50 + 1 καλά αστυνομικά που πρέπει να διαβάσετε πριν σας “δολοφονήσουν” …τα κακά αστυνομικά
του Μάρκου Κρητικού
oanagnostis.gr
50 + 1 σπουδαία μεταφρασμένα αστυνομικά μυθιστορήματα από 51 διαφορετικούς καταξιωμένους συγγραφείς του είδους που με την αφηγηματική τους ικανότητα και το εύρος των θεμάτων που πραγματεύονται αναδεικνύουν τις μεγάλες δυνατότητες της αστυνομικής φόρμας. Η σειρά με την οποία παρουσιάζονται τα βιβλία είναι τυχαία, ενώ όλα είναι διαθέσιμα από τους εκδοτικούς οίκους για να προλάβεις να τα διαβάσεις πριν…
Jean–Patrick Manchette – Η πρηνής θέση του σκοπευτή
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Άγρα (2015)
σελ. 264
Ο Τεριέ είναι ένας ψυχρός επαγγελματίας εκτελεστής που το μόνο που κάνει καλά στη ζωή του είναι να σκοτώνει. Όταν αποφασίζει να παραιτηθεί και να αναζητήσει τον νεανικό του έρωτα στην πόλη που γεννήθηκε, ο κύριος Κοξ, το αινιγματικό αφεντικό του έχει διαφορετική άποψη και έχει τον δικό του βίαιο τρόπο για να τον πείσει να αναλάβει μια τελευταία αποστολή. Ένας κουρασμένος αντιήρωας, εγκλωβισμένος στα γρανάζια ενός αδίστακτου συστήματος με μια πορεία που μοιάζει προδιαγεγραμμένη σε ένα σκληρό αλληγορικό μυθιστόρημα, λαμπρό δείγμα του γαλλικού neo-polar. Η κοφτή σαν «ξηρός πάγος» γραφή του Μανσέτ, αναμεμειγμένη με στοιχεία της αργκό, προσδίδει ρεαλισμό και ξέφρενο ρυθμό στην αφήγηση, ενώ η διάχυτη ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας υποθάλπεται από την αδήριτη ανάγκη του να εκφράσει, με σαρκαστική διάθεση, την απογοήτευσή του για τον εκμαυλισμό της πολιτικής ζωής, ως αποτέλεσμα των αποτυχημένων κοινωνικών αγώνων.
James Hadley Chase – Όχι ορχιδέες για τη μις Μπλάντις
Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Άγρα (2021)
σελ. 344
Τρεις μικροκακοποιοί αποφασίζουν να κλέψουν το διαμαντένιο περιδέραιο της πλούσιας Μις Μπλάντις, στο πάρτι των γενεθλίων της. Τα πράγματα όμως δεν θα πάνε όπως τα σχεδιάζουν και θα αναγκαστούν να την απαγάγουν, με σκοπό να ζητήσουν λύτρα από τον πλούσιο πατέρα της. Για κακή τους τύχη, στην υπόθεση θα εμπλακεί η συμμορία της Μα Γκρίσσον και του ψυχοπαθούς γιού της, ενώ ο εκατομμυριούχος Τζον Μπλάντις, θα αναθέσει στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Ντέηβ Φέννερ, πρώην δημοσιογράφο με διασυνδέσεις στον υπόκοσμο, να εντοπίσει τους απαγωγείς. Ένα γκανγκστερικό θρίλερ καταιγιστικού ρυθμού με συγκλονιστική αποτύπωση του νοσηρού περιβάλλοντος των παρακμιακών πρωταγωνιστών του. Από τα πιο αμφιλεγόμενα έργα της αστυνομικής λογοτεχνίας για το σκληρό περιεχόμενό του.
Derek Raymond – Ήμουν η Ντόρα Σουάρεζ
Μετάφραση: Όλγα Καρυώτη
Έρμα (2023)
σελ. 267
Στο τέταρτο βιβλίο της σειράς «Factory novels», μετά τις αποτρόπαιες δολοφονίες δύο γυναικών που συγκατοικούσαν στο Σάουθ Κένσινγκτον, ο ανώνυμος ντετέκτιβ, παρότι είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα, θα κληθεί εσπευσμένα στο «Εργοστάσιο» γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να αναλάβει υποθέσεις τέτοιας αγριότητας. Ένα κραυγαλέα βίαιο μυθιστόρημα που εγκλωβίζει τον αναγνώστη σε μια τόσο ακραία νοσηρή ατμόσφαιρα που σπάνια έχουμε ξανασυναντήσει. Ένας αστυνομικός, που συμπονά τα θύματα και είναι διατεθειμένος να διαρρήξει τα όρια της ηθικής προκειμένου να αποδώσει δικαιοσύνη με την ορμή της προσωπικής εκδίκησης, αναμετράται με έναν παρανοϊκό δολοφόνο, βγαλμένο από τη ζώνη του λυκόφωτος, με ένστικτα άγριου θηρίου που καταλύουν κάθε έννοια λογικής και αισθητικής.
Πάμπλο Δε Σάντις – Μαύρη φιλολογία
Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος
Opera (2003)
σελ. 165
Ο Εστεμπάν Μιρό, πιάνει δουλειά στο Ινστιτούτο Εθνικής Λογοτεχνίας, όπου γνωρίζει τρεις κριτικούς λογοτεχνίας που ερίζουν για την αποκλειστικότητα της μελέτης του έργου ενός ιδιοφυούς συγγραφέα, του Όμηρου Μπρόκα, που όλα τα βιβλία του έχουν μυστηριωδώς εξαφανιστεί –εκτός ενός διηγήματος σε πολλές παραλλαγές–, ενώ και τα βιογραφικά του στοιχεία είναι ελλιπή. Ένας φόνος στους δαιδαλώδεις και σκοτεινούς διαδρόμους της σχολής εκκινεί την αστυνομική υπόθεση. Εξαφανισμένα βιβλία, μυστηριώδεις συγγραφείς, λογοτεχνικά εγκλήματα, ακαδημαϊκά πάθη και ασθένειες που σχετίζονται με τα βιβλία συνθέτουν ένα πρωτότυπο, καυστικό και αλληγορικό, φιλολογικό θρίλερ που παρωδεί τα λογοτεχνικά δρώμενα αλλά και τα στερεότυπα του αστυνομικού αφηγήματος στο υπερρεαλιστικό περιβάλλον μιας καταρρέουσας εγκαταλελειμμένης βιβλιοθήκης με κατεστραμμένα βιβλία και συγγράμματα, η οποία παραπέμπει σε μια βιβλιοφιλική –«μπορχική»– κόλαση.
Raymond Chandler – Ο μεγάλος αποχαιρετισμός
Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης
Κέδρος (2021)
σελ. 559
Η «άτακτη» Σίλβια, κόρη πολύ πλούσιας οικογένειας, βρίσκεται δολοφονημένη στον ξενώνα όπου συναντούσε τους εραστές της. Ο σύζυγός της Τέρι, και βασικός ύποπτος του φόνου, ζητά από τον φίλο του Φίλιπ Μάρλοου να τον φυγαδεύσει στο Μεξικό. Όταν λίγο αργότερα γίνεται γνωστό ότι αυτοκτόνησε στην πόλη Τιχουάνα, αφού ομολόγησε ότι σκότωσε τη Σίλβια, η υπόθεση για την αστυνομία κλείνει, όχι όμως και για τον Μάρλοου, που δεν μπορεί να πιστέψει στην ενοχή του φίλου του. Παράλληλα του ανατίθεται να προσέχει έναν διάσημο αλκοολικό συγγραφέα (το alter ego του Τσάντλερ). Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ δεν αργεί να ανακαλύψει ότι οι δυο υποθέσεις συνδέονται μεταξύ τους. Ένα εμβληματικό hard-boiled –για πολλούς το ωριμότερο του συγγραφέα– με φόντο τη βία και τη διαφθορά στην μεταπολεμική Αμερική και τις στενές σχέσεις της υψηλής κοινωνίας με τον υπόκοσμο.
Στιγκ Λάρσον – Το κορίτσι με το τατουάζ
Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος
Ψυχογιός (2009)
σελ. 680
Στο πρώτο μέρος της εμβληματικής τριλογίας Millennium, μια δεκαεξάχρονη είχε εξαφανιστεί πριν τριάντα έξι χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιρινού φεστιβάλ, στο σουηδικό θέρετρο Χέντεμπι. Παρά της έρευνες της αστυνομίας δεν είχε βρεθεί κανένα στοιχείο και ή υπόθεση είχε μπει στο αρχείο. Μόνο ο θείος της κοπέλας, ένας ηλικιωμένος βιομήχανος, έχει λόγους να πιστεύει ότι η ανιψιά του βρίσκεται στη ζωή και θα κάνει τα πάντα για να τη βρει. Ένα πρισματικό μυθιστόρημα με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις και παράλληλες ιστορίες γύρω από την κύρια αστυνομική πλοκή, όπου ο συγγραφέας αποδομεί τον σουηδικό σοσιαλιστικό μοντέλο και παρουσιάζει πειστικά μια κοινωνία που επικρατεί η διαφθορά και ο τυχοδιωκτισμός.
Luis Fernando Verissimo – Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι
Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος
Άγρα (2007)
σελ. 154
Ο Φολγκεστάιν, ένας μεσήλικας μεταφραστής που ζει δίχως ιδιαίτερες συγκινήσεις στο Πόρτο Αλέγκρε ανάμεσα στα βιβλία του, εκμεταλλευόμενος μια σειρά συμπτώσεων, ταξιδεύει στο Μπουένος Άιρες για να παρακολουθήσει ένα λογοτεχνικό συνέδριο αφιερωμένο στον Έντγκαρ Άλαν Πόε, στο οποίο παρευρίσκεται και ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ο φόνος ενός δύστροπου σύνεδρου, στο κλειδωμένο από μέσα δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου διαμένει –οι συνθήκες του εγκλήματος παραπέμπουν μυστηριωδώς στο γνωστό έργο του Πόε, Οι φόνοι της οδού Μοργκ– μοιραία θα τον φέρει στο επίκεντρο της ιστορίας, αφού είναι ο πρώτος που αντικρίζει το πτώμα. Ένα πρωτότυπο whodunnit στο οποίο τα κίνητρα των υπόπτων αναζητούνται με λογοτεχνικές αναφορές και συμβολισμούς στα έργα των Μπόρχες, Πόε και Λάβκραφτ, γιατί «Οι λύσεις βρίσκονται πάντα στις βιβλιοθήκες».
Ουμπέρτο Έκο – Το όνομα του ρόδου
Μετάφραση: Έφη Καλλιφατίδη
Ψυχογιός (2011)
σελ. 724
Ο φραγκισκανός Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, ο βασικός ήρωας του βιβλίου, σε ρόλο μεσαιωνικού μοναχού-ντετέκτιβ, με βοηθό και αφηγητή της ιστορίας τον δόκιμο Βενεδικτίνο Άντσο της Μελκ, προσπαθεί να εξιχνιάσει μια σειρά φόνων σε ένα μοναστήρι της βόρειας Ιταλίας, με τη λύση του μυστηρίου να βρίσκεται στους λαβυρινθώδεις και αφιλόξενους διαδρόμους της βιβλιοθήκης του. Ένα εμβληματικό ιστορικο-φιλοσοφικό μυθιστόρημα σπουδαίας σύλληψης και αγωνιώδους αστυνομικής πλοκής που εκτυλίσσεται σε επτά κεφάλαια-ημέρες, δίνοντας την αίσθηση μιας κοσμογονικής αφήγησης με φόντο ένα εντυπωσιακό μεσαιωνικό-γοτθικό πανόραμα. Το Όνομα του ρόδου ένα από τα μεγαλύτερα long sellers των τελευταίων σαράντα πέντε ετών, με πωλήσεις άνω των πενήντα εκατομμυρίων αντιτύπων σε όλο τον κόσμο και σήμερα θεωρείται ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
[.....................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου