Χρήστος Μουχάγιερ
Η ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
______________
Χαροποιό τη βάφτισαν
Η ευλογία όμως αφορούσε άλλη,
Κάποιαν κυρία άλλης εποχής
Που ακόμα δεν υπάρχει
Λερώσανε το όνομά της τα χείλη πονηρών
Ακατανόμαστες τη συνοδεύανε
Των σπιούνων του Πάπα οι βρισιές
Καθώς το κάρο κυλούσε προς το Γολγοθά της
Και ο λαός σκυφτός με δακρυσμένα μάτια
Ζητούσε από τον Ύψιστο το θαύμα.
Έσυραν την πατροκτόνο απ΄τα μαλλιά
Ακούμπησαν με βία τον γαλατένιο της λαιμό
Σε κούτσουρο του θανάτου.
Ανήκουστο το έγκλημα
Να πάει κόντρα στις ορέξεις του αφέντη της
Να πει « Θεέ, δεν πάει παραπέρα αυτό το αίσχος
Να μ΄έχει του χεριού του αυτός που μ΄έσπειρε
Ν΄απλώνει τις χερούκλες του και να με παίρνει
Σαπίλα η ανάσα του από τα χαλασμένα δόντια
Αυτός δεν είναι ο πατέρας μου
Να φύγει θέλω απ΄τη ζωή το τέρας».
Ευθυτενής μέσα στους οργισμένους ευγενείς
Ο Άγιος Πατέρας δίνει ένα μάθημα
Δικαιοσύνης του άσπλαχνου θεού του
Λαμποκοπά η mitra pretiosa στον ήλιο
Διαμάντια , ζαφείρια, μεθυστικά μπριλάντια
Κομήτες που σχίζουνε το θόλο τ΄ουρανού
Το βλέμμα του ονειροπόλο του φιδιού .
Αλάλαξαν οι νόμπιλοι οι μοχθηροί
Σαν ήρθε η στιγμή
«Στο διάολο η μάγισσα ,
να πάει να βρει τον εραστή
να κάνουν μπάνιο στο πύρινο κατράμι»
Φρενιάσαν
Καθώς υψώθη στον αγέρα η κεφαλή
Παλλόταν σαν τη σφαγμένη όρνιθα
Στο χέρι του καμαρωτού δημίου
«Κατετροπώθη , επιτέλους το Κακό»
Το ένιωθαν στα σφαλιστά τα μάτια
Λίγες ρανίδες αίματος που στάζαν με το ζόρι
Ώσπου να αποκατασταθεί πλήρως
Η διασαλευθείσα τάξις
Papa non potset peccare*,
Τελεία και Παύλα!
Γυρίσαν οι ευγενείς περιχαρείς
στα απαίσιά τους έργα
Η μέρα ήταν λιόχαρη τούς έζωνε ήδη η πείνα
Στις χύτρες μοσχοβολούσε ο ντουζλαμάς
Στις σούβλες οι όρνιθες έπιαναν κρούστα
Τα δουλικά είχαν ανοίξει πόλεμο με τα ποντίκια
Και τα σκυλιά αλυχτούσαν στην αυλή
Ενώ ο σιδεράς σέλωνε αράδα τα άλογα για το κυνήγι,
Όμορφες εικόνες ειρηνικές , πόλης ταμένης του Θεού.
Ο Κλήμης σκουπίζοντας τα χέρια με τρυφερή πετσέτα,
Αφού εγεύθη το λαγό στιφάδο και ήπιε κόκκινο
Οίνο του Πιεμόντε , πεσκέσια που του ΄στειλε
Ο κόμης Σιμόνε Κορέλι της Σάντα Κρότσε
Για μία χάρη με μια ωραία δούλα που΄χε γκαστρώσει,
Ακούστηκε να λέει στον μονσινιόρ Αλικάντε
«Εκτός από το πουτανάκι που μου΄φαγε έναν ευγενή
Και καμωνόταν την αθώα περιστερά ώς το τέλος,
Έπρεπε να λιανίσω και το μικρό αδερφό.
Αλλά κι αν τη γλιτώσει απ΄τα κάτεργα που τον έστειλα,
Ας κοπιάσει , αν τολμά, να πάρει πίσω
Την περιουσία που τους έφαγα».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
* O Πάπας δεν μπορεί να έχει άδικο
**Πάπας Κλήμης Η΄ - Βικιπαίδεια
***Το αρχοντικό των Τσέντσι στην αριστερή πλευρά της εικόνας
_____________________________________
****Η Βεατρίκη έχει γίνει σύμβολο αντίστασης ενάντια στην αλαζονική αριστοκρατία για τον λαό της Ρώμης . Λέγεται ότι κάθε χρόνο, τη νύχτα πριν από την επέτειο του θανάτου της, επιστρέφει στη γέφυρα Sant'Angelo όπου εκτελέστηκε, κουβαλώντας το κομμένο κεφάλι της.
______________________
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ********************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου