2. η υπόθεση κάθε καλλιτεχνικού, ιδίως λογοτεχνικού, έργου ή το βασικό γεγονός πάνω στο οποίο αυτή στηρίζεται: O ~ ενός θεατρικού έργου.
3. (μτφ.) α. φανταστική ή ανακριβής άποψη που επικρατεί για κπ. ή για κτ.: O ~ του ασθενούς φύλου. O ~ για το αήττητο του γερμανικού στρατού. β. για καθετί το ανύπαρκτο, το μη πραγματικό, το ανακριβές: ~ και πραγματικότητα. Oι πληροφορίες αποδείχτηκαν ~. γ. για πρόσωπο που το περιβάλλει μεγάλη αίγλη· (πρβ. θρύλος): Oι ζωντανοί μύθοι του Xόλιγουντ. [λόγ. < αρχ. μῦθος `λέξη, λόγος, διήγηση΄]
ΛΕΞΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ
" Χωρίς τους μύθους , ποια ομορφιά θα είχε να επιδείξει η ζωή;
Θα ήτανε ένας φριχτός, κλειστός, ουροβόρος (1) φαύλος κύκλος,
όπου η γέννηση και ο θάνατος θα διακόπτονταν μόνο από
μια πολυστέναχτη διαβίωση κτηνωδών πόνων και αισχρών
απολαύσεων, χωρίς απαντοχή (2).
Με το να υπάρχουνε μύθοι, η ζωή παίρνει έναν άλλο, πιο λαφρύ,
πιο ζείδωρο (3) ρυθμό: ισιώνουν οι ώμοι, τανύζεται ο τράχηλος,
υψώνεται το μέτωπο, φωτερά γίνονται τα μάτια μέσα στην
πρόκληση της μοίρας.
Μύθοι θρησκευτικοί, μύθοι πολεμικοί, πολιτικοί, ηθικοί, μύθοι
που προσδιορίζουν επιτεύγματα ή τα προαναγγέλλουν.
Μύθοι που θάλλουν, που ανθίζουν, που προκαταλαμβάνουν
την προκοπή της άνοιξης του ανθρώπινου μυαλού και μετά
την πολλαπλασιάζουν και τη στηρίζουν.
Όμως οι μύθοι έχουν ένα εκ γενετής ελάττωμα: δεν αντέχουν
στη φθορά του χρόνου. Ξεφτίζουν.
Μακαρίζει κανείς εκείνους τους ανθρώπους που έζησαν
σε καιρούς όπου οι μύθοι ανθοβολούν , και ας οικτείρουμε
εκείνους που ζουν στην εποχή που οι μύθοι πεθαίνουν.
Όμως, από όλους τους ανθρώπους, οι πιο αξιολύπητοι πρέπει
να είναι εκείνοι που ζουν στην εποχή που αρχίζουν οι μύθοι
να ξεφτίζουν, όταν φανερώνεται η γήρανσή τους, όταν
αρχίζουν να φθείρονται το υφάδι και το στημόνι τους,
δηλαδή η πίστη των ανθρώπων για το άφθαρτο της ποιότητάς
τους και η λάμψη της πειστικότητάς τους.
Στον τόπο μας είναι αναγκαίο να αποζητούμε κάθε λίγο και
κάποιον άλλο μύθο, μια που η φθορά είναι ταχεία και συνεχής.
Μετέφηβοι της Κατοχής, όλοι εσείς που παραδοθήκατε
ολόψυχα σε προδότες-μύθους, ξέρετε ακριβώς τι εννοώ."
Θ. Δ. Φραγκόπουλου: "Το σιωπηλό σύνορο" ,
Εκδόσεις των Φίλων , 1995, σελ.211-212.
1.ουροβόρος: αυτός που δαγκώνει την ουρά του
2. απαντοχή : προσδοκία, προσμονή
3. ζείδωρος: ζωογονητικός
2. απαντοχή : προσδοκία, προσμονή
3. ζείδωρος: ζωογονητικός
*****************************
ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΠΟΥ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑ
ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
* Ο Έλληνας γεννιέται , δε γίνεται!
* Η Ελλάδα είναι η μητέρα των ηρώων και των Θεών.
* Ο Έλληνας είναι ο πιο ο ωραίος και πιο έξυπνος
άνθρωπος του κόσμου.
* Ο Έλληνας ξέρει να ζει, οι ξένοι ζουν απλώς σαν τα ζώα.
* Ο Έλληνας είναι ευλογημένος από το Θεό.
* Η πρωτιά είναι ¨γραμμένη" στο DNA του Έλληνα.
* Όλοι ζηλεύουν τους Έλληνες, επειδή είναι μάγκες.
* "Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί
έτρωγαν βελανίδια. Πρώτα πρέπει να πλένουν
το στόμα τους κι ύστερα να μιλούν για τους Έλληνες."
* Δε φταίει ο λαός για τα στραβά και τα ανάποδα
αυτού του τόπου, αλλά οι πολιτικοί και οι ξένοι
που δε μας αφήνουν ήσυχους σε χλωρό κλαδί.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΠΟΥ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑ
ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
* Ο Έλληνας γεννιέται , δε γίνεται!
* Η Ελλάδα είναι η μητέρα των ηρώων και των Θεών.
* Ο Έλληνας είναι ο πιο ο ωραίος και πιο έξυπνος
άνθρωπος του κόσμου.
* Ο Έλληνας ξέρει να ζει, οι ξένοι ζουν απλώς σαν τα ζώα.
* Ο Έλληνας είναι ευλογημένος από το Θεό.
* Η πρωτιά είναι ¨γραμμένη" στο DNA του Έλληνα.
* Όλοι ζηλεύουν τους Έλληνες, επειδή είναι μάγκες.
* "Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί
έτρωγαν βελανίδια. Πρώτα πρέπει να πλένουν
το στόμα τους κι ύστερα να μιλούν για τους Έλληνες."
* Δε φταίει ο λαός για τα στραβά και τα ανάποδα
αυτού του τόπου, αλλά οι πολιτικοί και οι ξένοι
που δε μας αφήνουν ήσυχους σε χλωρό κλαδί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου