Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΗΣ

Αλογοπάζαρο στο Άργος, 1903.

Φωτογραφία που βρίσκεται στη
"Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου" στην Ουάσινγκτον.
Προσέξτε τον κατάγυμνο λόφο , στην κορυφή του
οποίου δεσπόζει το "κάστρο της Λάρισας".
[Κάντε κλικ για να αυξήσετε το μέγεθός της]
*

« Θα ΄λεγες πως η ίδια η Ελλάδα θέλει να δείξει με το πένθος της τη δυστυχία των παιδιών της. Παντού σχεδόν η χώρα είναι ακαλλιέργητη, το έδαφος γυμνό , μονότονο, άγριο, μ΄ένα χρώμα κίτρινο και μαραμένο. Δεν υπάρχουν ποτάμια, αλλά μονάχα μικρά ρυάκια και χείμαρροι ξεροί το καλοκαίρι. Δε βλέπεις πουθενά ή σχεδόν πουθενά στα χωράφια αγροκτήματα∙ δε συναντάς οργωτές μήτε κάρα και ζεμένα βόδια. Τίποτα πιο θλιβερό από το να μην μπορείς ν΄ανακαλύψεις πουθενά αχνάρια από μοντέρνες ρόδες εκεί που φαίνονται ακόμα στα βράχια τα σημάδια των αρχαίων τροχών. Κάποιοι χωρικοί μόνο, φορώντας μακριούς χιτώνες και μ΄ένα κόκκινο σκουφάκι στο κεφάλι, σαν τους κακούργους της Μασσαλίας, περνώντας σας λένε ένα θλιβερό “καλησπέρα”. Σπρώχνουν γαϊδούρια και μικρά ορθότριχα άλογα , που τους φτάνουν για να κουβαλήσουν τα λιγοστά τους γεωργικά σκεύη ή τους καρπούς του αμπελιού τους. Ζώστε αυτή την ερημωμένη στεριά με μια θάλασσα σχεδόν το ίδιο έρημη, βάλτε στην πλαγιά ενός βράχου μια ετοιμόρροπη σκοπιά ή ένα παρατημένο μοναστήρι κι ανάμεσά τους ένα μιναρέ, σύμβολο της δουλείας, ύστερα ένα κοπάδι κατσίκες ή πρόβατα να βόσκουν ανάμεσα σε σπασμένες κολόνες, το τουρμπάνι ενός Τούρκου οδοιπόρου, που το βλέπουν οι βοσκοί και το βάζουν στα πόδια ( κι έτσι η στράτα φαίνεται ακόμα πιο έρημη), και θα ΄χετε μια ιδέα για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας.»

Francois-Rene De Chataubriand , «α1806, Το ταξίδι στην Ελλάδα»,
σελ. 233-234.

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Όσοι περιηγητές επισκέφθηκαν, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και πολλές δεκαετίες μετά τον Αγώνα, ελληνικές πόλεις ή ταξίδεψαν στην ελληνική ενδοχώρα, αναφέρουν, εντυπωσιασμένοι αρνητικά, την απουσία πρασίνου από τα βουνά και τους κάμπους. Οι περισσότεροι δίνουν ως εξήγηση του φαινομένου την πρακτική των αιγοποιμένων να βάζουν φωτιές στις περιοχές όπου υπήρχαν δέντρα , για να εξασφαλίζουν φρέσκια τροφή για τα ζώα τους από τη βλάστηση που θα ξεπεταγόταν από τα αποκαΐδια .

Η «συνήθεια» αυτή εξακολουθεί ως τις μέρες μας να βασιλεύει εξαιτίας της συνειδητά εγκληματικής αδιαφορίας των ελληνικών κυβερνήσεων να συμμορφωθούν με τις κοινοτικές οδηγίες που απαγορεύουν στους αιγοποιμένες να βόσκουν ανεξέλεγκτα τα ζωντανά τους εδώ κι εκεί.

Ουδέποτε ελληνική κυβέρνηση πρόταξε το γενικό συμφέρον του τόπου έναντι των μικροσυμφερόντων από τις οργανωμένες συντεχνίες των πιο καταστροφικών για τη χλωρίδα επαγγελματιών μας. Οι ελληνικές μάλιστα κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και πέρα έδωσαν ομηρικές μάχες στην ΕΕ για την προστασία της Φέτας , αλλά ξέχασαν (;) να προστατεύσουν το ελληνικό περιβάλλον από την αδηφαγία των ανθρώπων και των αιγών της .

Όταν η ακριβής αποτύπωση των δασικών χαρτών παραπέμπεται, στην αισιοδοξότερη προοπτική της , για το 2010, καταλαβαίνετε ποιος , τελικά, είναι ο μέγας ένοχος σε τούτον τον χώρο . Σε πείσμα όλων των αρχών που προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα των εγκληματιών, το Ελληνικό Κράτος (με τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις του" πρέπει να καθίσει κάποια στιγμή στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Οι κτηνοτρόφοι που συλλαμβάνονται κατά καιρούς για εμπρησμούς δασών είναι απλώς τα εκτελεστικά του όργανα.