα μάτια που σου τάζω
και μια καρδιά που θα με πνίξει με το αίμα της.
καλό το λέω και γεμάτο μνήμες,
ήσυχοι νυχτωμένοι λόφοι της πατρίδας,
μες στην παλάμη της βροχής
στεγνές νησίδες τριζονιών,
φωνές της νύχτας ως κάτω στο ποτάμι
με τα πλατάνια και το νοικοκυριό των βατραχάδων.
Αν κάποτε υπάρξεις
καρπίζοντας τη μήτρα που σου ετοίμασα
θα ΄χεις καλάμια για πολλές χαρές
θα ΄χεις τα μάτια που σου τάζω
και μια καρδιά που θα με πνίξει με το αίμα της.
Μιχάλης Γκανάς, Ακάθιστος Ύμνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου