ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ

Μια μικρή απόδραση από την όζουσα καθημερινότητα.
Μια συνομιλία ανάμεσα στο σήμερα και το χτές.
Μια άκρως ενδιαφέρουσα έκδοση από
το λαμβάνον καθημερινώς ευφήμους μνείας
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ,
πνευματικό παιδί του αλησμόνητου Δημήτρη Μαρωνίτη ,
των λαμπρών πανεπιστημιακών Τάκη Καγιαλή , 

του Νάσου Βαγενά, του Νίκου Καζάζη
και πολλών άλλων αξίων της Επιστήμης και της Τέχνης.
Για να 'μαστε ακριβοδίκαιοι, ο λαμπρός αυτός θεσμός
είναι από τα λίγα καλά κατάλοιπα  του  Σημίτη.
Απ' όσα γνωρίζω δεν επιχορηγήθηκε από καμία πολυεθνική
εταιρεία...

Κ. Π. Καβάφης

Τα Βήματα

Σ’ εβένινο κρεββάτι στολισμένο
με κοραλλένιους αετούς, βαθυά κοιμάται
ο Νέρων — ασυνείδητος, ήσυχος, κ’ ευτυχής·
ακμαίος μες στην ευρωστία της σαρκός,
και στης νεότητος τ’ ωραίο σφρίγος.

Aλλά στην αίθουσα την αλαβάστρινη που κλείνει
των Aηνοβάρβων το αρχαίο λαράριο
τι ανήσυχοι που είν’ οι Λάρητές* του.
Τρέμουν οι σπιτικοί μικροί θεοί,
και προσπαθούν τ’ ασήμαντά των σώματα να κρύψουν.
Γιατί άκουσαν μια απαίσια βοή,
θανάσιμη βοή την σκάλα ν’ ανεβαίνει,
βήματα σιδερένια που τραντάζουν τα σκαλιά.
Και λιγοθυμισμένοι τώρα οι άθλιοι Λάρητες,
μέσα στο βάθος του λαράριου χώνονται,
ο ένας τον άλλονα σκουντά και σκουντουφλά,
ο ένας μικρός θεός πάνω στον άλλον πέφτει
γιατί κατάλαβαν τι είδος βοή είναι τούτη,
τάνοιωσαν πια τα βήματα των Εριννύων.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

* Λάρητες: Θεότητες των Ρωμαίων, προστάτες της
υπαίθρου, των δρόμων, του σπιτιού και της οικογένειας

***

Εουτζένιο Μοντάλε
(1896-1981)
Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας (1975)

*****************

Εουτζένιο Μοντάλε
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΒΑΦΗ

Ενώ ο Νέρων κοιμάται ήσυχος και ακμαίος
μέσα στο εξαίσιο σφρίγος της ομορφιάς του
οι μικροί του Λάρητες που έχουν ακούσει
τη βοή των Ερινύων εγκαταλείπουν τρομαγμένοι
το λαράριο. Πώς και πότε θα ξυπνήσει;
Έτσι μίλησε ο Ποιητής.
Εγώ μονάρχης του τίποτα, ούτε του ίδιου μου
εαυτού, χωρίς τη θαλπωρή του εβένου
με την ψυχρή θωπεία μιας λάμπας πετρελαίου
ακούω κι εγώ ήχους από πέδιλα
ή βήματα, όμως μικροσκοπικά.
Δεν αφυπνίζομαι. Έχω ξυπνήσει
από ώρα και δεν περιμένω άλλη φρίκη
πέρα από την καθημερινή.
Ούτε έχω να διατάξω κάποιον δούλο
να μου κόψει τις φλέβες. Τίποτε δεν με ταράζει. Ακούω
το τρέξιμο ενός ποντικού. Παγίδες
δεν είχα στην κατοχή μου ποτέ.

 
μτφρ. Νάσος Βαγενάς
ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ
Είκοσι ξένα ποιήματα
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ 1999.