O Γάλλος συνθέτης Charles Koechlin ήταν 67 ετών όταν το απόγευμα της 7ης Αυγούστου 1934 είδε σε έναν παρισινό κινηματογράφο ένα φιλμ με πρωταγωνίστρια μία νεαρή ντίβα της εποχής , την Λίλιαν Χάρβεϊ (1906-1968) , που διήνυε τα 27 της χρόνια. Το βράδυ της ίδιας μέρας ξαναείδε το έργο και επιστρέφοντας στο σπίτι του έγραψε το τραγούδι Tout va bien, "καλύπτοντας το χαρτί με δάκρυα".
Ο συνθέτης γοητεύτηκε από την ηθοποιό και έσπευσε να δει και άλλες ταινίες της. Η γοητεία που ένιωσε στο πρώτο έργο μετετράπη σε σφοδρό πάθος και παρά το γεγονός ότι τους χώριζε ηλικιακή άβυσσος και επιπλέον ήταν παντρεμένος , έχοντας πέντε παιδιά(!), της έστειλε χωρίς κανένα ενδοιασμό επιστολή, ομολογώντας τον έρωτά του και ζητώντας το ...χέρι της. Η ηθοποιός όχι μόνο δεν απάντησε , αλλά αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί του, δείχνοντας έτσι ότι δεν ήθελε να έχει καμία επαφή.
Ο Koechlin προσπάθησε απεγνωσμένα επί δύο χρόνια να προκαλέσει το ενδιαφέρον της Χάρβεϊ, δίνοντας μάλιστα και σε δύο άλμπουμ με ερωτικά τραγούδια το όνομά της.
Όπως εκμυστηρεύτηκε στη μούσα του, σε μία επιστολή που της έστειλε πιστεύοντας ματαίως ότι θα τη συγκινήσει: "Σκέφτηκα ότι όφειλα να σας περιγράψω τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε η μουσική αυτή. Όταν θα μάθετε ότι κάθε κομμάτι αυτής της σύνθεσης είναι εμπνευσμένο από το φιλμ ή από κάποια σκηνή του, μπορείτε να φανταστείτε τις φωτογραφίες σας με οδηγούς τους τόσο αποκαλυπτικούς τίλους: Η συμπεριφορά της μαθήτριας (σοπράνο και πιάνο), Τα φωτεινά μάτια
(φλαόυτο και πιάνο), Πατινάζ-χαμόγελο (φλάουτο σοπράνο και πιάνο) Κλάματα
(μικρό και μεγάλο φλάουτο, πιάνο), Όλα πάνε Καλά (σοπράνο και πιάνο),Ονειροπόλα Σικελή (κύματα Μαρτενό και κλαβεσέν)".
Ο Charles Louis Eugène Koechlin (27 Νοεμβρίου 1867 -- 31 Δεκεμβρίου 1950) ήταν ένας Γάλλος συνθέτης, δάσκαλος και μουσικολόγος. Εμφορούνταν από ριζοσπαστικές ιδέες και παθιαζόταν με διάφορα θέματα , όπως τη τη μεσαιωνική μουσική , τον Μπαχ, τα ταξίδια, τη στερεοσκοπική φωτογραφία και τον σοσιαλισμό. Είχε ως μότο την εξής φράση : "Ο καλλιτέχνης χρειάζεται έναν πύργο από ελαφαντοστούν, όχι ως καταφύγιο από τον κόσμο , αλλά ως ένα μέρος όπου μπορεί να δει τον κόσμο και να νιώσει τον εαυτό του Ο πύργος του καλλιτέχνη είναι σαν ένας φάρος που φωτίζει τον κόσμο."
Ο Charles Louis Eugène Koechlin (27 Νοεμβρίου 1867 -- 31 Δεκεμβρίου 1950) ήταν ένας Γάλλος συνθέτης, δάσκαλος και μουσικολόγος. Εμφορούνταν από ριζοσπαστικές ιδέες και παθιαζόταν με διάφορα θέματα , όπως τη τη μεσαιωνική μουσική , τον Μπαχ, τα ταξίδια, τη στερεοσκοπική φωτογραφία και τον σοσιαλισμό. Είχε ως μότο την εξής φράση : "Ο καλλιτέχνης χρειάζεται έναν πύργο από ελαφαντοστούν, όχι ως καταφύγιο από τον κόσμο , αλλά ως ένα μέρος όπου μπορεί να δει τον κόσμο και να νιώσει τον εαυτό του Ο πύργος του καλλιτέχνη είναι σαν ένας φάρος που φωτίζει τον κόσμο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου