Μπροντζίνο (Il Bronzino, Φλωρεντία 1503 – 1572).
Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ιταλού μανιεριστή ζωγράφου Άνιολο ντι Κόζιμο Τόρι (Agnolo di Cosimo Tori). Ήταν μαθητής του Ραφαελίνο ντελ Γκάρμπο και κυρίως του Γιάκοπο ντα Ποντόρμο (με τον οποίο συνεργάστηκε στην Τσερτόζα της Βαλ ντ’ Έμα και στη διακόσμηση του παρεκκλησίου Καπόνι στη Σάντα Φελίτσιτα), ωστόσο απομακρύνθηκε από την τεχνοτροπία των δασκάλων του και ανέπτυξε μια πιο ορθολογιστική αντίληψη της μορφής και της εικόνας.
Από το 1530 εργάστηκε για τους δούκες του Ουρμπίνο και από το 1539 για τους Μεδίκους, οι οποίοι λίγο αργότερα του ανέθεσαν τις εργασίες του παρεκκλησίου της Ελεονόρας του Τολέδο στο Παλάτσο Βέκιο, που ολοκληρώθηκαν πολλά χρόνια αργότερα. Φιλοτέχνησε εξαιρετικές προσωπογραφίες για την οικογένεια Παντσιατίκι και για τους Μεδίκους, γνωστότερες από τις οποίες είναι αυτές του Μπαρτολομέο και της Λουκρέτσια Παντσιατίκι, και του Κόζιμο Α’ των Μεδίκων στις πινακοθήκες Ουφίτσι και Πίτι της Φλωρεντίας, αντιστοίχως.
Επίσης σπουδαίες είναι οι προσωπογραφίες του Στέφανο Κολόνα και του Τζανετίνο Ντόρια (1546-48). Το 1548 ο Μ. επέστρεψε στη Φλωρεντία και ανέλαβε διάφορα έργα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα εργάστηκε για την εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, αλλά από τα προσχέδια που ετοίμασε εκτελέστηκε μόνο η Αποθέωση του Αγίου Λαυρεντίου (1569).
Πηγή: Δομή
Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ιταλού μανιεριστή ζωγράφου Άνιολο ντι Κόζιμο Τόρι (Agnolo di Cosimo Tori). Ήταν μαθητής του Ραφαελίνο ντελ Γκάρμπο και κυρίως του Γιάκοπο ντα Ποντόρμο (με τον οποίο συνεργάστηκε στην Τσερτόζα της Βαλ ντ’ Έμα και στη διακόσμηση του παρεκκλησίου Καπόνι στη Σάντα Φελίτσιτα), ωστόσο απομακρύνθηκε από την τεχνοτροπία των δασκάλων του και ανέπτυξε μια πιο ορθολογιστική αντίληψη της μορφής και της εικόνας.
Από το 1530 εργάστηκε για τους δούκες του Ουρμπίνο και από το 1539 για τους Μεδίκους, οι οποίοι λίγο αργότερα του ανέθεσαν τις εργασίες του παρεκκλησίου της Ελεονόρας του Τολέδο στο Παλάτσο Βέκιο, που ολοκληρώθηκαν πολλά χρόνια αργότερα. Φιλοτέχνησε εξαιρετικές προσωπογραφίες για την οικογένεια Παντσιατίκι και για τους Μεδίκους, γνωστότερες από τις οποίες είναι αυτές του Μπαρτολομέο και της Λουκρέτσια Παντσιατίκι, και του Κόζιμο Α’ των Μεδίκων στις πινακοθήκες Ουφίτσι και Πίτι της Φλωρεντίας, αντιστοίχως.
Επίσης σπουδαίες είναι οι προσωπογραφίες του Στέφανο Κολόνα και του Τζανετίνο Ντόρια (1546-48). Το 1548 ο Μ. επέστρεψε στη Φλωρεντία και ανέλαβε διάφορα έργα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα εργάστηκε για την εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, αλλά από τα προσχέδια που ετοίμασε εκτελέστηκε μόνο η Αποθέωση του Αγίου Λαυρεντίου (1569).
Πηγή: Δομή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου