Εσύ που ποτέ δεν έζησες
Τη δική μας λύπη
Πώς θα μας μιλήσεις αύριο
Πώς θα μας κοιτάξεις
Εμείς δεν θέλουμε ν΄ακούμε
Τη φωνή σου
Στόμα που δεν μιλάει
Και δεν σωπαίνει
Κορμί που δεν λυγίζει στον αγέρα
Μονάχα που κινεί αδέξια χέρια
Κόκκαλα κρεμασμένα δίχως αίμαΜαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, "Τα επακόλουθα".
Εκδ. Νέας Πορείας, 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου