Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

*Επιτύμβια στήλη της Ηγησώς - Βικιπαίδεια

******************************************

ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΗΓΗΣΩΣ

 [Ένα ελληνικό ενθύμιο] 

Η αγαπημένη μου κοιμάται απ΄τα παλιά της
 χρόνια που πέθανε και που με καρτερεί.
 Από τα πέλματα φαντάζει ως τα μαλλιά της 
μαρμάρινη, έγχρωμη, ελληνίδα σοβαρή.

Είν΄η Ηγησώ. Κι αν δεν ακούγεται η μιλιά της,
μες στη χλαμύδα πνέει το στήθος αλαφρύ.
Σ΄ονειροπόληση γερτή΄βγαίνει αντηλιά της
η σκέψη της χρυσάφινη, ιλαρή.

Χιλιάδες χρόνια, σαν κι αυτήν, είναι μπροστά της
μια σεμνή δούλα και προσφέρει ένα κουτί
όπου έχει μέσα τ΄ακριβά κοσμήματά της.

Θλιμένη ελπίδα της ψυχής μου είν΄η σκέψη
ότι διαλέγει με τι ωραίο να στολιστεί
όταν, μνηστήρα της, να φτάσω, με αγναντέψει.

 

Babits Mihαly (1883-1941)

  Μετάφραση: Κ. Ασημακόπουλος, "Ανθολογία Ούγγρων Ποιητών", Εκδόσεις ΡΟΕΣ.

ΔΕΙΤΕ: Mihály Babits - Wikipedia, the free encyclopedia

 ******************************************
 ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΟΥΓΓΡΙΚΑ

 Hegeso sνrja
Egy gφrφg emlιkre

A kedvesem kιtezer ιve alszik,
kιtezer ιve meghalt s vαr reαm.
A neve Hegeso. - Lαbhegytυl arcig
mαrvαnyszinϋ - s komoly gφrφg leαny.

Ιlυ, habαr lehellete se hallszik
keble αtduzzad rαncos khνtonαn
Fόrtφs fejιben ki tudja mi rajzik?
άl meghajolva. Mιla. Halovαny.

Elυtte αllva szolgαlσja tartja
rabszolgalαny, a drαga lαdikαt,
amelybυl ιkszereit vαlogatja.

Talαn azt nιzi (lelkem bϊs remιnye!)
melyikkel ιkesνtse fφl magαt,
ha megjφvφk majd ιn, a vυlegιnye.