ΕΝΘΥΜΙΟΝ

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ , ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΥΣ
(3ος αιώνας π.Χ.)
Α κόνις αρτίσκαπτος, επί στάλας μετώπων
σείονται φύλλων ημιθαλείς στέφανοι΄
γράμμα διακρίναντες, οδοιπόρε, πέτρον ίδωμεν,
λευρά περιστέλλειν οστέα φατί τίνος.-
"Ξείν', Αρετημιάς ειμι΄πάτρα Κνίδος΄Εύφρονος
ήλθον
εις λέχος΄ωδίνων ουκ άμορος γενόμαν΄
δισσά δ' ομού τίκτουσα, το μεν λίπον ανδρί ποδηγόν
γήρως΄ον δ' απάγω μνημόσυνον πόσιος
Παλατινή Βιβλιοθήκη, 465.                                                      *** 

Φρεσκοσκαμμένο είναι το χώμα και στης στήλης το κούτελο σαλεύουν φύλλα από μισομαραμένα στεφάνια.
Διαβάτη, ας προσέξουμε τα γράμματα και ας δούμε
τίνος τα λεία κόκαλα λέει η πέτρα ότι σκεπάζει.
" Ξένε , είμαι η Αρτεμιάδα΄πατρίδα μου η Κνίδος΄
στου Εύφρονα πλάγιασα  το συζυγικό κρεβάτι'
και γνώρισα του πόνους της γέννας.
Έκανα δίδυμα'το ένα τ' άφησα στον άντρα μου οδηγό 
για τα γηρατειά του΄
το άλλο το παίρνω μαζί μου για να θυμάμαι 
το σύζυγό  μου."

[Μετάφραση: Gerontakos]