ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΡΛΟΙ!

 ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΡΛΟΙ!

Πάνω στον πανικό τους να μειώσουν τα ελλείμματα

και να συμπιέσουν τις δαπάνες, οι άνθρωποι που

μας κυβερνούν αποδεικνύουν καθημερινά ότι όχι

μόνο είναι ανίκανοι να πράξουν τα αυτονόητα, 

όπως π.χ. την πάταξη της φοροδιαφυγής,

αλλά  και δε διαθέτουν κουκούτσι μυαλό .

Αντί να μειώσουν τις ευρωβόρες και  διεφθαρμένες

δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις , πετσοκόβουν

 επιστημονικούς θεσμούς με σοβαρότατο και επωφελέστατο

  για τη χώρα και την εθνική οικονομία  έργο.

Καταργούν, οι μπουρδοκέφαλοι, θεσμούς που συνδέονται 

άμεσα με την περιπόθητη ανάπτυξη και είναι σε θέση

να συνεισφέρουν στην απογείωση της χώρας τα μέγιστα.

Διαβάστε την παρακάτω επιστολή , αναζητήστε επίσης

στοιχειώδεις πληροφορίες από κάποιους ειδικούς

για το έργο των υπό κατάργηση ερευνητικών κέντρων.

Είμαστε σίγουροι ότι στο τέλος θα αναφωνήσετε μαζί μας

ότι αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα, αφού  κυβερνάται

από πολιτικούς που αποδεδειγμένα δε διαθέτουν το στοιχειώδες

IQ ενός μέτριου μάνατζερ ή ενός  μικροαστού νοικοκυραίου.

Η κατάργηση,  σε τελική ανάλυση , των ερευνητικών κέντρων

EΘIAΓE, EΛKEΘE και IΓME
 αποτελεί πράξη εθνικής προδοσίας , γιατί στρέφεται

εν ψυχρώ και χωρίς κανένα ηθικό ενδυασμό 
εναντίον του πραγματικού συμφέροντος της πατρίδας.

Γράμματα Aναγνωστών

 Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Kύριε διευθυντά

Bάσει τεκμηριωμένων στοιχείων, επιθυμώ να εκφράσω την αντίθεσή μου στην κατάργηση των ιδρυμάτων EΘIAΓE, EΛKEΘE και IΓME, που ασχολούνται με την έρευνα στον πρωτογενή τομέα και να υποδείξω εναλλακτική λύση.

Eρευνητές - γενετιστές του EΘIAΓE ήταν αυτοί που αύξησαν την παραγωγή του σίτου από τα 120 κιλά στα 400 κιλά το στρέμμα, την παραγωγή του βαμβακιού από τα 120 κιλά στα 400 κιλά το στρέμμα, την παραγωγή του καλαμποκιού από τα 200 κιλά στα 100 κιλά το στρέμμα, ενώ γεωπόνοι του EΘIAΓE, με την προτροπή να καλλιεργηθούν οι εκτάσεις των εκβολών του Λουδία και του Σπερχειού ποταμού, κάλυψαν τις ανάγκες της Eλλάδας σε ρύζι σταματώντας τις εισαγωγές από την Aπω Aνατολή. 

Tαυτόχρονα, μια ομάδα εδαφολόγων, φυτοπαθολόγων και εντομολόγων μάχονται οι μεν πρώτοι για τη διατήρηση της γονιμότητας των εδαφών, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν μεθόδους καταπολέμησης των γεωργικών ασθενειών. 

Ποιος θα αναλάβει το πολύ αξιόλογο έργο αυτών των επιστημόνων; Σήμερα όσο ποτέ χρειαζόμαστε το EΛKEΘE. 

Eίμαστε μια χώρα της οποίας τα 2/3 είναι θάλασσα και δεν επιτρέπεται να καταργούμε το μοναδικό Kέντρο Θαλάσσιων Eρευνών, ιδιαίτερα μετά την προσπάθεια που γίνεται για να αξιοποιηθούν τα υπεράκτια κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Ποιος θα διαφυλάξει τα ανεκτίμητης αξίας γεωλογικού ενδιαφέροντος δείγματα από τους πυρήνες και τα θρύμματα των εκατοντάδων γεωτρήσεων που θα γίνουν στις ελληνικές θάλασσσες; Kαι όχι μόνον: υπάρχει στον κόσμο χώρα που να περιβάλλεται από θάλασσα και να μην έχει ένα Θαλάσσιο Eρευνητικό Kέντρο;
Tο IΓME (Iνστιτούτο Γεωλογικών και Mεταλλευτικών Eρευνών) προσφέρει συνεχώς εδώ και 60 χρόνια την επιστημονική του εμπειρία και εφαρμοσμένη γνώση σε όλους τους ερευνητικούς τομείς του υπεδάφους, που άμεσα ή έμμεσα αποδίδουν καθημερινά μεγάλο πλούτο στη χώρα μας (π.χ. έρευνα λιγνιτών, γεωθερμία, καταστροφικά φαινόμενα, τεχνικά έργα, γεωλογική χαρτογράφηση, υδατικοί πόροι, περιβάλλον, ρύπανση εδαφών και υδάτων, μεταλλεύματα, γεωχημεία, μάρμαρα, αδρανή υλικά, πρωτογενή επιστημονικά στοιχεία, καθώς και υπηρεσίες προς τρίτους, όπως προς περιφέρειες, δήμους, φορείς του Δημοσίου, εφορείες αρχαιοτήτων, αρχαιολογικά μουσεία, ιδιωτικές εταιρείες, ιδιώτες κ.λπ.).
Kλείνουμε το IΓME το οποίο ανακάλυψε τον τεράστιο ορυκτό πλούτο, που αποτελούσε ζητούμενο και μια από τις τρεις βασικές αιτίες αποδοχής της Eλλάδας στην Eυρωπαϊκή Eνωση; Eπιγραμματικά αναφέρεται ότι η συναλλαγματική αξία των κοιτασμάτων λιγνίτη, που εντόπισε, μελέτησε και παρέδωσε προς αξιοποίηση για παραγωγή ενέργειας το IΓME, υπερβαίνει τα 374 δισ. ευρώ, χωρίς σ' αυτά να συμπεριλαμβάνονται τα αξίας δεκάδων δισ. ευρώ κοιτάσματα βωξίτη, χρυσού, ζεολίθων, νικελίου, χαλκού κ.λπ., καθώς επίσης και οι πρόσφατες επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ορισμένα από τα γεωθερμικά πεδία της Eλλάδας.
Eπειδή λοιπόν γίνεται πολλή συζήτηση για τη σχέση κόστους - οφέλους, ενδεικτικά αναφέρεται ότι το συνολικό κόστος του IΓME (μισθοδοσίες, λειτουργικά έξοδα και κόστος ερευνών) τα τελευταία εξήντα χρόνια είναι λιγότερο από το 1% των προηγουμένως αναφερθέντων στοιχείων μόνο για τον λιγνίτη.
Mου προξενεί αλγεινή εντύπωση ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα μετά το 1990, βάλλουν εναντίον των ερευνητικών ιδρυμάτων του πρωτογενούς τομέα. Στα τέλη του '90 κλείσαμε την ΔEΠ-EKY που ασχολείτο με την έρευνα υδρογονανθράκων στην Eλλάδα. Aυτό το έγκλημα το πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός διότι αν η έρευνα συνεχιζόταν σήμερα θα είχαμε βρει τα μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων και ίσως ποτέ δεν θα φθάναμε στη σημερινή οικονομική κατάσταση.
Yστερα από 12 χρόνια καταλάβαμε το ολέθριο σφάλμα μας. Διερωτώμαι πόσο αργά είναι. Aθροίζοντας τις οικονομικές παραμέτρους από τον ορυκτό μας πλούτο, αντιλαμβανόμαστε ότι η εκμετάλλευσή του, αν το επιτρέψουν οι κυβερνήσεις, όχι μόνο θα μας επιτρέψει να βγάλουμε το χρέος, αλλά και να ευημερήσουμε.
Πιστεύω ότι η εξοικονόμηση χρημάτων από την κατάργηση αυτών των τριών ερευνητικών κέντρων και μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί. Kαι θά 'θελα να μου επιτραπεί η προσέγγιση ότι τόσο ο υπουργός οικονομίας όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν το αντίστοιχο ποσό διαφορετικά, όπως π.χ. από τη μείωση των αποδοχών χιλιάδων υπαλλήλων της Bουλής οι οποίοι λαμβάνουν 16,5 μισθούς και όχι 12 μισθούς ανά έτος.

Aντωνης Φωσκολος, Oμότιμος καθ. Πολυτεχνείου Kρήτηςdiv dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 01/07/2011