Ανδρέας
Κουράκης: Ο Μπουτάρης δεν δέχεται την κριτική - See more at:
http://www.parallaximag.gr/parallax-view/andreas-koyrakis-o-mpoytaris-den-dehetai-tin-kritiki#sthash.I7r7ZZjT.dpuf
Ανδρέας Κουράκης: Ο Μπουτάρης δεν δέχεται την κριτική
Συνέντευξη στο Γιώργο Τούλα
Περιοδικό Παράλλαξη, 9/9/14
Ο αποπεμφθείς, άλλοτε πανίσχυρος αντιδήμαρχος, μιλά για τις σχέσεις του με το δήμαρχο, για όσα έρχονται, για όσα φοβάται και για όσα τον κατηγορούν
-Πώς είστε;
-Δεν μπορώ
να πω ότι είμαι ευχαριστημένος από τις εξελίξεις, αν και ήταν κάτι που θα
μπορούσα να πω ότι το περίμενα, είχα τις ενδείξεις όλο το προηγούμενο χρονικό
διάστημα. Για μας που ασχολούμαστε χρόνια με αυτά τα θέματα της πόλης, θέματα
αναπτυξιακά και το πώς παρεμβαίνουμε στα θέματα της καθημερινότητας -όπως και
να τα ονομάσει κανείς- η στρατηγική της καθημερινότητας, πειραματισμούς που
κάνουμε, πιλοτικές εφαρμογές, όλα αυτά είναι μια επαλήθευση στον χώρο, αυτό που
για χρόνια λέμε και που ζητούν μια δικαίωση. Αυτό λοιπόν τώρα που έχει ήδη
αρχίσει να αποδίδει, οι μεγάλες οι παρεμβάσεις οι πολεοδομικές τώρα έχουν
αρχίσει να υλοποιούνται, άρα θα έχουν και τα αποτελέσματά τους, αυτή είναι η
ικανοποίηση για κάποιον ο οποίος αποφασίζει. Άλλωστε, τουλάχιστον για μένα,
επειδή έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την εποχή των διακηρύξεων να πάμε στην
πράξη, λίγα λόγια έλεγα και στο δημοτικό συμβούλιο, σχεδόν έχουν όλα ειπωθεί,
υπάρχουνε σχέδια και προτάσεις για πάρα πολλά πράγματα στα συρτάρια και
επομένως οι άνθρωποι κρίνονται πια μόνο εκ του αποτελέσματος της πράξης τους
παρά από αυτά τα οποία λένε. Δεν πιστεύω πια σε αυτά τα οποία λέγονται από
ανθρώπους, όταν δεν συνοδεύονται και από πράξη.
-Είπατε λίγο
πριν ότι είχατε ενδείξεις για το τι θα συμβεί. Είναι κοινώς γνωστό για όσους
παρακολουθούν τα πράγματα στην πόλη ότι οι σχέσεις σας με τον Δήμαρχο είχαν
διαταραχθεί τους τελευταίους μήνες. Υπήρξε ένα πρόβλημα ουσίας πίσω από αυτό;
Πώς προέκυψε;
-Η
Πρωτοβουλία είχαμε πει ότι ήταν ένα υβρίδιο, ένα υβριδικό σχήμα που ήρθε να
απαντήσει στις επιταγές των καιρών. Την Πρωτοβουλία την κάναμε τρείς άνθρωποι,
με τον Γιάννη Μπουτάρη και τον Παναγιώτη Αβραμόπουλο, το 2005, όταν ήμασταν
ακόμα σε διαφορετικές παρατάξεις. Είχαμε συγκρουστεί με τα κόμματά μας, το
είχαμε πληρώσει αυτό και εγώ είχα διαγραφεί από τον τότε συνασπισμό και δεν
ξαναγύρισα, ο Γιάννης Μπουτάρης δεν διαγράφτηκε από πουθενά, ωστόσο είχε το
θάρρος να φύγει από την παράταξη που βρισκόταν τότε. Είχαμε περάσει λοιπόν δια
πυρός και σιδήρου, είχαμε μια σχέση εμπιστοσύνης που αποδείξαμε στην πράξη, και
ο κόσμος το αναγνώρισε, η κοινωνία των πολιτών το αναγνώρισε, οι ενεργοί
πολίτες το αναγνώρισαν και στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση που είχαμε το 2006
πήραμε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό 17% και στη συνέχεια, ακριβώς επειδή καταφέραμε
και συγκροτήσαμε κι ένα πρόγραμμα κοινό και το καταθέσαμε στον κόσμο και
πείσαμε, αξιοποιώντας βέβαια και τις συγκυρίες, καταφέραμε και κερδίσαμε. Ήταν
ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα αυτό που κάναμε, γιατί θέλαμε να ανατρέψουμε ένα
καθεστώς που είχε επικρατήσει στην πόλη και βέβαια και αυτοί που το συντηρούσαν
τόσα χρόνια, κάποιοι από αυτούς βρίσκονται στη φυλακή. Ο Γιάννης Μπουτάρης
είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, με την έννοια ότι είναι και απρόβλεπτος, κι
έχει μια διαδρομή που όλοι γνωρίζουμε και που μπορώ να πω ότι και εμείς το
είχαμε αναγνωρίσει και αυτός ήταν κι ο λόγος που από την πρώτη στιγμή είχαμε
πει ότι αυτός θα ήταν ο επικεφαλής αυτής της προσπάθειας. Όλοι έχουμε τη
συμβολή μας σε αυτή την πορεία, όμως ακριβώς επειδή η Πρωτοβουλία εδρεύει ακόμα
και έχει αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της έκφρασης της κοινωνίας των
πολιτών, πρέπει να έχει συλλογικές λειτουργίες. Τα κόμματα έχουν τις δικές τους
διαδικασίες, ξέρουν ποια είναι η θέση του αρχηγού, ποια είναι τα κομματικά
όργανα κτλ, εμείς εκείνο που θέλουμε να εκφράζουμε, ακριβώς επειδή
συγκρουστήκαμε με τους ιδιαιτερωτισμούς των κομμάτων, είναι να εκφράσουμε την
κοινωνία των πολιτών και να υπάρχουν συλλογικές διαδικασίες και λειτουργίες που
θα αφουγκράζονται αυτά που λέει η κοινωνία.
Άρα όταν δεν
υπάρχουν συλλογικές διαδικασίες, που δεν υπήρξαν στην Πρωτοβουλία, τότε πια τα
πράγματα γίνονται δύσκολα, άσχημα, γίνονται συγκεντρωτικά και στο τέλος
υπερισχύει η φωνή του αρχηγού. Αλλά εμείς δεν θέλαμε να έχουμε αρχηγούς, θέλαμε
να έχουμε ανθρώπους που είναι ηγέτες με την σύγχρονη έννοια του όρου, του ηγέτη
που ακούει, που αξιολογεί, που επιβραβεύει αυτούς που είναι ικανοί, που
αξιολογεί πέρα από τις ικανότητες και την αξιοπιστία των ανθρώπων που φέρνουν
σε πέρας τα εγχειρήματα που βάζουμε μπροστά, κι όχι ηγεμόνες, κι αυτό του το
είπα στη μεγάλη συνέλευση της παράταξης που έγινε περίπου πριν από έναν χρόνο
και δεν του άρεσε.
Γενικά ο
Γιάννης Μπουτάρης δεν δέχεται την κριτική, δεν την θέλει. Και επίσης εκείνο που
ειπώθηκε τότε ήταν ότι δεν αισθάνεται καμία δέσμευση ηθική για όλους αυτούς οι
οποίοι βοήθησαν να βρεθούμε τώρα εδώ. Δεν είναι καλό αυτό, έχει μια μορφή
αχαριστίας, και το ότι εν πάση περιπτώσει, όποιος θέλει μένει, όποιος θέλει
φεύγει, αυτό δείχνει μια ιδιοκτησιακή νοοτροπία, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν
δίνει τιμή σε κανέναν, δηλαδή αυτός που το λέει, το «l'état, c'est moi» με άλλα
λόγια, ή αυτό που επανέλαβε προχθές, ότι ένα καράβι κι εγώ ο καραβοκύρης, κι
αυτό δεν είναι καλό. Επομένως, δέχτηκε και εγώ τουλάχιστον το είπα αυτό σαν
κριτική κι αυτό δεν του άρεσε, ήταν ένα από αυτά, αλλά και θέματα ουσίας επί
των προγραμματικών θέσεων που είχαμε διαφορετικές απόψεις. Υπάρχει μια διάσταση
απόψεων για αρκετά θέματα, ή τουλάχιστον δεν τα υποστηρίζουμε με έναν τρόπο
σοβαρό όπως θα έπρεπε.
Να μιλήσω
για ένα θέμα επικαιρότητας, το Λιμάνι. Ενώ υπάρχει θέση της Πρωτοβουλίας με
πανό αναρτημένα έξω από την είσοδο του Λιμανιού, ότι το Λιμάνι πρέπει να
διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα και με κάποιο τρόπο κάποιες από τις
δραστηριότητές του και τις υπηρεσίες να εκπορευτούν σε ιδιώτες (αυτό εννοούσαν
ως ιδιωτικοποίηση) είδαμε με έκπληξη τη θέση αυτή να αλλάζει από τον Δήμαρχο σε
Κυριακάτικη εφημερίδα, που λέει ότι το Λιμάνι πρέπει να πουληθεί. Και στη
συνέχεια διαβάζουμε ότι υπήρξε μια ενημέρωση και στον Σύνδεσμο Βιομηχάνων αλλά
και στους άλλους φορείς, από την κυβέρνηση πάλι, η οποία προωθεί την διαδικασία
της πώλησης. Αυτό δεν είναι σωστό, δεν είναι σωστό να γίνονται έτσι οι αλλαγές
των θέσεων από τη μία μέρα στην άλλη, χωρίς να υπάρχει ακριβώς αυτή η συλλογική
διαδικασία-διεργασία που πρέπει να γίνεται στην παράταξη, γιατί αυτό είναι που
είπα προηγουμένως, οι εγγυητές των θέσεων της Πρωτοβουλίας είναι οι ίδιοι οι
οποίοι συγκρότησαν την Πρωτοβουλία. Το έκανε και παλιά, έλεγε απόψεις με τις
οποίες δεν συμφωνούσαμε, τις είχαμε συζητήσει, και έλεγε βέβαια ότι αυτές είναι
προσωπικές θέσεις δικές μου, δεν τις έχουμε συζητήσει στα όργανα, στην
Πρωτοβουλία. Τότε ήταν τα πράγματα, ας το πούμε, σε πιο πρόωρο στάδιο, δεν
είχαμε κι εμείς την εμπειρία της διοίκησης, της εξουσίας, περνούσαν λίγο χωρίς
την βαρύτητα που θα έπρεπε.
Όμως τώρα
παίρνονται αποφάσεις. Και η θέση του Δημάρχου της πόλης έχει πάρα πολύ μεγάλη
σημασία, για το Λιμάνι, για το νερό, και εκεί πέρα μπορεί να έχουμε πάρει
κάποιες θέσεις, αλλά δεν έχουμε κάνει τίποτα για να το προωθήσουμε, έτσι; Για
το χρυσό, που υπάρχει επίσης μια διάσταση, για το ΤΑΙΠΕΔ. Στις προτελευταίες
συνεδριάσεις, πριν να γίνουν, πριν από 15-20 μέρες, υπήρξε μια ανοιχτή διαφωνία
για το ΤΑΙΠΕΔ. Ο Δήμαρχος υπερασπίστηκε τον τρόπο που λειτουργεί ο ΤΑΙΠΕΔ και
τη δουλειά που κάνει. Εγώ είπα ότι το ΤΑΙΠΕΔ, από την εμπειρία που έχουμε το
διάστημα που λειτουργεί, στην πραγματικότητα προωθεί το ξεπούλημα της δημόσιας
υπηρεσίας, και μάλιστα για ακίνητη περιουσία που μπορεί να είναι κοινόχρηστη,
να έχει χρήσεις δημόσιες και τις οποίες μπορεί καλά ο Δήμος να αξιοποιήσει. Να
θυμίσω τα ρέματα, τα ακίνητα του Δημοσίου, αλλά και της Πρόνοιας, όπου μπορούν
να κάνουν βρεφονηπιακούς, και ήδη είμαστε σε μια διαδικασία να περάσουν στον
Δήμο Θεσσαλονίκης, την Παραλία, αυτό που έχουμε με τους Ομίλους στην περιοχή,
τις μαύρες τρύπες που υπάρχουν εκεί. Υπάρχουν θέματα πάρα πολλά, ανοιχτά, για
την ιστορία του ΤΑΙΠΕΔ, για την οποία πρέπει να σκεφτούμε με ποιόν τρόπο θα
μπορέσουμε να πετύχουμε, γιατί όταν κάποια στιγμή αυτά τα ακίνητα χαθούν από
την ιδιοκτησία του Δημοσίου, ξαφνικά θα ανακαλύψουμε ότι δεν έχουμε την
δυνατότητα να κάνουμε τις εξυπηρετήσεις τις κοινωνικές και κυρίως να κάνουμε
κοινωνική πολιτική, η οποία είναι επίσης ένα άλλο σημείο στο οποίο έχουμε
διαφωνήσει.
-Ακούγοντάς
σας τόση ώρα, καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα πιο σοβαρό θέμα, υπάρχει μια διάσταση
απόψεων. Ακούω αυτά που λέτε, που είναι ένας παραδοσιακός αριστερός και
ουμανιστικός λόγος, κι από την άλλη βλέπω ότι διαμορφώνεται μια τάση μάνατζερ.
Υποθέτω ότι αυτή τη διάσταση δεν την είδατε τώρα μετά τις εκολγές. Για ποιό
λόγο κατεβήκατε στις εκλογές; Φαντάζομαι ότι σαν κι εσάς θα σκέφτονται κι άλλοι
στην Πρωτοβουλία, για ποιόν λόγο κατεβήκατε με μια παράταξη στην οποία
διαμορφωνόταν ένας άλλος δρόμος πια;
-Θα σας πω
για την ιστορία με τους μάνατζερ και τους τεχνοκράτες. Αυτά είναι ψευδομάνατζερ
και ψευδοτεχνοκράτες. Εγώ είμαι τεχνοκράτης και έχω να διοικήσω πράγματα και
παρακολουθώ από πάρα πολύ κοντά όλες τις νέες τάσεις του μάνατζμεντ και της
ηγεσίας, έχω και φίλους που ασχολούνται με αυτά και πάρα πολύ συστηματικά. Αυτά
που γίνονται στον Δήμο Θεσσαλονίκης, δήθεν για την επιχειρηματικότητα, χωρίς να
έχουν προσδιορίσει τι είναι επιχειρηματικότητα, αυτά που συζητούν για την
καινοτομία, χωρίς να ξέρουμε τι είναι καινοτομία, δηλαδή ονομάζουμε καινοτομία
κάποιους εκσυγχρονισμούς και κάποιες βελτιώσεις, είναι από τα πράγματα που
γενικότερα πρέπει να ξεκαθαρίσουν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Εγώ είμαι
γεννήτορας της Πρωτοβουλίας, την δημιούργησα την Πρωτοβουλία, είμαι ο πατέρας
της Πρωτοβουλίας, μαζί με άλλους δυο τρεις ανθρώπους, στο ξεκίνημά της, και
μετά βέβαια την παρουσία της Πρωτοβουλίας στις εκλογές, και τις προηγούμενες
και τις τελευταίες, θεωρώ ότι η Πρωτοβουλία ανήκει σε όλους αυτούς που την
ψήφισαν. Δεν είχα το δικαίωμα να διαφοροποιηθώ, ο κύριος στόχος μας ήταν να
ανατρέψουμε το καθεστώς το οποίο είχε καθιερωθεί, οι διαφορές μας οι κομματικές
και οι πολιτικές πήγανε πίσω. Εγώ δεν συμφωνώ σε αρκετά πράγματα με τον
Δήμαρχο, να μην ξεχνάμε ότι ο Δήμαρχος είναι μέλος κι αυτός ενός κόμματος, της
Δράσης του Μάνου, ήταν υποψήφιος και στις Ευρωεκλογές πριν 5 χρόνια, αυτό δεν
μας εμποδίζει να συμφωνούμε στα βασικά που έχουν σχέση με την πόλη, γιατί
είπαμε θα βάλουμε έξω τις κομματικές μας ταυτότητες, αλλά να τις βάλουμε έξω,
να τις βάλουμε με ό,τι αυτό τις συνδεύει, και με κοινοτοπίες και με τα
χαρακτηριστικά των κομμάτων που στραγγαλίζουν και την ελεύθερη γνώμη και τη
διατύπωσή της και τη συζήτηση μέσα στους κόλπους της, και πραγματικά μέσα στην
Πρωτοβουλία το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν γινόταν αυτή η συζήτηση.
Διατυπώνονταν θέσεις που δεν προκύπτανε από μια συλλογική διαδικασία.
Άρα,
απαντώντας στο ερώτημα γιατί κατεβήκαμε, σε αυτές τις εκλογές - στις
προηγούμενες ήταν διαφορετικά, κατεβήκαμε πρώτον γιατί έπρεπε να είμαστε
συνεπείς απέναντι στον κόσμο που μας ψήφισε και μας στήριξε όλο αυτό το χρονικό
διάστημα και αφετέρου διότι, να σας πω κάτι, δεν πίστευα ότι ο Γιάννης
Μπουτάρης θα έκανε, και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το προχωρήσει περισσότερο,
αυτή τη συντηρητική μετάλλαξη, γιατί πια θα πρόκειται για πραγματική μετάλλαξη.
Ξέρετε, όλοι
οι ζωντανοί οργανισμοί γεννιούνται, αναπτύσσονται και αν δεν αλλάξουν,
πεθαίνουν, άρα θα πρέπει να γίνουν αλλαγές, να γίνουν αλλαγές με μέτρο, να
έχεις επίγνωση της κατάστασης, να είσαι ρεαλιστής δηλαδή, και αυτό που λέμε, να
έχεις ένα όραμα, θα πρέπει να είναι ένα όραμα που να γειώνεται στην
πραγματικότητα, ένα όραμα που θα μπορεί να πραγματοποιηθεί, κι αυτό είναι ο
λόγος για τον οποίον στις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις που είχα κάνει το
2011, όταν παρουσίαζα το κεντρικό πρόγραμμα, είχα μιλήσει για τη γοητεία του
εφικτού και για την ανάγκη να μιλήσουμε για έναν ρεαλισμό και να δώσουμε
απαντήσεις στα προβλήματα που θέτει η πραγματικότητα, με έναν ρεαλιστικό και
μετρήσιμο τρόπο που είναι αυτό που λείπει έτσι κι αλλιώς.
Σε αυτή την
πρώτη θητεία νομίζω ότι ανοίξαμε δρόμους, πολύ σημαντικούς, αυτός ήταν άλλωστε
ο στοχος, να στρίψουμε το καράβι, να αλλάξουμε τις νοοτροπίες, κι αυτό που
ανέλαβα εγώ να προχωρήσω ήταν κυρίως η ανάκτηση του δημόσιου χώρου, ήταν να
δούμε τα θέματα της καθημερινότητας, ήταν να μιλήσουμε για την πολιτιστική
κληρονομιά που ήταν στον τομέα μου, ήταν να χτυπήσουμε τα φαινόμενα της
διαφθοράς, και νομίζω ότι όλα αυτά, κάνοντας έναν απολογισμό της τριετίας που
κατέθεσα στον Δήμαρχο, όπως μας ζήτησε πριν πάρει τις αποφάσεις του, σχεδόν
στην πλειονότητά τους έχουν επιτευχθεί. Έργα τα οποία δεν είχαν γίνει, και
παρεμβάσεις μέσα στην πόλη που δεν είχανε γίνει ποτέ, είτε έχουν γίνει είτε
είναι σε εξέλιξη. Από τα παγκάκια που βάλαμε στην Τσιμισκή και σε άλλους
δημόσιους χώρους -και είχε δεχθεί και μια κριτική, αλλά τώρα όλοι θέλουν να
μπουν παγκάκια παντού- μέχρι τις παρεμβάσεις, τις πεζοδρομήσεις, τα πεζοδρόμια
που φαρδύναμε, τα δέντρα που βάλαμε... Και εδώ είναι τώρα το θέμα της
συντήρησης και της συντηρητικής στροφής, επάνω σε μία πολιτική του εφικτού ή σε
μια εφαρμοσμένη πολιτική, και νιώθω κι εγώ, ας το πούμε προδομένος, είναι ότι
ενώ δώσαμε μια μάχη για να καταφέρουμε να αλλάξουμε την νοοτροπία των
συμπολιτών μας, οι οποίοι βλέπανε όλες αυτές τις παρεμβάσεις στην πόλη μας με
πολύ μεγάλη επιφυλακτικότητα, αλλά στο τέλος το αποδέχτηκαν και ζητούν όλοι να
γίνουν ίδιες παρεμβάσεις σε όλη την πόλη, μετά από 4-5 μέρες δόθηκαν στα
τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων ψυχαγωγίας κι εστίασης.
-Διαφωνήσατε
σε αυτό;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ=>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου