"Σας λέγω σήμερα, φίλοι μου, ότι παρά τις δυσκολίες και τις
απογοητεύσεις της στιγμής, έχω ακόμη ένα όνειρο. Είναι ένα όνειρο γερά ριζωμένο
στο όνειρο όλων των μεγάλων Επαναστάσεων, που μπορεί να
μην πέτυχαν, άφησαν όμως πίσω τους ως παρακαταθήκη τους σπόρους της
ελπίδας για ένα καλύτερο ανθρώπινο μέλλον.
Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και
θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες
αυταπόδεικτες: ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι.»
Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μίσους
που στήνουν οι ρατσιστές, αυτή η έρημη
Πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί
σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Εχω ένα όνειρο ότι τα παιδιά μας μια ημέρα θα ζήσουν σε ένα
έθνος όπου δεν θα κριθούν από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το
περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
Εχω ένα όνειρο σήμερα.
Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα η Ελλάδα [...] θα μεταμορφωθεί σε μια κατάσταση όπου τα
μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι χέρι με τα μικρά
λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σαν αδελφές και αδελφοί.
Εχω ένα όνειρο σήμερα.
Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα κάθε κοιλάδα θα υψωθεί, κάθε
λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι ανώμαλοι τόποι θα γίνουν ομαλοί και οι στραβοί
τόποι θα γίνουν ευθείς και η δόξα του πραγματικού Ανθρώπου αποκαλυφθεί και όλη η κοινωνία μαζί θα την αναγνωρίσει. [...]
Και αν η Ελλάδα πρόκειται να γίνει φυσιολογικό έθνος, αυτό πρέπει να γίνει
πραγματικότητα.!
Ας ηχήσει η ελευθερία από κάθε λόφο της Ελλάδας. Από κάθε
βουνοπλαγιά ας ηχήσει η ελευθερία.
Οταν αφήσουμε την ελευθερία να ηχήσει, όταν την αφήσουμε να
ηχήσει από κάθε χωριό και κάθε κωμόπολη, από κάθε Πολιτεία και κάθε πόλη, θα
μπορέσουμε να επισπεύσουμε εκείνη την ημέρα που όλα τα παιδιά του Θεού, μαύροι
άνθρωποι και λευκοί άνθρωποι, μουσουλμάνοι , άθεοι , ανιμιστές, Εβραίοι και εθνικοί, προτεστάντες και καθολικοί,
θα μπορέσουν να ενώσουν τα χέρια και να τραγουδήσουν τα λόγια του παλιού
νέγρικου ύμνου: «Επιτέλους ελεύθεροι! Επιτέλους ελεύθεροι! "
Απόσπασμα από το μνημειώδη λόγο του αλησμόνητου υπέρμαχου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον οποίο εκφώνησε στις 28 Αυγούστου 1963, ενώπιον 200.000 ανθρώπων , που συγκεντρώθηκαν ειρηνικά στη σκιά
του μνημείου Λίνκολν, στην Ουάσιγκτον.
Ζητούμε συγγνώμη επειδή "πειράξαμε" τα λόγια του, προσαρμόζοντάς τα στις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας και αφορούν το διογκούμενο κλίμα ρατσισμού , το οποίο τείνει να μολύνει ολόκληρο το λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου