ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

1

 ΠΡΟΣ ΜΙΚΗ

Τη Ρωμιοσύνη σου παλιότερα  εκλαιγες
που ήτανε  όλο σκυφτή,
μα πλάτες ξάφνου έβαλες σε όσους νέος μισούσες,

γι αυτό  σε κάναν  ως και βουλευτή.

Αφού βολεύτηκες για τα καλά , σε πιάσαν  τα πατριωτικά,

 τακίμιασες ακόμη  και με την ακροδεξιά.

Τη Σπίθα σου λες πως προσφέρεις ν΄ανάψει

του αντιμνημόνιου η φλόγα,

τον Παπανδρέου ένα νέο ΕΑΜ να κάψει,

 των στρατευμάτων του Μνημόνιου για να κοπεί η φόρα.

Να΄ναι αλτσχάιμερ αυτή σου η παράκρουση ή μια καινούρια λόξα,

απ΄τις πολλές στο διάβα σου ανερμάτιστες πολιτικές  αγυρτείες;

Μίκη μου , το ξαναλέω πως σου αρκεί των τραγουδιών σου η δόξα,
είναι ντροπή σου στα βαθιά γεράματα να λες τόσο μεγάλες μαλακίες.

 ********************************************
2

ΠΡΟΣ  ΒΔΕΛΥΡΙΞ

Μαγκοστιλάκιους  βλακομέτριους  κοτσάνεους,

αλτσχαμέριους χλεμπονίτικους χολέρικους 

και σιχαμέρικους αυτάρεσκους λογίδριους.