Πέτρος Μάρκαρης: «Δεν χτίζεις μέλλον διώχνοντας τα παιδιά σου»
«Αν μιλήσεις με ανθρώπους της γενιάς μου και λίγο μικρότερους, θα δεις ότι είναι καλύτερα οπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση από ό, τι τα νέα παιδιά. Για την κόρη μου όμως, η φτώχεια είναι καινούργια. Καταστρέφει, λοιπόν, η χώρα δύο-τρεις γενιές νέων ανθρώπων. Το ίδιο, βέβαια, ξέρετε, συμβαίνει και στην Ισπανία, όπου ήμουν πριν από λίγες μέρες. Οι νέοι θέλουν να φύγουν. Η ανεργία στις νέες ηλικίες είναι όπως εδώ, στο 42%. Δεν μπορείς όμως να χτίσεις κανένα μέλλον διώχνοντας τα παιδιά σου».
Ο συγγραφέας, του οποίου τα βιβλία έχουν γνωρίσει μεγάλη επιτυχία σε Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και αλλού και που μιλάει πολύ συχνά με πολίτες και δημοσιογράφους των χωρών αυτών, δεν παραλείπει να λέει, όταν τον ρωτούν, ότι η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική.
«Λέω συχνά, καλά εμείς που τα κάναμε όλα λάθος. Αλλά η Ιρλανδία που τα έκανε όλα σωστά, που την αποκαλούσαν «κέλτικο τίγρη» πριν από λίγα χρόνια, γιατί απέτυχε; Φταίει και το ευρωπαϊκό σύστημα, αλλά και το γεγονός ότι την Ευρώπη την κυβερνούν ανθρωπάκια που σφάζονται μεταξύ τους. Εκεί, πάντως, που δεν μπορώ να δώσω καμία απάντηση, είναι όταν οι Γερμανοί με ρωτούν πώς είναι δυνατόν μια χώρα που περνάει τέτοια κρίση να έχει δύο κόμματα εξουσίας που να σφάζονται και αυτά μεταξύ τους».
Σε σχέση, ωστόσο, με την Ισπανία, ο συγγραφέας τού «Ο Τσε αυτοκτόνησε», θεωρεί ότι είμαστε σε χειρότερη θέση: «Εκείνοι έχουν πρώτον μια μεγάλη αγορά που λέγεται Λατινική Αμερική και, δεύτερον, έχουν πολιτισμό. Η Βαρκελώνη έχει ογδόντα δημοτικές βιβλιοθήκες και η Βιβλιοθήκη της Σεβίλλης, που είδα, είναι τόσο ωραία και ελκυστική, για παιδιά και για μεγάλους, που έτρεχαν τα σάλια μου. Οι δικές μας επενδύσεις στον πολιτισμό, κι αυτές λάθος είναι. Και μόνος ο τουρισμός χωρίς τον πολιτισμό, δεν δίνει στον λαό τα όπλα για να επιβιώσει».
Την τελευταία κίνηση του Πρωθυπουργού να αναγγείλει δημοψήφισμα ο Πέτρος Μάρκαρης τη θεωρεί παρακινδυνευμένη.
«Αν το είχε ξεκαθαρίσει πριν τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, ότι, παιδιά, εγώ με την αντιπολίτευση απέναντι, δεν μπορώ να δεσμεύσω τη χώρα μόνος μου για είκοσι χρόνια, και πρέπει να κάνω δημοψήφισμα, θα καταλάβαιναν τι λέει. Τώρα, εκ των υστέρων, φαίνεται σαν κόλπο και απέναντι στους Ελληνες και απέναντι στους Ευρωπαίους».
Κατά τα άλλα, πιστεύει ότι και οι συσχετισμοί στην Ευρώπη δεν βοηθούν καθόλου. «Μόνη λύση είναι το ευρωομόλογο και η αλλαγή της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν θέλουν οι Γερμανοί γιατί θα πληρώσουν πολλά χρήματα. Το θέμα είναι όμως ότι ο οικονομολόγος ο Ρουμπίνι έχει δίκιο όταν λέει ότι κούρεμα χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να αποδώσει. Το πρόβλημα είναι ότι πλούσιες χώρες όπως η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία είναι εξαρτημένες άμεσα ή έμμεσα από την Ακροδεξιά που φωνάζει ότι «ο Νότος μάς τρώει τα λεφτά μας». Εμείς βουλιάζουμε οικονομικά και αυτοί έχουν εξαρτήσεις. Πού να το σώσεις... Στο τέλος θα τραβάμε τα μαλλιά μας γιατί θα δικαιωθεί η Θάτσερ που έλεγε: "Τι το θέλετε το κοινό νόμισμα; Αφού ποτέ κανείς δεν θα βάλει το ευρωπαϊκό συμφέρον πάνω από το εθνικό"».
Για την Ελλάδα, πάντως, είναι ιδιαίτερα ανήσυχος. «Γράφω αστυνομικά και το ξέρω, αλλά το ίδιο λέει και η Αστυνομία: αν εξαιρέσεις το οργανωμένο έγκλημα, το τεράστιο ποσοστό των άλλων εγκλημάτων προκύπτει όταν το άτομο υπερβεί τα όριά του», λέει. «Οι πολίτες σπρώχνονται κάθε στιγμή να υπερβούν τα όριά τους. Επομένως, δεν ξέρεις τι θα συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη».
Για τον ίδιο, πάντως, ξέρουμε. Είναι ίσως ο μόνος εν ζωή έλληνας συγγραφέας αστυνομικού και μη, που είναι γνωστός σε αρκετές ξένες χώρες. Στις 8 Νοεμβρίου (ΣΣ.2011) θα βρίσκεται (ΣΣ.: βρέθηκε) στη Βιέννη, όπου τον κάλεσαν να εκφωνήσει ομιλία με την οποία θα ανοίξει η έκθεση «Βιέννη και βιβλίο». Ενώ ο «Observer» τον κατέταξε στους δέκα καλύτερους ευρωπαίους συγγραφείς αστυνομικού, σήμερα. Καθόλου ευκαταφρόνητος τίτλος.
Μ.Π.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ , 5-6/11/2011
Διαστ. 14Χ21,5
8η έκδοση
Τιμή αγοράς με ΦΠΑ: 23,43 €
Τι θα κάναμε όλοι εμείς, που σηκώνουμε καθημερινά το φορτίο της κρίσης, αν κάποιος που υπογράφει σαν «εθνικός φοροεισπράκτορας» άρχιζε να σκοτώνει φοροφυγάδες, για να γεμίσει τα ταμεία του κράτους; Πώς θα αντιδρούσαμε; Αυτό είναι το δίλλημα του αστυνόμου Χαρίτου. Του μείωσαν τον μισθό, του έκοψαν τα επιδόματα, η κόρη του, Κατερίνα, ετοιμάζεται να μεταναστεύσει γιατί δε βρίσκει δουλειά. Και εκείνος καλείται να συλλάβει έναν δολοφόνο, ο οποίος προσφέρει «θεάρεστο» έργο. Πού τελειώνει ο αστυνόμος και πού αρχίζει ο άνθρωπος Χαρίτος; Η Περαίωση είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της Τριλογίας της Κρίσεως του Πέτρου Μάρκαρη. Και είναι ένα μυθιστόρημα «κρίσεως» ανάμεσα στο καθήκον και στη συνείδηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου