O ΜΠΟΡΙΒΟΪ ΝΤΟΒΝΙΚΟΒΙΤΣ
ΣΤΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!
«Βλέπω ταινίες τεχνικά άρτιες, το θέμα όμως να είναι κάνεις τέχνη με την καρδιά κι όχι με τον υπολογιστή μόνο. Δεν έχουν όλες οι ταινίες αυτές ψυχή» δήλωσε ο «θρύλος» των κινουμένων σχεδίων της περίφημης Σχολής του Ζάγκρεμπ, ο 80χρονος Μπόριβοϊ Ντοβνίκοβιτς, ο οποίος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη ως επίσημος προσκεκλημένος του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
«Το θέμα είναι το τι λες με την ταινία σου, για ποιο θέμα μιλάς κι όχι πόση δράση βάζεις. Τι σημαίνει τελικά καλή ταινία;» αναρωτήθηκε ο Μπ.Ντοβνίκοβιτς (γνωστός και ως «Μπόρντο» από την σύντμηση των δυο πρώτων συλλαβών του ονόματος και του επιθέτου που στη γλώσσα του
σημαίνει κόκκινο).
Σε masterclass που έδωσε το πρωί της Δευτέρας, ο Μπ.Ντοβνίκοβιτς ρωτήθηκε από το κοινό για το αν η διαδικασία ανανέωσης της Σχολής περιλαμβάνει και το άνοιγμα στις νέες τεχνολογίες.
«Η νέα γενιά είναι πολύ ανυπόμονη, επιθυμεί μέσα σε ένα χρόνο δουλειάς να κερδίσει βραβεία και διεθνή αναγνώριση. Εμείς δουλεύαμε δέκα χρόνια για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Σήμερα, βέβαια, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Θεωρητικά, ο καθένας μπορεί να κάνει ταινίες κινουμένων σχεδίων, εάν διαθέτει υπολογιστή» παρατήρησε.
Ρωτήθηκε και για το ζήτημα της λογοκρισίας του έργου του από το σοσιαλιστικό καθεστώς της εποχής. «Προσωπικά, δεν αντιμετώπισα προβλήματα. Κάναμε ταινίες με θέμα τη βία, τον ναζισμό, το μιλιταρισμό, κ.ά., με έμμεσες αναφορές και στη Γιουγκοσλαβία, ωστόσο επρόκειτο μάλλον για κοινωνική, παρά για πολιτική κριτική» είπε.
Κατά το δεύτερο μέρος του masterclass, προβλήθηκε η οκτάλεπτη ταινία του Μπόρντο με τίτλο Καινούρια περπατησιά (1978).
Το Φεστιβάλ διοργανώνει μεγάλο αφιέρωμα στην «Σχολή Κινουμένων σχεδίων του Ζάγκρεμπ».
Την Κυριακή, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε, ο Μπορντό αναφέρθηκε και στην οικονομική κρίση. «Οι κρίσεις- οικονομικές ή πολιτικές μπορεί και να βοηθούν στη δημιουργικότητα, στην έμπνευση. Περάσαμε κι εμείς κρίση στην Κροατία. Η σημαντικότερη κρίση όμως δεν ήταν η οικονομική, ήταν η άγρια, η σκληρή μετάβαση -μέσα σε μια νύχτα- από τον σοσιαλισμό στον άγριο καπιταλισμό» δήλωσε, προσθέτοντας ότι αυτό ήταν το δυσκολότερο για όλους.
«Αν αγαπάς όμως αυτό που δημιουργείς, επιμένεις» υποστήριξε κατά τη διάρκεια συνέντευξης
Τύπου που έδωσε στις εγκαταστάσεις του Φεστιβάλ ο Κροάτης καρτουνίστας.
Συνοδευόμενος από τη σύζυγο του, Βέσνα Ντοβνίκοβιτς, ο πολυβραβευμένος δημιουργός αναφέρθηκε στο ξεκίνημα της δουλειάς του (πριν από 60 ακριβώς χρόνια) που συνέπεσε με τις απαρχές της παραγωγής ταινιών κινημένων σχεδίων στο Ζάγκρεμπ.
«Ξεκινήσαμε τότε ακολουθώντας τα πρότυπα του Ντίσνεϊ και φτιάξαμε ασπρόμαυρες ταινίες για παιδιά. Στην αρχή, δεν διαθέταμε γνώσεις, όμως ο καλός σχεδιαστής δεν δυσκολεύεται να κατακτήσει τα βασικά» τόνισε.
Και συμπλήρωσε: «Βέβαια, τότε θεωρούσαμε ότι θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια ταινία μέσα σε δυο μήνες. Χρειάστηκε να μείνουμε μέρες ολόκληρες μέσα στο σχεδιαστήριο, και τελικά να ολοκληρώσουμε την ταινία μέσα σε έναν χρόνο. Τον Μάιο του 1951 βγήκε το πρώτο μας φιλμ με τίτλο ''Τhe Big Meeting''».
Έναν χρόνο μετά, η μεγάλη κρίση που επικρατούσε στη χώρα δεν επέτρεψε στους φιλόδοξους καρτουνίστες να συνεχίσουν το έργο τους και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην γελοιογραφία.
Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να προσπαθήσουν να κάνουν μια νέα αρχή. «Ξεκινήσαμε ξανά απ την αρχή, σε άλλες βάσεις. Κάναμε πλέον σοβαρά καλλιτεχνικά κινούμενα σχέδια, και όχι για παιδιά. Ασχοληθήκαμε με την τέχνη της εμψύχωσης και δημιουργήσαμε ταινίες για όλες τις
ηλικίες» τόνισε ο δημιουργός.
Έτσι, το 1956 δημιουργήθηκε η εταιρεία Zagreb Film και δυο χρόνια μετά κυκλοφόρησαν και οι πρώτες της ταινίες. Το 1958, στο Φεστιβάλ των Καννών, ο κορυφαίος ιστορικός του σινεμά, Ζορζ Σαντούλ, παρατήρησε για πρώτη φορά ότι οι ταινίες της συγκεκριμένης εταιρείας διέθεταν μια πρωτόγνωρη δυναμική και μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία, αποκαλώντας τη «Σχολή του Ζάγκρεμπ».
«Δεν συμφωνώ με τον όρο. Δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πανεπιστημιακή σχολή, στην οποία μπορεί κάποιος να διδαχθεί για το σχέδιο. Ο όρος ''Σχολή'' αφορά κυρίως στο ύφος που υιοθετήσαμε. Εγώ προτιμώ τον όρο ''κύκλος, ομάδα Ζάγκρεμπ''» σχολίασε.
Έτος - σταθμός για την πορεία της Zagreb Film αποτέλεσε το 1961, οπότε η ομάδα κέρδισε το Όσκαρ για την ταινία Υποκατάστατο.
In.gr
Δείτε το και δε θα χάσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου