Exclusive — Greek Orthodox Church Archbishop: Trump’s Election
‘Positive Development,’ ‘I Commend Him and Believe He Is Benefitting the
World’
Η πρόσφατη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στο αμερικανικό Breitbart News – μια πλατφόρμα ταυτισμένη με την ακροδεξιά ρητορική και τον ιδεολογικό αναχρονισμό – δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως μια ακόμη «προσωπική άποψη». Πρόκειται, αντιθέτως, για μια θεσμική επιλογή με βαρύτατο πολιτικό, πολιτισμικό και θεολογικό φορτίο, μέσω της οποίας επισφραγίζεται η έμπρακτη αποδοχή μιας συντηρητικής, εθνολαϊκιστικής κοσμοαντίληψης, μεταμφιεσμένης σε πνευματικότητα.
Ο Ιερώνυμος επιλέγει να εξυμνήσει την εκλογή Τραμπ ως «θετική εξέλιξη», εκθειάζοντας την πολιτική του στα οικονομικά και «πολιτισμικά» ζητήματα, υπονοώντας σαφώς ότι ο τραμπισμός μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο θεολογικού νοήματος και κοινωνικής σταθερότητας. Μοιάζει να αγνοεί –ή να παρακάμπτει σκόπιμα– το γεγονός ότι πρόκειται για έναν πολιτικό ηγέτη υπό δίωξη, ο οποίος εργαλειοποίησε τον χριστιανισμό για μικροπολιτικά οφέλη, υποδαύλισε επανειλημμένα τη βία και υπονόμευσε ευθέως τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Όλα αυτά, ωστόσο, φαίνεται πως δεν βαραίνουν στην εκκλησιαστική ζυγαριά, όταν ο Τραμπ «επιβεβαιώνει» το αυτονόητο για την Εκκλησία: ότι υπάρχουν μόνο «δύο φύλα». Διότι, βέβαια, αν η θεολογία χωράει σε ένα tweet τραμπικού λογαριασμού, τότε η Εκκλησία μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει ως προέκταση του Fox News. Η ευκολία με την οποία ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος εγκαθίσταται στο στρατόπεδο του πολιτισμικού πολέμου –με αντιεπιστημονική ρητορική περί μόνο «δύο φύλων», καταδίκη της ΛΟΑΤΚΙ+ ορατότητας και σιωπηρή αποδοχή της πολιτικής μισαλλοδοξίας– συνιστά συστημική εκτροπή της θρησκευτικής πίστης από τη θεολογία σε πολιτική ιδεολογία. Η Εκκλησία μετατρέπεται, έτσι, από ποιμαντικό καταφύγιο σε ρυθμιστή κοινωνικής κανονικότητας, αναθέτοντας στον «ισχυρό άνδρα» του καιρού μας τον ρόλο ενός νέου Μωυσή.
Η επίκληση της «αυτοσυγκράτησης» προς τον Τραμπ δεν αρκεί για να εξισορροπήσει τη θεσμική στροφή που συντελείται. Αντί για έναν λόγο συμφιλιωτικό, ο Ιερώνυμος επαναφέρει την Εκκλησία στον ρόλο του φύλακα της «τάξης» – αυτής της κανονιστικής, ετεροκαθορισμένης, αντιδραστικής κανονικότητας, που θέλει τους νέους να «επιστρέφουν στην πίστη και την εκκλησία» όχι ως αποτέλεσμα υπαρξιακής αναζήτησης, αλλά ως πειθαρχημένο αντίδοτο στην κοινωνική μεταβολή.
Η αναφορά του σε νέους που «έχουν ευρύτερους ορίζοντες» είναι αποκαλυπτική: ο Αρχιεπίσκοπος δεν φαίνεται διατεθειμένος να αναγνωρίσει τι σημαίνει αυτή η ευρύτητα. Αντιθέτως, η πίστη αντιμετωπίζεται σαν δομικό ανάχωμα απέναντι στη ρευστότητα των ταυτοτήτων και την πολιτική χειραφέτηση των υποκειμένων. Σε αυτή τη ρητορική, η Εκκλησία δεν συνομιλεί με τον κόσμο. Του υποδεικνύει. Δεν διαλέγεται. Κανονίζει. Δεν συντροφεύει. Πειθαναγκάζει.
Η επιλογή του Breitbart δεν είναι, εξάλλου, τυχαία: είναι το ιδανικό πεδίο για να εμφανιστεί η Εκκλησία όχι ως μεταφυσικό έρεισμα, αλλά ως ιδεολογικός σύμμαχος της εκτός συνόρων alt-right, με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο στα εγχώρια όσο και τον ευαίσθητο τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό το γεγονός –μαζί με τις απόψεις περί τραμπικής «ορθοφροσύνης»– οφείλει να σημάνει συναγερμό για κάθε σκεπτόμενο πολίτη που πιστεύει ότι η πνευματικότητα δεν μπορεί να γίνεται προκάλυμμα πολιτικού φονταμενταλισμού.
Όταν η Εκκλησία επιλέγει να εκχωρήσει τον πνευματικό της ρόλο στον ιδεολογικό μηχανισμό του συντηρητισμού, παύει να είναι καθολική όχι ως δόγμα, αλλά ως φορέας οικουμενικής ανθρωπιάς. Κι όταν ο Αρχιεπίσκοπος φτάνει στο σημείο να δηλώνει πως «ο Τραμπ ωφελεί τον κόσμο», το ζήτημα δεν περιορίζεται στη θεολογία ή την πολιτική — είναι βαθιά αξιακό, γιατί αγγίζει τον ίδιο τον πυρήνα του τι σημαίνει πίστη, δημόσιος λόγος και ευθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου