Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

To a Greek Marble

By Richard Aldington
 

Pótuia, pótuia   

White grave goddess,   

Pity my sadness,   

O silence of Paros.

I am not of these about thy feet,   

These garments and decorum;   

I am thy brother,   

Thy lover of aforetime crying to thee,   

And thou hearest me not.

I have whispered thee in thy solitudes   

Of our loves in Phrygia,   

The far ecstasy of burning noons   

When the fragile pipes   

Ceased in the cypress shade,   

And the brown fingers of the shepherd   

Moved over slim shoulders;   

And only the cicada sang.

I have told thee of the hills

And the lisp of reeds

And the sun upon thy breasts,

And thou hearest me not,   

Pótuia, pótuia

Thou hearest me not.

 

Πηγή: Poetry (November 1912). 

***********************

Σ΄ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟ

Πότνια, Πότνια (=
δέσποινα, κυρία, βασίλισσα)
Λευκή, σεβάσμια θεά,
Οίκτο για τη θλίψη μου
Ω σιγή της Πάρου.
Δεν είμαι ανάμεσα σ΄αυτούς που ντύνουν τα πόδια σου
με στολίδια ευπρέπειας΄
Είμαι ο αδελφός σου,
Λάτρης σου του παλιού καιρού που σε φωνάζει
και συ δεν ακούς.
Στη μοναξιά σου ψιθυριστά σου μίλησα
Για τους έρωτές μας στη Φρυγία,
Για την έκσταση στα φλογισμένα μεσημέρια,
Όταν οι ευαίσθητες φλογέρες
Σώπαιναν στον ίσκιο των κυπαρισσιών σου
Και τα μελαμψά δάχτυλα του βοσκού
Άγγιζαν τους λεπτοκαμωμένους ώμους΄
Και μόνο ο τζίτζικας τραγουδούσε,
Σου μίλησα για τους λόφους
και το σούσουρο των καλαμιών,
Για τον ήλιο πάνω στα στήθια σου
και συ δε μ΄ακούς,
Πότνια, Πότνια,
Δε μ΄ακούς. 

Μετάφραση: Μερόπη Οικονόμου 

Πηγή: "Η Ελλάδα στην ξένη ποίηση". Εκδ. Παρασκήνιο.